ไปทอดกฐิน เอาบุญมาฝากแล้วเด้อ!...พี่น้องบ้านสวนเฮา..

วันที่ 14  ต.ค. ธนนันท์หนีไปทอดกฐินที่อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี ก็เลยเอาบุญมาฝากพี่น้องบ้านสวนเรา มารับเอาบุญไปเด้อค่ะเด้อ...

มีรูปมาฝากด้วย

ส้มเปรี้ยว หลานสาวเป็นพลขับตลอดกาล ลูกพี่อ้อ พี่สาวคนที่ 2

เช้าวันเสาร์ต้องไปแห่ต้นดอกเงิน แต่งองค์ทรงเครื่องก่อน นางเอกลิเกหลงโรงค่ะ..อิอิ

ต้องใช้รถแห่เท่านั้น เดินไม่ไหว แห่หลายหมู่ (บ้าน) ขบวนรถยาวเหยียด รถเราคันที่ 4 รถพี่สาวตามหลัง

น้าสาว (น้องสาวแม่) มาตั้งรกรากที่บ้านผือ

ลูกสาวกับลูกชายธนนันท์เองจ้า...พี่แบ๋มกับน้องโต๋ ขอขึ้นข้างหลังน่าสนุกดี แต่พอแห่ไปได้สักพัก ขอไปนั่งรถเก๋งกับป้าเฉยเลย แดดร้อนมากๆๆ

ยายอ้วนนี่ใคร? ใครรู้ช่วยบอกที...ร้อนเหมือนกันค่ะ แต่ก็ทนเอา 

ลูกใครหว่า? รำสวยซะด้วย เหงื่อแตกเหงื่อแตน ....รำอยู่คนเดียวบนรถ

ชมว่ารำสวย รำไม่ยอมหยุดเลย บ้าย้อง...

จัดเต็มไปเลย...

ถึงแล้ววัดดอยสวรรค์  บ้านหนองแวง ต.ข้าวสาร อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี

บรรยากาศที่วัดร่มรื่นมากค่ะ เป็นวัดที่อยู่เชิงเขา ปลูกไผ่เต็มไปหมด หลายสายพันธุ์ ร่มรื่นจริง ๆ 

เป็นภาพที่ประทับใจและสวยงามจริง ๆ ธนนันท์ปลาบปลื้มมาก เห็นถึงความ เสียสละ ศรัทธา สามัคคี ของพี่น้องเรา เป็นกฐินสามัคคีค่ะ ได้เงินเข้าวัด สามแสนสองหมื่นกับเศษปลายไปเท่าไหร่ จำไม่ค่อยได้ ขออภัยค่ะ ถ้าใครอยากแทงหวย...

ธนนันท์วิ่งขึ้นเขาไปดักถ่ายรูป แทบยกขาไม่ขึ้น ลำพังเดินก็ก้าวขาลำบากแล้ว ยังวิ่งดักหน้าดักหลังเขาอีก ให้ลุงคนหนึ่งถ่ายรูปให้ รูปแรกแกถามว่าจะเอาอยู่เหรอ อ้าปากหอบขนาดนั้น แกเลยถ่ายให้ใหม่ พอได้ค่ะ...(หมายความว่าสวยแล้วค่ะ..อิอิ)

ขบวนยาวมากกกก ค่ะ...ถ้าใครได้เห็นภาพคงได้ปลาบปลื้มเหมือนธนนันท์ 

ชุดนี้เขาเอารถขึ้นเขาค่ะ มีแต่คนแก่ เด็กและคนป่วย มีธนนันท์กับน้องโต๋ที่อาจหาญเดิน (วิ่ง) ขึ้นเขา น้องโต๋ล้มกลิ้งตกเขาด้วย ขากลับก็เบรกไม่ทันล้มกลิ้งอีก ได้แผลทั้งขาขึ้นขาลง อดทนมากไม่ร้องเลย สนุกกับเพื่อน ๆ พี่ ๆ

โบสถ์สร้างบนเขาเลยค่ะ น้องแบ๋มต้องจูงป้าขึ้น ป้าอ้อกับป้าเปิ้ล พี่สาวธนนันท์เองค่ะ ข้างบนเขาเดินรอบโบสถ์แล้ว พวกนี้ยังไม่ถึงไหนเลย ธนนันท์ก็หาของกินก่อน เขามีโรงทาน อิ่มท้อง อิ่มบุญเลยค่ะ

โบสถ์กำลังสร้าง ยังต้องการปัจจัยอีกเยอะค่ะ อยู่บนเขา บรรยากาศสงบมาก ภูเขาล้อมรอบทั้งสี่ทิศเลย

กลับมาตอนเย็น ก็กินเนื้อย่างเกาหลีกันค่ะ แต่ไม่มีภาพเพราะลืมเปิดแฟลช มืดตื้ดตื๋อ...แล้วก็เช็คบ้านสวนหน่อยนึง แต่ไม่เม้นท์ใคร เพราะเน็ตช้ามาก แล้วก็แย่งกัน เอาไปสองเครื่องใช้ได้เครื่องเดียว เข้าคิวกันใช้ น้องโต๋กับพี่เปรี้ยวจะตีกันตาย น้องโต๋สู้ไม่ได้บ่นงึมงัม ๆ ขนาดห้าทุ่มยังไม่ยอมหลับ ยังกัดพี่เปรี้ยว "เล่นเน็ตสบายใจเลยนะพี่เปรี้ยว"  พอไฟกระตุก "สมน้ำหน้า พี่เปรี้ยวเล่นเน็ต ไฟดับเลย" อิจฉาพี่เขา

ไปอุดรวันศุกร์ค่ะ สำรวจเส้นทางจากดีเจรุจน์ ขอนแก่นแล้ว แต่ไปถึงเขื่อนอุบลรัตน์ ท้ายเขื่อนน้ำท่วมถนนค่ะพ่อแม่พี่น้อง น้ำไหลแรงมาก ขนาดรถกะบะล้อสูงแล้ว น้ำยังท่วมล้อ ถามพี่คนที่ยืนโบกให้สัญญาณรถ แกบอกไปได้ พี่เปิ้ลบ่นเป็นหมูกิน...เลยค่ะแกกลัวเครื่องยนต์พัง รถเพิ่งออกใหม่ยังไม่ถึง 2 เดือนดี คันที่ 4 แล้ว  ลุ้นช่วยกันทั้งคัน ตกหลุมทีร้องเสียงหลงเลย ธนนันท์โดนด่าหูชาเลย ในฐานะนักสำรวจเส้นทาง....

กลับเช้าวันอาทิตย์แต่ไม่ได้กลับบ้านค่ะ ไปท่าเสด็จต่อ โปรดติดตามตอนต่อไป....ท่าเสด็จ หนองคาย

ขอบคุณบ้านสวนแห่งนี้ ที่ทำให้เรามีเพื่อนเยอะแยะ ขอบคุณผู้ใหญ่ที่เป็นสื่อกลาง ขอบคุณเพื่อน ๆ สมช.ทุกท่าน ที่ทำให้เรารู้ว่าคนไทยยังรักกันอยู่...