ช่วยกันได้็ก็ช่วย

          ทุกวันเช้า เที่ยง เย็น ต้องหาเวลามาสวน พักเที่ยงก็ต้องเจียดเวลามา ห้านาทีสิบนาที มาเดินดูผักดูต้นไม้ แล้วกลับไปทำงานต่อ บ้านห่างที่ทำงาน 2 กม. จากบ้านไปสวน ราว 1 กม. 

            หน้าที่อ้ายเวทย์ ก็ยังคงหาปลวกให้ไก่ทุกวัน

                     มีเยอะ ตรงนั้นตรงนี้ทั่วสวน

            เม็ดผักสารพัดที่พี่น้องบ้านสวนพอเพียงส่งมาให้ แบ่งแจกที่ทำงานบ้าง ปลูกในสวนบ้าง แบ่งให้สวนใกล้ ๆกันปลูกบ้าง

                       ขากลับแวะ สวนใกล้ ๆกัน

                       มีบักหุ่งกับเม็ดผักมาฝาก

          บ้านสวนหลังนี้  เพิ่งมาอยู่ใหม่ ไม่ถึงปี ผัวเมียคู่นี้ เคยใช้ชีวิตในกรุงเทพสิบกว่าปี ทำงานโรงงาน รับจ้างสารพัด  ก็แค่พอได้กิน บ้านต้องเช่า ข้าวต้องซื้อ หนี้สินเพิ่มขึ้นทุกวัน มีเวลากลับบ้านปีละ 1-2 ครั้ง ครั้งละไม่ถึงสิบวัน ลูกก็ต้องให้พ่อแม่เลี้ยงที่บ้าน  แดงเลยชวนกลับมาอยู่บ้านนอกด้วยกัน  

          มาอยู่ใหม่ ๆ  ทุกอย่างซื้อกินหมด แดงเลยเอาผักบ้าง เม็ดผักบ้างให้ปลูก  บางวันก็พาไปดูแดงกับอ้ายเวทย์ปลูกผักบ้าง

                            วันนี้ เม็ดผักที่แดงให้มา

                        หลายอย่างเ็ก็บกินได้แล้ว

            เช้านี้ ในหมู่บ้าน มีพิธีมอบบ้าน หลังเล็ก ๆแก่ผู้ด้อยโอกาส แดงได้ผ้าห่มจากการบริจาคโลหิตครั้งที่แล้ว กับถุงผ้าใบเล็ก ๆ ไปร่วมงานด้วย

              ถุงใบนี้ ลูกมะโหน่งเคยใส่เม็ดผักฝากมาให้

        ช่วยกัน คนละสิบยี่สิบ แล้วแต่กำลังทรัพย์แต่ละคน

             หลายคนช่วยกัน ได้เงินขวัญถุงเกือบสี่พันบาท

       บ้านหลังเก่า ของผู้ด้อยโอกาส อยู่คนเดียว สร้างบนที่ดินของคนอื่น ข้างในไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวกใด ๆทั้งสิ้น ไม่มีน้ำ ไม่มีไฟ บางวันได้ข้าวจากชาวบ้านแบ่งให้กิน

            บ้านหลังใหม่ สร้างด้วย งบประมาณไม่ถึงห้าหมื่นบ้าน ไม้ชาวบ้านในชุมชนก็ช่วยกันหามา

             ผู้นำชุมชน ชาวบ้านมาร่วมแสดงความยินดี

                                 รอยยิ้มแห่งความสุข

                                             โปรดติดตามตอนต่อไป............