เมื่อสิท..ไปพบสมาชิกที่ กทม. ตอนที่ 3 พบท่านอาจารย์

ภารกิจตามหารักแท้ก็เริ่มขึ้น....ครั้งแรกในชีวิตที่ได้ไป จ.นครสวรรค์ ไม่ทราบเหมือนกันว่า สมช.ท่านใดอยู่จังหวัดนี้ ครั้นจะนัดพบ สมช.ในจังหวัดนครสวรรค์ก็กลัวจะเป็นภาระ ไปแบบเดา ๆ ดีกว่า ฮ่าๆ  มั่วเองหลงเองไม่เดือดร้อนใคร...อิอิ

ภารกิจที่ 3 ไปเยี่ยมน้องสาวที่ อ.ตาคลี จ.นครสวรรค์ หลังจากที่รถ กทม.-ตาคลีหมด ก็เลยต้องขึ้นรถสายอื่นเพื่อไปให้ถึงจุดหมายให้ได้ สรุปก็ต้องไปกับรถ กรุงเทพ – ชัยนาท  ก็เอาละงานนี้เผื่อเจอสมาชิกชัยนาท (ใครหละหว่า) ระยะทาง 250 กม. หลับนานก็ไม่ได้เดี๋ยวเลยไปถึงชัยนาทจะซวยอีก...เพราะไม่รู้จักใคร หลังจากที่นั่งรถหลับ ๆ ตื่น เพราะพะวงว่าจะเลยจุดนัดหมายกับน้องก็มาถึงจนได้ แยก ชัยนาท-ตาคลี...

กระเป๋าคู่กายกล้องถ่ายรูปคู่ใจ และของฝากจาก กทม. ก็ต้องหอบหิ้วไปด้วย บ้าหอบฟางจริง ๆ เรา ฮ่า ๆๆ ระยะทางจากแยกชัยนาท-ตาคลี ห่างจากที่พักของน้องสาวไม่ไกลมากนัก (กองบิน 4 นครสวรรค์)  ไม่นานแฟนน้องสาวก็มารับ

แวะตลาดได้ของฝากหลานนิดหน่อย ซื้อกับข้าวติดมือเข้าบ้านน้องสาว สักนิด...เพื่อไม่เป็นภาระของน้องและหลาน ๆ อิอิอิ

หลานคนล่าสุด (คนที่ 4 )  น่ารักน่าชังมาก ๆ หลานชายสุขภาพแข็งแรง กินเก่งมาก ๆ น้องสาว 2 คนมีลูกคนละ 2 ผู้หญิงและชายทั้งคู่ ส่วนเรามีคนเดียวโด่เด่ (น้องโฟกัส) น้อง ๆ แซงหน้ากันหมด ฮ่า ๆๆๆ

รักแท้ ที่มีจากสายเลือด วันนี้ได้เห็นความเป็นแม่ของน้องสาวที่ต้องมีภาระในการเลี้ยงลูกเพิ่มอีก 1 คน พี่น้องผม 3 คน รักใคร่กลมเกลียวกันดีในฐานะพี่ชายไกลแค่ไหนก็ต้องไปเยี่ยมหลานให้ได้ ครั้นจะลากโฟกัสกับแม่มาด้วยก็เป็นการลำบาก พาหลงอีกจะยุ่งเข้าไปใหญ่ ฮ่า ๆๆ

เจ้าตัวยุ่ง ดื้อมาก ๆ  กวนได้ตลอดทั้งวัน พี่สาวคนโตของเจ้าตัวเล็กที่ออกมาได้ไม่กี่วัน นี่แหละภาระจริง ๆ วัน ๆ วุ้นไม่ใช่น้อย แต่ด้วยภารกิจเรื่องการทำงานจึงต้องที่อยู่ใกล้ที่ทำงานของสามีเขาและเลี้ยงลูกไปด้วย เฮ้อยุ่งไม่ใช่น้อยเลยสำหรับภาระขนาดนี้

ความน่ารักที่ผสมไปด้วยความซนของเจ้าตัวยุ่ง ก็ช่วยให้มีความสุขได้ในแต่ละวันไม่น้อย เพราะความซนปนความน่ารัก

พักกับน้องสาว 1 คืนเดินทางต่อ...กลับเข้า กทม. เพื่อกลับอุดรถิ่นจากมา ฮ่า ๆๆๆ แต่มีนัดพบ สมช. กทม. 1 ท่าน ท่านนี้เป็นอาจารย์ฝ่ายวิชาการของผม วิชาการเยอะมาก ๆ ถามอะไรเกี่ยวกับวิชาการพี่เขารู้หมด จะเป็นใครไปได้นอกจากี่ นึก (teerapan) เจ้าของบล็อกที่มีตัวหนังสือเยอะมาก ๆ และเจ้าของบล็อก เพอร์มาคัลเจอร์ 8 บล็อก สาระดี ๆ พี่นึกมีให้ตลอด อิอิ...แต่ลูกศิษย์คนนี้ตาลายทุกที ฮ่า ๆๆๆ  

