จักรยานปั่นน้ำ เวอร์ชั่นวิศิษฐ์ ตอนที่ 1

และแล้วก็ได้เวลาลงมือทำจักรยานปั่นน้ำให้เสร็จเสียที หลังจากที่เจอโรคเลื่อน มาหลายรอบแล้วพอดีมีเวลาว่าง ลูกค้าหาย(สงสัยกลัวน้ำท่วม อิอิ)แต่ที่นี่จังหวัดอุดรธานีคงไม่ท่วม ฮ่า ๆๆๆ เลยได้ฤกษ์งามยามดีจะได้ทำเสียที (ข้ออ้าง อิอิ) จากทีแรกว่าจะเอาจักยายสีแดงที่มีเกียร์ผ่อนแรงมาช่วยด้วย เลยเปลี่ยนแผนแบบรวดเร็ว กลายเป็นจักรยานสีน้ำเงินของหลานที่จอดทิ้ง ๆ ไว้ ได้โอกาสขอเลย ฮ่า ๆๆๆๆ ลุงขอเด้อ..อิอิอิ


ภาพเสร็จออกมาเป็นแบบนี้ครับ แหล่มเลย ฮ่า ๆๆๆๆ ไปดูขั้นตอนกันเลยครับ ละเอียด ๆ ตามแบบฉบับวิศิษฐ์ครับ

ขั้นตอนแรกไปยืมเครื่องมือมาก่อนครับ ตู้เชื่อม ไฟเบอร์ตัดเหล็ก ฉาก ค้อน ฮ่า ๆ ไม่มีสักอย่างเครื่องมือมีเวลา 1 วันต้องทำให้เสร็จครับ ญาติ ๆเป็นช่างก่อสร้างพอดีเลยได้โอกาส ช่างแบบเดา ๆ อย่างผม อิอิอิ

เข้าเรื่องเลยครับ วิธีทำ ผมใช้เหล็กที่มีอยู่มาใช้ ดังนี้
1.ฐานวางจักรยานปั่นน้ำ ผมใช้ท่อประปาขนาด 1.5 นิ้ว (เมื่อก่อนเป็นเสาทีวี) ตัดเป็น 4 ท่อน

ยาว 180 ซม.  2 ท่อน   ยาว 50 ซม. 2 ท่อน

2.ฐานวางปั๊มน้ำผมใช้เหล็กกล่อง 1.5x1.5 นิ้ว (เสาป้ายเก่า ๆ )
ความยาว 50 ซม. 4 ท่อน

3.แท่นวางปั๊มน้ำแบบชัก ใช้เหล็กฉาก 1.5 x1.5 (ซื้อใหม่)
ความยาว 50 ซม. 2 ท่อน

4.แท่นจับล้อหลัง ใช้เหล็กฉากทำรถไถ (ซื้อสำเร็จ ) สูงประมาณ 40 ซม.

5.แท่นจับล้อหน้า ใช้เหล็กเศษที่เหลือมาทำ ความสูงประมาณ 40 ซม.

ตามมาดูกันต่อครับ..


เอามาวางเป็นแบบร่างก่อนครับ ประมาณนี้


วัดความห่างของแท่นจับปั๊มชัก กับเหล็กฉาก แล้วนำไปเจาะเซาะร่อง


ระยะความห่างตามระยะล้อ (บอกไม่ได้เพราะความยาวช่วงล้อหน้าล้อหลังของจักรยานไม่เท่ากัน)




ได้ระยะก็จัดการเชื่อมเลยครับ ช่างเดา ๆ อย่างผม อิอิอิ..


