เอาต้นไม้มาฝาก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 วันนี้ออนไลน์ที่ปากช่อง เหนื่อยมากครับวันนี้ ยายสายใช้แรงงานหนัก ให้ถางหญ้ารอบบ้าน น้อยอยู่เมื่อไหร่ แต่ไม่ได้ทำคนเดียว จ้างแรงงานคนแถวนั้นมาช่วยด้วย 2 คน เล่นเอาหมดแรงเหมือนกัน ที่ปากช่องตอนนี้ฝนตกเป็นช่วงๆ (ไม่เกี่ยวกับหลินหุ่ยนะ) แต่ช่วงนี้ฝนทิ้งช่วงไปหลายวันแล้ว อย่างที่เคยเล่าแล้วว่าพอได้ฝนต้นไม้หลายอย่างที่ซบเซาก็ฟื้นตื่นขึ้นมาสดใสอีกครั้ง เลยเอารูปต้นที่หาดูได้ยากมาฝากกัน

ต้นแรก ตูบหมูบ เป็นชื่อที่ชาวอีสานเรียก ทั่วๆไปเรียก เปราะ

ต้นนี้ขนาดใบใหญ่มากประมาณ 8 นิ้ว

ต้นที่ 2 เป็นไม้เลื้อยชื่อว่า "พลูลงยา" ชื่อที่ได้มาจากสีสันของใบนั่นเอง

ความเห็น

ต้นตูบหมูบ

นี่คือรูปต้นตูบหมูบ  เลยเหรอ  เราคนกรุงเทพ เลยไม่เคยเห็น แปลกดีนะ

หรือเป็นแค่ อวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่ง อ้อ..ใบแปลกจริง

 

 ตูบหมูบ 1 ต้นมีแค่ 1-2 ใบเท่านั้น ต้นนี้มีเพียงใบเดียว เสียดายออกดอกไปแล้วถ่ายรูปไม่ทัน ใบตูบหมูบจะเขียวไปตลอดช่วงการเจริญเติบโต ตั้งแต่เริ่มแตกใบ จนใบขยายขนาดเต็มที่ คงอยู่อย่างนี้ไปจนถึงฤดูหนาว ใบจะแก่ เหลืองและเหี่ยวเฉา แห้ง และหลุดจากต้นในที่สุด เหลือไว้เพียงหัวที่อยู่ใต้ดิน รอฝนที่จะตกมาในฤดูกาลหน้าก็จะแตกใบใหม่อีกครั้ง วนเวียนอย่างนี้เรื่อยไป

สีชมพูเชียว ที่บ้านสมัยก่อนมีพลูเถิ่อน เอามากินกับหมากได้ รางเลือนในความทรงจำเต็มทีแต่ลายใกล้เคียงกับพลูลงยา สีไม่เหมือน จะลองถามน้องชายดูว่าพอหาพันธุ์ได้มั้ย

น้องสาวอย่าบอกนะว่าจะหาพันธุ์พลูเถื่อน..... เยอะแยะน้องเหอ รก.....

เห็นด้วย รก ตายยากด้วย

เปราะ หรือแผ่นดินเย็น เอามาผัดกับน้ำมันหอย....อร่อยมาก...ขอบอก...หรือจะผัดกับแย้ใส่เปราะใส่ยอดมะกอกนิดหน่อย...เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม

เวลาพบกันสั้นนิดเดียว

ไม่ยอมให้แลก

ขอเลยละกัน นิดนึงนะคะ

Laughingทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน

สำหรับชาวบ้านสวนไม่ต้องแลกค่ะ ยกให้เลย

เวลาพบกันสั้นนิดเดียว

 แถวเพชรบุรีเขาเอาเปราะใส่แกงเนื้อ เขาบอกว่าอร่อย ผมยังไม่เคยชิมเลย ยิ่งแย้ ไม่เคยลิ้มรสเช่นกัน เคยกินใหญ่กว่าแย้ เนื้อจระเข้ครับ

ตอนนี้ที่สวนเริ่มซื้อแย้มาปล่อยได้ 2 ปีแล้วค่ัะ กลัวจะสูญพันธ์

 

เวลาพบกันสั้นนิดเดียว

หน้า