พาพี่เลี้ยงลูกสาวไปกินเนื้อย่างเกาหลี

เมื่อวานตอน6โมงกว่าๆ  ลูกศิษย์ที่เคยเลี้ยงลูกสาวขับรถเก๋งมาหา  ไม่เจอกัน4ปี

รัตน์กับลูกสาว

เขาเคยเป็นพี่เลี้ยง  ตั้งแต่นก  ป.2 ตอนนั้นรัตน์อยู่ปวช.2  ป้าเล็กโชคดี   นกจะได้นิสัยพี่เลี้ยงคนนี้มามากพอสมควร  เขานิ่งๆ  ยิ้ม  ไม่โวยวาย  พูดเรียบๆ  ก็อยู่กันมายาวจนเขาจบ ปวส.ก็ไปทำงาน   ป้าเล็กก็ถามลูกว่า  ยังต้องการพี่เลี้ยงอีกมั้ย  นกบอกว่าอยู่ได้แล้วตอนนั้น  ป.6แล้ว   ก็ไม่ได้หาพี่เลี้ยงอีกเลยค่ะ  ปีนี้ลูกสาวกำลังจะจบ ม.6  ต้องไปอยู่มหาลัยแล้ว  แต่นิสัยเหมือนเด็กๆอยู่  ตื่นเช้ามาก็ยังเรียกหาแม่จ๋าๆ   ก็ถามว่า  จะไปอยู่หอได้หรือ  เขาว่า  อยู่ได้

มาเริ่มกินกัน  วันนี้กินหอยแครงลวก  หมดไป3จาน ก็เด็กตั้งเตามาช้า   น้ำจิ้มทะเลก็รสชาติดีนะวันนี้   นานๆเจอสงสัยได้แม่ครัวมาใหม่   ร้านนี้  บุ๊ฟเฟ่ 149.-

อาหารทะเลที่อุบล

กุ้งแบบนี้นกไม่กิน แต่ป้าเล็กกิน2ตัว

สลัด  ของป้าเล็กเหมือนกัน   ลูกสาวกับพี่เลี้ยง  กิน  หมู3ชั้นกับตับ

ขนมหวาน  ก็ป้าเล็กอีกล่ะ  นกเล่าให้พี่รัตน์ฟังว่า  เดี๋ยวนี้เวลาจะกินอะไร  ก็ต้องรอแม่ถ่ายรูปก่อน   บางทีหิวมากก็ยังต้องรอ  ก็ขำๆกัน  บอกว่า  เหมือนที่โน๊ตอุดมพูดเลย นกฟ้องพี่เลี้ยงไปหลายเรื่อง  เรื่องบ้านสวนก็เหมือนกัน  เรียกแม่  จะคุยด้วย  แม่ก็เงียบ  คุยอยู่แต่กับคนในบ้านสวน  ลูกอยากจะกินไร  ต้องบอกหลายๆวันถึงจะทำให้กิน(พักหลังไม่ค่อยได้ทำค่ะ  มัวแต่ขายเมล็ดผัก)

มีเรื่องเด็ดค่ะ  กินเสร็จก็คิดตังค์  627 บาท  น้ำแข็งป๋องละ30บาท หมด3ป๋อง โค้กขวด60  แต่ที่สำคัญ  หยิบเป๋าตังค์ผิด  มีเงินอยุ่400กว่าๆ  หยิบตังค์ดูก็พูดกับน้องคนเก็บตังค์ว่า   อยู่ล้างจานได้มั้ย  ก็ยิ้มๆกัน  รัตน์บอกว่า  หนูช่วยจ่าย ก็บอกไปว่า ไม่ต้อง  ครูจ่ายเอง  ตอนนั้นยังคิดว่า  ตังค์ต้องอยู่ในกระเป๋าถือนี่แหละ  หาไป  หามา  เอ้.......ไม่เจอ   อ้าว...ไม่พอจ่ายจริงๆด้วย  ลูกบอกว่า  น้องมี200 เออ..  แม่ยืมก่อน  หยิบมา  มี100เดียวแม่  ก็เลยยืมพี่เลี้ยง 100.-  กลับมาถึงบ้านก็บอกว่าคอยก่อน  ใช้หนี้ก่อน ดันไม่มีแบ็งค์ย่อยอีก  ก็ได้ใช้หนี้ไป40  อีก60  เขาว่า  แล้วหนูจะมาหาใหม่  (น่าจะอีก  4ปีข้างหน้าค่ะ)  

มีความสุขในชีวิตประจำวันนะคะ

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง