มีคนมาเยี่ยมบ้านสวนพอเพียง ครั้งที่ 3

วันนี้ใกล้ๆ เที่ยงก็ได้รับโทรศัพท์จากพี่คนหนึ่ง ที่เคยเจอกันมาก่อนครั้งหนึ่ง พี่เขาเป็นคน อ.รัตภูมิ จ.สงขลา คือพี่เขามาเยี่ยมที่บ้านครั้งหนึ่งแล้ว การมาหาผมครั้งนั้นก็มีแค่ที่อยู่ที่ผมโพสเอาไว้ใน gotoknow ยอมรับจริงๆ ว่าพี่เขาเก่งมากที่สามารถมาหาบ้านผมจนเจอ แต่ครั้งนั้นผมไม่อยู่บ้าน ผมอยู่ที่งานแต่งงานอีกบ้านหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้ๆ กันพี่เขาก็ตามไปที่งานแต่งงาน มีคนมาบอกว่ามีเพื่อนมาหา พอเห็นหน้าพี่เขาผมก็  งง ครับ เพื่อนที่ไหนไม่เคยเจอกันมาก่อน กว่าจะได้แนะนำตัวก็งงอยู่พักหนึ่ง พี่เขาเป็นศิษย์สำนักเดียวกันคือ ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติทุ่งสง พี่เขาเจอรายละเอียดของผมในเวบก็เลยตามมาดู วันนั้นไม่ได้คุยอะไรกันมาก แค่ขอเบอร์โทรกันไว้

วันนี้พี่เขาพาภรรยา และลูกมาเที่ยวตรังก็เลยแวะมาเยี่ยมผมอีก ทั้งสองคนมาเที่ยวในวันเวลาราชการได้ก็เพราะทั้งสองคนลาออกจากราชการมาแล้ว พี่เขาไม่ได้อายุมาก ผมประมาณว่าน่าจะ 40 ต้นๆ หรือไม่ถึง 40 ภรรยาของพี่เขาเพิ่งลาออกมาได้ซักระยะหนึ่ง บอกว่า "รู้อย่างนี้ลาออกตั้งนานแล้ว" ผมไม่ทราบรายละเอียดมากนักเกี่ยวกับครอบครัวนี้รู้เพียงว่าลาออกมาทำสวน แล้วก็มุ่งหาความพอเพียงด้วยกันทั้งสามีและภรรยา

พี่เขาเป็นคนชอบเผาถ่าน และให้ความสนใจเรื่องถ่านและน้ำส้มควันไม้เป็นอย่างมาก "ผมเอาไปราดปลวกปลวกตาย" นี่คือความดีใจของพี่เขาที่เล่าสู่กันฟัง ผมก็บอกไปว่าในครัวผมก็มดขึ้นผมก็เอาน้ำส้มควันไม้ไปฉีดมดก็ตาย อีกหลายๆ เรื่องที่ได้แลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน

มาบ้านสวนพอเพียงแล้วก็ต้องได้ของติดไม้ติดมือเป็นของฝากไปบ้างครับ พี่เขาสนใจต้นม่าว ผมปลูกไว้เยอะ พี่เขาสนใจผมเลยไปหาในสวนหลังบ้านแล้วขุดให้ไปสามสี่ต้น ต้นม่าวใบมีรสเปรี้ยว ต้มกับมาม่า หรือใส่ในหมูต้ม หรอยอย่าบอกใคร

นอกจากนั้นก็ยังมีบวบ และผักกวางตุ้งเป็นของฝาก เป็นของฝากที่ไร้สารพิษให้ใครก็สบายใจเต็มร้อย ได้ของฝากเรียบร้อยก็มานั่งพักที่ศาลาหน้าบ้าน ผมเปิด ไฟล์การเผาถ่านให้นั่งดูกัน เที่ยงกว่าเกือบบ่ายโมงจึงลาจากกัน โอกาสหน้าค่อยเจอกันใหม่ครับ ถ้ามีโอกาสผมจะไปเยี่ยมพี่เช่นกันครับ