               บ่าย 4 โมงก็เดินทางถึง กทม.พี่นึกมารับที่หมอชิต จะพาไปเลี้ยงข้าวเย็นก่อนขึ้นรถกลับอุดรธานี

ได้เจออาจารย์ตัวเป็น ๆ จับต้องได้ หลังจากที่คุยกันในเฟสแทบทุกวัน ฮ่า ๆๆ เป็นผู้ใหญ่ที่น่านับถือมาก ๆครับ หลักการเยอะ ภาษาประกิตเพียบ ฮ่า ๆ ผมงง ๆ ทุกครั้ง ถ้าคุยในเฟสต้องพึ่งพา อากู๋ช่วยแปลตลอดครับ วันนี้พบกันเวลาที่เหลือมีไม่มาก พี่นึกเลยพาเที่ยวตลาดชื่ออะไรจำไม่ค่อยได้ อกต. อตก. อบต. ปตท. มันชื่ออะไรก็ไม่รู้ ฮ่า ๆๆ ตลาดที่ผลผลิตการเกษตรแพงมาก ๆ เดินดูรอบ ๆ ก็มีแต่ของแพง ๆ (ไม่กล้าซื้อ..เดี๋ยวไม่มีเงินค่ารถกลับบ้าน..อิอิ)  

เดินรอบ ๆ ตลาดพี่นึกนำเสนอเมนูอาหารเย็นแบบหรู ๆ แต่ สิท...กินไม่เป็น ฮ่า ๆ อาหารญี่ปุ่นไหม..สิท  ผมเคยกินแต่มาม่าพี่ ฮ่า ๆๆ  เมนูมีสารพัด มาจบที่ กระเพราหมูไข่ดาว.....นี่สิถึงเหมาะสมกับผม ฮ่า ๆ เมนูหรู ๆ กินไม่เป็นถ้าเมนูข้างทางละค่อยถูกลิ้น อิอิ  คุยกันแบบออกรสชาติ  (หลักการพี่นึกมีเยอะมาก ๆ คงได้นำมาเป็นการเพื่อปรับใช้กับชีวิตประจำวันด้วย)

ยังไม่หนำใจพี่นึกก็พาไปเลี้ยง กาแฟ อีก เราก็เคยกินแต่กาแฟกระป๋อง หรือไม่ก็แก้วละ 15 บาท แบบรถเข็น ร้านแบบนี้ไม่เคยนั่ง อิอิ..กาแฟคาปูชิโน่เย็น ๆ ก็หมดแก้ว อร่อยมาก ๆ กะว่าคืนนี้คงได้ตาแข็งเลยละครับ ฮ่า ๆๆๆ หลังจากที่อิ่มหนำสำราญ สบายท้องสบายกระเป๋า อิอิอิ เพราะพี่นึกเลี้ยง ก็กลับมาที่หมดชิต  

พี่นึกก็ยังจัดหนัก ๆ เป็นของฝากอีกเพียบ ฮ่า ๆๆ ขนมฝากน้องโฟกัสอีกเยอะ ที่นี้ก็เลยป้าหอบฝางกว่าเก่าอีก ฮ่า ๆๆๆ

ขอบคุณ....พี่นึก ((teerapan) มาก ๆ ครับสำหรับมิตรภาพที่มอบให้คนบ้านนอกเช่นผมด้วยดีเสมอมาทั้งความรู้ แนวคิดดี ๆ ที่คุยผ่านเฟส และได้พบปะพูดจา  มิตรภาพจากทริปนี้ เป็นอะไรที่ประทับใจมาก ๆ ทั้งจากเพื่อ สมช.ที่นำเสนอไปก่อนหน้านี้แล้ว 2 บล็อก และพี่นึกที่ให้การต้อนรับที่อบอุ่นมาก ๆ จะเก็บความทรงจำดี ๆ ไว้ในใจเสมอครับ

ขึ้นรถทัวร์กลับบ้าน...ยังไม่จบอีก...คันนี้ไม่ถึงบ้านตามเคย...โอ้ย!!! กรรม..ไปจอดอีก อำเภอที่ห่างจากบ้านไปอีก 30 กม.ใครช่วยมารับสิทกลับ..นายูง..ที   เดินทางยาวจริง ๆ ครั้งนี้สำหรับคนบ้านนอกเข้ากรุง...ฮ่า ๆๆๆ มันส์จริงจริ๊ง พี่น้อง....

ถึงบ้านปลอดภัย...คิดถึงแม่โฟกัส และลูกสาว สวนผัก บ่อปลา จอบ-เสียม เสื้อแขนสั้น กางเกงขาสั้นชุดเดิมจริง ๆ ใส่เสื้อผ้าหล่อ ๆ มาหลายวัน แบบนี้ซิ สิท...ตัวจริง ฮ่า ๆๆๆ แขนสั้น ขาสั้น รองเท้าแตะ  ใส่เสื้อผ้าดี ๆ หุนหวยแฮงเด้อ...พี่น้อง ..จบละครับ ไปละฟิ้ว...ววววววววววว...

ขอบคุณที่อ่านนะครับ....วิศิษฐ์...