จักรยานปั่นน้ำ เวอร์ชั่นวิศิษฐ์ ตอนที่ 4 บทสรุปของการแก้ปัญหา

มาถึงจักรยานปั่นน้ำตอนที่ 4 แล้วครับบล็อกนี้เป็นบทสรุปผลของการทำจักรยานปั่นน้ำนะครับ หลังจากที่ทดลองต่อมาหลายอย่างทั้งสายยางและท่อ PVC ก็ได้บทสรุปออกมาเป็นใช้จักรยานปั่นน้ำ บวกแอร์แวที่ช่วยผ่อนแรงให้การปั่นไม่หนักมากนัก แถมน้ำยังไหลแรงมาก ๆ จากที่ใช้สปริงเกอร์ 4 หัว (ทดลองแรงดันของแอร์แว) ทำให้ท่อหลุดเลยครับแรงดันน้ำที่มาจากแรงอัดของลมในท่อแอร์แวแรงมาก ๆ ผมจึงเพิ่มจำนวนหัวสปริงเกอร์ เป็น 10 หัว ก็ยังไหลแรงดีอยู่เลยครับ  ตามมาชมภาพพร้อมคำอธิบายการต่อแอร์แวเข้ากับจักรยานปั่นน้ำกันครับ


ย้ายสถานที่ตั้งจักรยานปั่นน้ำใหม่  แต่ตรงนี้ต้องเพิ่มความยาวของท่อดูน้ำให้ยาวกว่าเดิมจาก 12 เมตร เป็น 16 เมตรครับ เพราะน้ำที่ลึก ๆ อยู่ไกลกว่าที่เดิม

การต่อแอร์แวเข้ากับจักรยานปั่นน้ำ ระยะห่างระหว่างแอร์แวกับตัวปั๊มให้อยู่ ระยะ 1 เมตร ครับ ติดกาวให้แน่น ๆ ทิ้งไว้ก่อนนะครับเพื่อป้องกันการหลุดนะครับ  วงกลมสีขาว ๆ 2 วงนั้นผมใช้วาล์ว เพื่อเป็นประตูน้ำในกรณีที่จะเปลี่ยนทางน้ำไหลไปด้านที่ต้องการก็ปิดอีกด้านไว้ (ทำเผื่อไว้นะครับ...คนชอบเผื่อแผน 2 นะครับ )


ทดสอบความแรงของแอร์แว ภาพนี้ใช้หัวสปริงเกอร์ 4 หัวครับผลที่ได้น้ำแรงมาก ๆ ดันท่อหลุดเลยครับ


ต่อหัวสปริงเกอร์ 10 หัวกับระยะทาง 20 เมตรพร้อมทดสอบความแรงจากแอร์แว แต่ใช้พลังแข้งเป็นแรงปั่นนะครับ


ผลที่ได้น้ำแรงทุกหัวครับแล้วก็ปั่นง่ายขึ้นเพราะน้ำมีที่ไหลออกมากยิ่งขึ้น


ใส่ข้อต่อ 4 ทางก็ไหลได้สะดวกครับ การกระจายของน้ำทั่วถึงดีครับ


ความแรงของน้ำและการกระจายของน้ำดีมาก ๆ ครับ


กำลังจะกลับมีคนแวะมาดูที่สวนครับป้าที่อยู่บ้านใกล้ ๆ กันป้าเขาปลูกผักขายนะครับ


นี่เหรอจักรยานปั่นน้ำ ติดเทอร์โบ ฮ่า ๆ   เริ่มเกิดความสงสัยว่าใช้งานได้จริงเหรอ


แบบนี้ต้องลอง ฮ่า ๆ ขึ้นปั่นเลยป้า  ได้โอกาสเก็บภาพมุมกว้าง เพราะทีแรกปั่นไปถ่ายภาพไป อิอิอิ ทำอยู่คนเดียว


แม่นหยังละหนอ !!!  นี่แหละครับแอร์แว ผมเลยได้โอกาสอธิบายหลักการทำงานให้ป้าเขาฟัง ไม่รู้เข้าใจไหมครับ อิอิอิ....


เดินชมค้างผักต่อ “หมากหยังหนอ”  ป้าก็ได้แต่พูดว่าต่อไปคงไม่ได้ขายผักให้ผมแล้ว ปลูกตั้งหลายอย่าง  ป้ากับผมสนิทกันครับ ไปสวนแกทีไรขออะไรก็ให้ไผ่บงหวานก็ขอกับป้า มีเมล็ดผักก็ขอกันประจำนะครับ ป้าเขาปลูกผักขายเยอะมาก ๆ ครับแต่เป็นเกษตรเคมีเป็นส่วนใหญ่ ต่างจากผมทำแบบปลอดสารพิษทั้งหมด เน้นธรรมชาติ ไร้สารเคมี คนที่ปลูกผักขายนั้นต้องทำผักให้งาม ๆ ต้นใหญ่ ลูกโต อวบ ๆ น่ากิน คนถึงซื้อ ซึ่งนี่คือสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผู้ผลิตต้องใช้สารเคมีเข้าช่วยเพื่อให้ได้ผลผลิตที่งามเป็นที่ต้องการของตลาด ที่ผู้บริโภคเป็นผู้กำหนดสินค้าให้ผู้ผลิตทำเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภค  สิ่งที่ผมทำอยู่นั้นก็เพื่อเป็นแนวทางให้ตนเอง และคนอื่น ๆ ได้ดูเป็นตัวอย่างนะครับไม่รู้จะได้แค่ไหนเช่นกัน

