ผู้กุมความมั่นคงทางด้านอาหาร ตอนที่ 2 เก็บเมล็ดผักกินใบ

หลังจากที่มันแล้งแบบชนิดไม่มีฝนมานาน ตลอดเวลา 5 เดือนฝนตกมา 2 ครั้ง แล้วก็เงียบสนิท แปลงผักที่ปลูกไว้เดี๋ยวนี้แห้งทั้งหมดเหลือไว้เพียงเมล็ดพันธุ์ที่แก่จัดพร้อมเก็บเกี่ยวแล้วตอนนี้ วันนี้ไปทั้งครอบครัวเช่นเดิม ผบ.ที่บ้านเก่งเรื่องผักกินใบอยู่แล้ว รู้ว่าเก็บเมล็ดช่วงไหนอย่างไร เราเลยสบาย ฮ่า ๆๆๆๆ

ปีนี้เมล็ดผักกินใบที่เก็บได้มี 2 อย่างคือ ผักระจ้อน และผักกาดฮิ่น ทั้ง 2 ชนิดเป็นพันธุ์พื้นบ้าน ทนทานโรค แมลง เพลี้ย ไม่เคยทำอันตรายผักเลย เก็บเกี่ยวไว้ทำพันธุ์ในหน้าฝนที่จะมาอีกครั้ง อิอิอิ

หลังจากที่เก็บผักกระจ้อน และผักกาดฮิ่นไปกินหลาย ๆ รอบ (โดยการหักยอดอ่อน ๆ ไปกินไม่นานก็แตกยอดใหม่มาเรื่อย สัก 4-5 ครั้ง) ก็ปล่อยให้ผักออกดอกทั้งแปลง (ดอกสีเหลือง) ช่วงนี้ต้องรดน้ำตามปกตินะครับเพื่อให้ติดฝักและได้เมล็ดที่สมบรูณ์

ช่วงที่ผักออกฝัก ก็ให้น้ำเรื่อย ๆไม่ต้องมากพอให้มีความชื้นในดินไม่แห้งจนเกินไปเพื่อให้เมล็ดผักที่ได้สมบูรณ์

จากนั้นทิ้งไว้ให้แปลงผักแห้ง ๆ พอฝักเมล็ดแก่สีเหลืองเกือบแห้งเป็นสีน้ำตาลก็ตัดเพื่อนำไปตากแดดให้แห้งต่อไป

แยกชนิดให้ดีนะครับ เพราะผัก ทั้งสองอย่างคล้ายกันมาก ๆ


หอมแดงก็เก็บไว้ทำพันธุ์ต่อเช่นกัน


ผบ.คนเก่งของผมกว่าจะเสร็จก็ค่ำมืดเช่นเคย


หลังจากตากให้แห้งแล้วก็ขยี่ให้แตกออกมีแต่เมล็ด ผบ.คนเก่งทำเช่นเคย อิอิ


ผักกาดฮิ่น และผักกาดกระจ้อน พันธุ์พื้นบ้าน ได้จำนวนหนึ่ง เก็บไว้ปลูกในครั้งต่อ ๆ ไป


เมล็ดผักกาดฮิ่น เล็กมาก ๆ สีออกส้ม ๆ เมื่อเทียบกับหัวปากกาลูกลื่น


เมล็ดผักกาดกระจ้อน สีจะเข้มกว่า

      เสียดายปีนี้ผักกาดขาว คะน้า เขียวปี ไม่ได้เก็บเมล็ดพันธุ์ไว้ลองดูเพราะอากาศแล้งมาก ๆ รดน้ำไม่ไหว แต่ผักกินใบนั้นเป็นผักที่มีเมล็ดขายราคาถูกมาก ๆ (บ้านผม) และส่วนมากเป็นพันธุ์พื้นบ้านเสียเป็นส่วนใหญ่ไม่เช่นนั้นก็คงได้เก็บเมล็ดพันธุ์ผักไว้หลาย ๆ ชนิดเลยครับ

       ผู้กุมความได้เปรียบทางด้านอาหาร จะออกมาในรูปแบบ ซองเมล็ดพันธุ์ยี่ห้อต่าง ๆ ที่มีขายอยู่ตามท้องตลาดอย่างมากมาย แต่แถวบ้านผมก็ยังมีเมล็ดผักพันธุ์พื้นบ้านที่เป็นซองพลาสติก (ถุงซิป) ไร้ยี่ห้อ แถมราคาถูกมาก ๆ 3 ซอง 10 บาท ตามที่ได้เคยแจกให้หลาย ๆ ท่านไปแล้ว และที่สำคัญเกิดดีกว่าเมล็ดพันธุ์ที่มียี่ห้อเสียอีกนะครับ

       หลังจากทดลองปรับแนวคิดจากการซื้อทุกอย่างมาปรับเปลี่ยนเป็น ปลูกทุกอย่างแทนจึงทำให้รู้แล้วว่า แนวทางเศรษฐกิจพอเพียงตามพระราชดำรัชของพระเจ้าอยู่หัว ฯ นั้นเป็นแนวทางที่เป็นทางรอดได้แน่ ๆ ของครอบครัวได้อย่างแน่นอนครับ นี่แหละครับอีกก้าวของการเดินตามรอยเท้าพ่อ ที่ครอบครัวผมพยายามที่จะทำตามให้ได้ ด้วยใจที่รักและความร่วมมือของคนในครอบครัวบวกความมุ่งมั่น รวมพลังด้วยกำลังใจจากหลายท่านที่ให้กำลังใจด้วยดีเสมอมา จึงทำให้ผมจะเป็นอีกส่วนเล็ก ๆ ที่จะเป็นผู้กุมความมั่นคงทางอาหารได้ในสักวัน...

จะพอเพียง...เพื่อเพียงพอ...ให้ได้ในสักวัน...

                                                ..ทิดสิท...อุดร..