ร่องบนเหล็กฉาก ทำไว้สำหรับเลื่อนตึงสายพานครับ


สายพานที่ใช้ ความยาว 92 นิ้วครับ ถ้าสังเกตุดี ๆ ร่องที่เหล็กฉากผมทำเผื่อไว้สำหรับ ระยะในการตึงสายพานด้วยครับ


ลองมั่ง อิอิอิ...ขาไม่ถึงนะพ่อ ฮ่า ๆๆๆ


หลังจากทดสอบการปั่นให้แน่ใจแล้วว่าสายพานไม่ตก ระยะได้แน่ ๆ ช่างเดา ๆ แบบผมก็เปลี่ยนตำแหน่งจากช่างเชื่อม มาเป็นช่างสีครับ ฮ่า ๆๆๆ รับหลายตำแหน่ง อิอิอิ ที่จริงลูกสาวอยากได้สีชมพู แต่พอดีสีเหลือจากเมื่อก่อนรับเขียนป้าย (ช่างเขียนป้ายก็เคยเป็น) ก็เลยจัดการสีฟ้า เลยครับ แบบว่าสีอะไรเหลือก็ใช้แบบนั้นเป็นที่สนุกของลูกสาวอีกเช่นเคย ฮ่า ๆๆๆๆๆ


เสร็จแล้วครับ จักรยานปั่นน้ำ เวอร์ชั่นวิศิษฐ์ เดา ๆ ไปเรื่อยนะครับ อิอิอิ ใช้หลักการออกแบบอากาศพลศาสตร์ดุจรถไฟหัวกระสุน (กำลังฮิต..อิอิ)  แรงถีบตามพละกำลังคนปั่น คงได้หุ่นดีแหละครับคราวนี้ ฮ่า ๆๆๆๆ

               จบ คบ.ช่าง ปวช.ปวส. ช่างเชื่อม แต่เก่งเรื่องเชื่อมกล้วย เชื่อมเผือก เชื่อมมัน ฮ่า ๆๆๆ เป็นเวลา 16 ปีที่ไม่ได้จับหัวเชื่อม เมื่อก่อนเขาว่าใครเรียนช่างเชื่อมเป็นคนเจ้าน้ำตา (เพราะเวลาเลิกเรียนจะน้ำตาไหลตลอด แสบตามาก ๆ ) วันนี้เคาะสนิม วิชาที่เรียนมาสักหน่อยครับ ผลที่ได้ก็ดูดีครับ อิอิอิ (แอบภูมิใจในผลงานของตัวเอง ) การเรียนรู้จาก เน็ต ได้แบบจากหนูนิว จากพี่วัชรินทร์ ก็นำมาซึ่งการปรับใช้ตามสภาพ หาวัสดุที่เหลือใช้ (ผมเก็บของเก่าไว้เยอะโดยเฉพาะเหล็ก) "สิถิ่มก็เสียดาย สิบายก็ขี้เดียด" ฮ่า ๆๆๆๆ และแล้วก็ได้นำมาใช้ประโยชน์จนได้
               นี่แหละครับความรู้แบบเป็ด ๆ เดา ๆ ไปตามสถานการณ์ สารพัดช่าง สารพัดความรู้ ชอบคิด จินตนาการสูง แต่เมื่อนำมาปรับใช้ก็เกิดประโยชน์ได้มากมายครับ ไปอยู่ที่ไหนก็ไม่ต้องกลัวอดตายเพราะมีความรู้  "เงินเต็มพา..หรือจะสู้วิชาเต็มพุง" (พุงใหญ่ครับ ฮ่า ๆๆๆ )

                บล็อกจักรยานปั่นน้ำยังไม่จบครับ ยังมีปัญหาให้ผมต้องแก้ไขอีกหลายอย่างครับ ซึ่งปัญหาจากการใช้จักรยานปั่นน้ำก็มีอีกจนได้ครับ แล้วจะนำเสนอในตอนต่อไปครับ ปัญหามีไว้แก้ไม่ใช้หนีปัญหา แค่นี้ไม่เกินความสามารถของผมไปได้ครับ สาระพัดช่างอย่างเรา เดา ๆ ไปได้เรื่อย ฮ่า ๆๆ

จะพอเพียง...เพื่อเพียงพอ...ให้ได้ในสักวัน

โปรดติดตามตอนต่อไป....รับรองมันส์กว่านี้ครับ ฮ่า ๆๆๆ wisit_photo@hotmail.com

ปล.ขออภัยที่มีลิขสิทธิ์ภาพให้รำคาญสายตานะครับ แบบว่าลองทำดูนะครับ อิอิอิ เดา ๆ อีกแล้วเรา ฮ่า ๆๆๆๆ  และขอบคุณญาติที่อนุเคราะเครื่องมือในการทำครั้งนี้ครับ..