ซีรีย์..ความพอเพียง..เพื่อเพียงพอ # 23 เก็บผลผลิตใต้ดินบนดิน

วันนี้ว่าง ๆ มาเขียนบล็อกกันลืมสักหน่อย งานที่ทำอยู่ยังไม่เสร็จ (คงอีกนาน)งานที่สวนก็มีให้ทำทุก ๆ วันเข้ามาเว็บบ้านสวนเดี๋ยวนี้เปลี่ยนไป ภาษาอังกฤษเพียบ ฮ่า ๆ คนฉลาดน้อยอย่างเราก็ได้แต่เดา ๆ พอคลำทางถูกได้หน่อย ฮ่า ๆ บล็อกนี้จะเป็นบล็อกสุดท้ายของปีนี้แล้ว.......คงนานกว่าจะได้เขียนบล็อกอีกเพราะทางข้างหน้ามีสิ่งให้ทำเยอะแยะมากมายทั้งจัดการปัญหาเรื่องงาน กองทุนหมู่บ้าน กลุ่มออมทรัพย์ ช่วงนี้ทีไรผมละเหนื่อยที่สุด มากคนก็มากความจริง ๆ เฮ้อ!!!


ภาพเดิม ๆ ที่เริ่มปลูกเผือก เมื่อตอนเดือน เม.ย.54 ฝีมือของแม่กับลูกนะครับ

มาคราวนี้ได้ขุดขึ้นมาดูแล้วว่าผลงานเป็นอย่างไร..


ผลงานที่ได้จากมือน้อย ๆ ที่ได้ทดลองปลูก หัวใหญ่ดีเลยครับ นี่แหละผลของการปลูกจริง ๆ เรียนรู้จริง ๆ ของลูกสาวผม


เผือก ขยายพันธุ์โดยการแตกหัวเล็ก ๆ ที่เกิดขึ้นมาอยู่ใต้หัวใหญ่ ๆ วิธีการเก็บพันธุ์เผือกก็ต้องแยกหัวเล็ก ๆ ออกไว้


วันนี้เก็บแค่นี้ก่อน ได้หัวเล็ก ๆ ไว้ทำพันธุ์ปลูกปีหน้าเยอะเลยครับ


หัวเล็ก ๆ ของเผือกที่จะทำพันธุ์ปีหน้า. วิธีเก็บพันธุ์เผือก ผมใช้วิธีการฝังดินทิ้งไว้อีกไม่นานก็จะมีหน่อเล็ก ๆ เกิดขึ้นมาค่อยขุดมาปลูกใหม่นะครับ


กล้วยหอมบ้าน ๆ ผ่าครึ่งลูกไว้เป็นอาหารปลา อีกเครือเอากลับบ้านไว้กินและแบ่งปัน


ง่าย ๆ โยนลงในสระเลยครับ ปลาที่สระชอบมาก ๆ ครับกล้วยหอมบ้านปลอดสารพิษ..


น้ำในสระที่มีอยู่ก็เริ่มลดลง  หลังจากฝนทิ้งช่วงมาเป็นเวลานาน...แต่คงพอสำหรับใช้ในหน้าแล้งเพื่อปลูกผัก


ถั่วฝักยาวชุดใหม่ มีลูกให้เก็บกินแบบไม่ขาด แต่หน้าหนาวผักพวกไม้เถาว์ เครือ จะไม่งามจะหดสั้นลงเพราะเจออากาศหนาวครับ


ถั่วครกชุดสุดท้าย...หลังจากพวกฟักที่แห้ง ๆ เริ่มเก็บไว้ทำพันธุ์อย่างมากมาย


บวบน้ำเต้ายาวยักษ์..มะเขือแก่ ๆ เก็บไว้ทำพันธุ์ต่อ..


ผักผลไม้ ก็มีให้เก็บกินตลอด..อย่างไม่เคยอดอยาก..


ลูกสาวที่เป็นแรงใจ...ให้พ่อทำอะไร ๆ ได้มากมายก็มาสวนด้วยตลอด...


น้องร้านโทรศัพท์มือถือข้าง ๆ บ้านก็มาด้วย..มีอะไร ๆ ก็แบ่ง ๆ ให้ตลอดมาสวนทั้งทีต้องมีติดมือกลับบ้าน..

                   ปี 2554 ที่จะผ่านไปนี้เป็นบททดสอบการใช้ชีวิตตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงของผมและครอบครัว มีแรงผลักดันให้ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองได้อย่างมากมาย จากจำนวนบล็อกที่ผ่านมา 200 กว่าบล็อกทำให้ได้รู้ว่าการเขียนบล็อกของตัวเองมันบ้าเขียนอะไรได้มากมายขนาดนั้น ฮ่า ๆๆๆๆ แต่นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการยึดหลักการ พอเพียง...เพื่อเพียงพอ..ของครอบครัว ปีหน้าจะทำการปรับปรุงพื้นที่สวน และนาข้าวแบบเต็มรูปแบบให้มีหลาย ๆ อย่างเพื่อการใช้ชีวิตแบบพอเพียงได้อย่างแท้จริง

                   สิ่งที่ทำมามีปัญหาหลาย ๆ อย่างให้คิดให้แก้ไขไปเรื่อย ๆ ตามสถานการณ์ เหมือนกับการก้าวเดินที่ไปอย่างช้า ๆ เดินไปทีละก้าว ไม่เป็นการวิ่ง แต่ถึงจะช้าแต่เมื่อหยุดยืนดูแล้วหันมองไปข้างหลังสิ่งที่ทำมาทั้งหมดก็เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงไปอย่างมามาย  สำหรับหลาย ๆ ท่านที่กำลังจะเริ่มหรือคิดที่จะทำในแนวทางนี้นั้นสิ่งที่ยากที่สุดก็คือ "การเริ่มลงมือทำ" ซึ่งสิ่งนั้นผมก้าวผ่านมาแล้ว และเมื่อเราได้ลงมือแล้วเริ่มเห็นความแตกต่างจากการที่คิดอย่างเดียวจะทำให้ เกิดความ มุ่งมั่น พยายาม ทำในสิ่งต่อ ๆ ไปจนสำเร็จนะครับ


จะพอเพียง....เพื่อเพียงพอ...ให้ได้ในสักวัน..


แล้วพบกันใหม่ในปี  2012...นะครับ ลาต่อละครับ  งานยังไม่เสร็จลุล่วงนะครับ ฮ่า ๆๆๆๆ