วัฏจักรชาวสวน2

หมวดหมู่ของบล็อก: 

       อาชีพชาวสวนผมก็ได้รับการถ่ายทอดมาจากบรรพบุรุษ ซึ่งบัดนี้เหลือไว้เพียงความทรงจำและรูปถ่ายไว้เตือนใจในการดำรงชีพ สิบกว่าปีแล้วที่ตัวกระผมเป็นผุู้กำพร้า สืบสานมรดกประเพณีและวัฒนธรรมทางสังคม ตามรอยเศรษฐกิจพอเพียง  ต้องโด๊บก่อนอนลุยต่อค    รับ   เรียงภาพไม่ค่อยสวยงามครับ และนี่คือวัฏจักรของชาวสวน มีข้าวอยู่สองอกยางครับ ข้าวอะไรไม่ทราบเหมือนกันขอเค้ามา มีถั่วพู และบวบ ครับ หยาบ ๆ แต่ก็ได้กินครับ พริก ลูกเขือ มะละกอ ลูกแว้ง แต่ว่าไม่ได้เก็บภาพมาลง เพราะฝนตกตลอดครับ ในสวนผมยังมีไม้เบญจพรรณ อีกหลายต้น ที่ผมแซมไว้ในอกยาง ซึ่งกองทุนฯ ให้มีได้ไม่เกิน 15 ต้นต่อไร่ เช่น เคี่ยม ตะเคียนทอง สักทอง เดี่ยวหมดฝนจะเก็บภาพมาให้ชมครับ ขอบคูณบ้านสวนพอเพียงและผู้ใหญ่โสทรที่เปิดพื้นที่ให้ได้มีวันนี้ ขอบคุณเพื่อน ๆ พี่ ๆ ลุงป้าน้าอาทุกท่านที่ช่วยเป็นแรงใจและให้กำลังใจครับ ขอบคุณครับ

ความเห็น

ข้าวไร่หมันหม้าย  ขอไว้ให้ผมทำพันธุ์กันนะคับ

:cheer3:


ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

    ครับข้าวไร่พอเริ่มตั้งกอครับ ครูตี๋รอนะครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

บรรพบุรษแต่แรก เขาโด๊ปยาดอง โด้น้อง ใช้ได้ๆๆ ของกินได้รอบตัวนิ


 

  ผมติดครึ่งเก่าครึ่งใหม่ครับพี่หยอย ขอเป็นสปอนเซอร์ ทดแทนพลังงานครับ ส่วนยาดองของชอบครับไว้ตอนแดดร่มลมตกครับผม

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

งามๆทั้งนั้นเลยครับ ปลูกเองกินเอง โหวตครับ


   ครับปลูกเองกินเอง อยู่ริมทางใครผ่านไปมา ก็ตามสบายครับ แม่ค้ามาเจอก็ขายครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

เยี่ยมครับพี่เขียนบ่อย ๆ เดี๋ยวก็ดีนะครับ สู้ ๆ นะครับอีกหน่อยยางก็โตได้ตอบแทนความเหนื่อยนะครับ โหวต ๆๆๆ

 

   ครับก็พยายามยามอยู่ครับ ได้หน้าลืมหลังตามประสา ครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ถั่วพู  ลอกอ  ดกจัง  บอกแล้ว  ให้หาหลาด  ถ้าว่ากินแจก ไม่หมด  ต้องหัดขาย  เชื่อต่ะ ว่ามีคนซื้อ  แต่ว่าไปขายให้ถูกที่  แล้ว จะบอกให้ว่า  ได้ยิ้มCool  (จะรู้สึกดีใจอีกแบบหนึ่ง)

    ครับป้าเล็ก แต่ส่วนมากแล้วผมเองไม่ค่อยไดไปหาตลาดหรอกครับ ส่วนใหญ่แม่ค้าจะเข้ามาหาเองครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

หน้า