เ ม็ ด ต า ล จากสวนยางข้างทุ่ง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

           Laughing สวัสดีครับ...สืบเนื่องมาจากบล็อกที่ผ่านมา หลายท่านคงจำกันได้ เม็ดตาลงอกที่เก็บมาจากสวนยางข้างทุ่ง กลับมาบ้านผมก็จัดการผ่าเอาจาวข้างในเม็ด หรือทางใต้เรียกว่า "พวมโหนด" แล้วนำไปไหนต่อไปชมกันครับ 

เอาหัวไม้มาทำหมอนรอง ตัดหัวเม็ดตาลแบบนี้

หรือตัดด้านข้างแบบนี้

แล้วก็ผ่าแบบนี้

  

ได้มาแบบนี้

แคะเอาจาวออกมาได้เท่านี้ (แอบกินไปหลายชิ้น ฮ่าฮ่า)

ล้าง แล้วใส่หม้อตั้งไฟ ใส่น้ำตาล เกลือ พอประมาณ

ได้ของหวาน ของว่าง ที่กินแล้วรับรองว่า "หายอยากของหวาน"ไปอีกหลายวัน ฮ่าฮ่า

 

     Laughing สุข ทุกข์ อยู่ที่ใจ หยุดไฝ่คว้าเมื่อไหร่ ความสงบสุขก็จะเข้ามาเมื่อนั้น...สวัสดีครับ 

ความเห็น

พี่เสิน...ลูกตาลนี้ผ่ายากมากๆๆๆๆๆ....ป้า..ลองแล้วจนปัญญา  สับจนจาวตาลเละหมดเลย...เดี๋ยวลองใหม่ที่บ้านยังมีอีกเยอะ

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

:cheer3:ลองดูใหม่ตามแบบที่ผมทำนะครับ มีดพร้าคมสักนิด ช่วยได้

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

พี่เสินนี่ขยันจริง ๆ เลยนะครับ ชอบ

ก็ทำไปเรื่อยๆนั่นแหละครับ ขอบคุณครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

น่ากิน กินสด ๆ หวาพี่ไม่หวานแรง:admire2:อยากแปลบ:admire:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

น้องเล็กถ้ากินสด ง่ายแรง แล้วก็ไม่ยาวหล่าวแหล่ะ เอามาเชื่อม เป็นเรื่องได้ยาวออกไปหีด อิอิ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

  พวมโหนดหรอยแน่นอนนะพี่เสินนะ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ครับ หรอยน้องหรอย ดิบกะหรอย สุกกะหรอย

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เห็นทีแรกนึกว่าจะเอาเม็ดมาปลูก ที่แท้เอามาให้พี่เก้ ทำของอร่อยกินนี่เอง ขอชิมสักชิ้นนะพี่ หือ อร่อยอย่างแรงนิ:admire:

ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้

แสดงว่าเข้าใจผิดแล้วครับ ไม่มีที่ปลูกหรอก ต้องใช้พื้นที่เยอะถ้าจะปลูกตาล เอาเลยสองสามชิ้นก็ได้ 

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า