บล๊อกน้ำแห้ง

    ใช่แล้วบรรยากาศแบบนี้  ไม่ได้พบเห็นนานแล้ว  ความจริง บรรยากาศ แบบนี้ หากมองๆ ไปรอบๆ หมู่บ้านของของเลสาบ สงขลา ก็จะเห็นภาพแบบนี้ได้ไม่อยากนัก เมื่อ หลายปีที่ผ่านมา ตั้งแต่มีนายทุนโรงน้ำเมา คิดตั้งโรงงานผลิตเบียร์ ของพวกเขา ชาวบ้านเราก็พลอยเดือดร้อนตามไปด้วย หวากหรือ น้ำตาล ก็ถูกกล่าวหา ยัดเยียด ข้อหาให้เป็น ของเถื่อนขึ้นบัญชีดำ ให้ตำรวจซึ่งเป็นลูกชาวบ้านเหมือนกัน มาวิ่งไล่จับ กันเองรับใช้นายทุน มาวันหนึ่งตอนนี้ ดูเหมือน จะปล่อยฟรีให้อีกครั้งหนึ่งแล้ว ด้วยเหตุเพราะ อาจไม่มีความจำเป็นอีกแล้ว เพราะหลายปีผ่านมา นายทุนเหล่านี้ ขายเก็บกำไรเป็นกอบเป็นกำ สามารถผลิตได้ที่ต้นทุนต่ำราคาขายก็ถูก กว่านำเมาพื้นบ้านซะแล้ว ค่านิยมชาวบ้านรุ่นใหม่ก็แทบจะไม่รู้จักภูมิปัญญานี้ อีก ต่อไปแล้ว  เฮ้อ พูดไปก็น่าเสียดายของดี ภูมิปัญญาไทย มันถูกย่อยทิ้ง อย่างไม่ใยดีมาโดยตลอด  นายวิษณุ ยังดีที่มยังมีโอกาส ได้เห็น แถบได้บรรยากาศและรดชาติ ไปแบบเต็มๆ  ว่าแต่ว่า วันนั้น ควบม้ากลับยังไงหรือ ขวัญข้าวเขา ไม่เคืองเอาหรือ ที่ไม่แบ่งให้เขาบ้างนะ   ส่วนคำถาม นั้น นึกไม่ออกจริงๆ  แต่ถ้าได้หวาก สักสองพลก ไมแน่ ...ว่าจะนึกหรือไม่

ตอนเป็นเด็ก(เคยเป็นเด็กทีนึง)พอเค้าขึ้นน้ำหวานกัน พวกเราเด็กๆก็รอเผื่อได้กินน้ำหวานใส ไม่เมาเด็กกินได้

ที่เมาเพราะเค้าใส่เคี่ยม เป็นเปลือกไม้หรือเปล่าไม่แน่ใจ

ปัญหา มันก็ยังเป็นปัญหา เพราะว่าไม่มีทางออก ตอบไม่ถูก

ใช้เวลานานมาก นั่งนึกนอนนึกก็ยังนึกไม่ออก ขอเดาแบบหว่านแหเหมือนจันทร์เจ้าแล้วกัน

น้ำลดตอผุด  =  สัจธรรมแห่งชีวิต

พริกหลุดจากขั้ว  =  เน่า เกิดแก่เจ็บตาย

ลงน้ำดำหัว  = 

เรือรั่วอุดชัน  =  สังขาร

อะไรเอ่ย   เอาทั้ง 4 มารวมกันกลายเป็น.......... ช่วยคิดกันหน่อยค่ะ

ที่ใช้ตะบวยตักนี่ ภาคกลางเรียกน้ำขาวใช่หรือไม่คะ??? ยัง งง งง ค่ะ

ส่วนปัญหา ลึกขนาดนี้จันทร์เจ้าตอบไม่ถูกค่ะ ตื้นๆยังไม่ถูกเลย อิอิ(มีคนแอบคิดถึงเรานะ)