บทสรุปของจักรยานปั่นน้ำ
กว่าจะมาเป็นจักรยานปั่นน้ำนั้นผมก็ใช้มาหลาย ๆ วิธีเพื่อนำน้ำที่อยู่ในสระมารถผัก ต้นไม้ที่ปลูก




1.ตักน้ำมารด ใช้ถังตักน้ำแล้วก็หิ้วน้ำขึ้นมาด้วยความลำบากถึงจะถึงขอบสระเพื่อให้ความชุ่มชื้นแก่ผักที่ปลูก ซึ่ง ตอนนี้น้ำเต็มสระก็ง่ายกว่าเดิมมาก ๆ แต่เมื่อผักที่เราปลูกเยอะก็เป็นความลำบากมาก ๆ กว่าจะรดน้ำเสร็จ



2.ใช้เครื่องตัดหญ้าสูบน้ำ  แบบนี้ง่ายหน่อยแต่สิ้นเปลืองน้ำมันแล้วก็ลำบากที่ต้องแบกเครื่องตัดหญ้ามาสวนเพื่อสูบน้ำ และยังสิ้นเปลืองน้ำมันด้วย



3.จักรยานปั่นน้ำ เป็นบทสรุปที่คิดไว้นานแล้ว ว่าจะทำให้เสร็จ และแล้วก็เจอปัญหาและแนวทางการแก้ไขปัญหาที่ลุล้วงไปได้ด้วยดีครับ ตามที่ได้นำเสนอไป 4 บล็อกของจักรยานปั่นน้ำ



การทำด้วยตนเอง  ผมจบ ปวช.ปวส. ช่างเชื่อม วิชาที่เรียนมา 16 ปีพึ่งได้นำมาใช้หลักจากที่มือจับกล้องถ่ายภาพมาตลอด และแล้วก็มาได้จับหัวเชื่อมเพื่อทำจักรยานปั่นน้ำ ใบประกาศที่นอนอยู่ในซองเก็บเอกสาร ปริญญาบัตรที่ใส่กรอบติดไว้ข้างฝา และแล้วความรู้ที่ร่ำเรียนมาก็ได้นำมาใช้จนได้ ฮ่า ๆๆๆ ดีที่ยังเชื่อมเป็นไม่ขึ้นสนิม อิอิอิ




ได้ภาพความประทับใจของคนในครอบครัว ได้เห็นรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของภรรยาและลูกสาว  ทำให้หัวหน้าครัวเรือนอย่างผมมีความสุขในชีวิตแต่ละวันอย่างบอกไม่ถูก  การทำกิจกรรมในครอบครัวในแต่ละวัน ซึ่งบางครั้งอาจมีข้อขัดแย้งกันบ้าง แต่เมื่อวันเวลาที่ผ่านไป คนในครอบครัวเริ่มเข้าใจความหมายว่าสิ่งที่ผมได้ทำนั้นมันเป็นผล  ที่ตอบแทนมาเป็นอาหารที่ปลอดภัย สดใหม่อยู่เสมอ ๆ แต่อย่างไรก็แล้วแต่สิ่งที่ผลักดันให้ผมทำมาได้แบบนี้และจะเพิ่มอีกหลาย ๆ อย่างเข้ามาเป็นองค์ประกอบของความพอเพียง เพื่อเพียงพอของครอบครัว คือความศรัทธาในแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง ขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฯ  การลงมือที่จะลองผิดลองถูก เรียนรู้จากสิ่งที่ทำมีทั้งได้ผลและไม่ได้ผลเป็นเรื่องธรรมดา แต่ยิ่งทำก็ยิ่งได้ ยิ่งปลูกยิ่งมีกิน มีใช้ เหลือได้แจกจ่าย แบ่งปัน ก้าวต่อไปที่จะเดินต่อคือการขยายความรู้ให้กับคนรอบข้าง ให้เรียนรู้ในสิ่งที่ตนเองได้ทำอยู่(ไม่รู้จะได้แค่ไหน)


         
            เกือบ ๆ 10 เดือนกับสิ่งที่เริ่มเปลี่ยนแปลงแนวคิด เปลี่ยนการกระทำ ตอนนี้ผลตอบแทนก็มีให้เห็นหลาย ๆ อย่างอย่างที่ได้นำเสนอไปหลาย ๆ บล็อก ต้องขอขอบคุณทุกความเห็น ทุกกำลังใจ ที่มีให้ และที่ขอบคุณมาก ๆ ก็คือ ผู้หญิง 2 คนที่ผมจะลืมไม่ได้ก็คือ ภรรยาและลูกสาว ที่เป็นผู้ช่วยและเป็นกำลังใจให้ผมก้าวเดินมาได้จนทุกวันนี้  ขอบคุณจริง ๆ ครับ

จะพอเพียง....เพื่อเพียงพอ...ให้ได้ในสักวัน..

โปรดติดตามตอนต่อไป....wisit_photo@hotmail.com

บล็อกที่สัมพันธ์กับบล็อกนี้

จักรยานปั่นน้ำ เวอร์ชั่นวิศิษฐ์ ตอนที่ 1
จักรยานปั่นน้ำ เวอร์ชั่นวิศิษฐ์ ตอนที่ 2 ปัญหาและแนวทางแก้ปัญหา
จักรยานปั่นน้ำ เวอร์ชั่นวิศิษฐ์ ตอนที่ 3 แอร์แว..เทอร์โบแบบบ้าน ๆ