ถั่ว ถั่วและถั่วจากเมืองจีน

เมื่อตอนกลางวันไปเดินตลาดแถวหม่าเถียน เห็นถั่วแปลกๆ ก็จะลองซื้อกลับมาปลูกที่เมืองไทย

ถั่วเหลืองเม็ดกลมมาก ตะละอย่างสีสวยดี

ถั่วดำก็ดำซะสนิทไม่เหมือนถั่วดำบ้านเรา ทางด้านซ้ายล่างน่าจะเป็นถั่วปากอ้า  ด้านขวาคลับคล้าย

คลับคลาดังถั่วครกป้าลัด

ด้านขวามีภาษาจีนด้วยเผื่อมีท่านใดอ่านออกเดาเอาว่าคงเป็นเม็ดถั่วลันเตา  ฝั่งขวาสีสวยดี

2 ถุงนี่ชอบมาก จะเป็นถั่วฝักยาวลายทหารหรือป่าวไม่แน่ใจ

ถั่วทั้งหมดจะหอบหิ้วกลับไปเมืองไทยแล้วจะแจ้งเพื่อนๆ ให้ทราบนะคะว่าจะจัดแจกตอนไหน หม่าเถียน

อยู่ในเสิ่นเจิ้นประมาณ 2 ชม.จากตัวเสิ่นเเจิ้นคะ  อากาศตอนนี้เย็นค่อนข้างหนาวประมาณ 20 องศา

ว่าตามจริงไม่ค่อยอยากมาอะไรที่ใครเล่าให้ฟังเกี่ยวกับจีน เจอหละ  ปวดใจสุดก็คนขากเสลดทำเสียงขาก

ได้อะหือมากเลย แล้วเวลาทำทีหลายๆคน หลังเวลาทานข้าวนี่.......อยากร้องไห้.......เป็นวัฒนธรรมที่

ควรปรับปรุงเพราะนอกจากทำให้พื้นสกปรกยังเป็นการแพร่เชื้อโรคอีกหนึ่งช่องทางหนึ่งด้วย เวลาเดินเหมือน

คนโรคจิตไม่มองข้างหน้าก้มมองแต่พื้นกลัวเหยียบเสลดมีเยอะอยู่  คราวที่แล้วโดนไม้จิ้มฟันปักหัวแม่โป้งไป

ทีหนึ่งหละ  อยู่นี่เหมือนคนสำอางค์เลยหละจะ

............แต่เรื่องดีๆ ก็มีเยอะนะคะเหมือนอย่างร้านค้าที่ไปซื้อของเค้าประจำเค้าจำเราได้ทักทายกันคาด

ว่าน่าจะรู้เรื่องเดาๆ เอาเค้าพูดจีนเราส่งภาษาอังกฤษ

............เดี๋ยวจะไปถ่ายรูปแปลงผักในนิคมมาลงให้ดูมาคราวนี้ในนิคมปลูกผักกินเอง เป็นการลดต้นทุน

อันนี้ไม่ว่ากัน แต่เอาผักชนิดเดียวกันผัดน้ำมันใส่เกลือเล็กน้อยให้กินทุกวัน เราจะตายเอา หน่อยบอกเพื่อน

ว่าถ้าเป็นที่เมืองไทยผักอย่างเดียวสามารถนำมาทำอาหารได้ตั้งหลายชนิด เพื่อนคนจีนบอกว่าที่นี่ผักหลาย

ชนิดสามารถทำได้อยู่เมนูเดียว =_= ถ้าเป็นได้ไม่อยากมาอีกมาเที่ยวชั่วครั้งชั่วคราวดีอยู่ แต่มาทำงานอยู่

เกือบๆ เดือนนี่คิดถึงบ้านชะมัด  อยากกลับบ้านแท้น้อ