จอมทรหด ... !

    เมื่อวาน ... เข้ามาเยี่ยมเยือน สมช. เอาภาพบางมุมมาเสนอ พอคลื่นท้อง คลื่นไส้ ...

    วันนี้ ยังไม่ได้เดินทางต่อ ... จึงหาเรื่องสังหารเวลา โดยเข้าไปค้น Gallery ... ก็เจอจอมทรหด ที่เห็นว่าควรค่าแก่การจะนำเสนอ

    ที่บอกว่า จอมทรหด เพราะ หลังข้าพเจ้ากลับจากศูนย์กสิกรรมธรรมชาติ สองสลึง ... แล้วถูกแม่พระคงคาจำกัดบริเวณ ไว้ที่นครปฐมร่วมสองเดือน ... พระแม่จากไปแล้ว ต้องจัดนู่น ทำนี่ อีกร่วมเดือน จึงมีโอกาสกลับ สุราษฎร์ ฯ

    ทันที ที่กลับถึง ... วางของ ยังไม่ต้องเก็บ ... เดินบุกพงหญ้าเข้าเยี่ยมบรรดาพืชพรรณ ที่จำต้องทอดทิ้งไปหลายเดือน .... ภาพที่ปรากฏ ... แต่ละต้น ล้วนเป็นไปตามยถากรรม ... ไม่ตายหมดก็บุญแล้ว ... เอาตัวรอดโดยสัญชาติญาณ ... ไม่มีการดัดสันดาน สั่งสอน ... ไม่เชื่อก็ดูซีครับ !

     ทิ้งร้าง ... ไม่ได้ถางหญ้า ... แต่ยังอุตส่าห์ติดลูก ... ดีนะนี่ ! ที่ไม่เสียนิสัย ... ก็เห็นเขาบอก คบพาล พาลพาไปหาผิด

    แต่นี่คบกะหญ้า ... แต่ก็ยังเป็นมะนาว ... ฮุ ๆ ๆ

   ใบโกร๋น เชียว ... เห็นแต่ผล ... ยังไม่มีน้ำ ...

   เจ้า Sprinkle jet ก็ไม่รู้หน้าที่ ... ต้องรอให้มีคนมาเปิดจึงทำงาน

    เอ้า ! ... เอาอีกรูปมา Confirm .... เชื่อยัง ?

   ตามมาติด ๆ ด้วย ... ฟักข้าว ... นิสัยเสีย ... ชอบทำตัวยกตนข่มท่าน ... เอาเมล็ดทิ่มดิน ไว้โคนลองกอง ... แต่ไต่เต้า ไปคลุม และออกผล อยู่บนยอด ทุเรียน

    นี่ก็ คือ ๆ กัน ... กินใต้ถุน (ใต้ถุนนะครับ ไม่ใช่บนเรือน) ... เอาเมล็ดทิ่มดิน ไว้ใต้โคนลองกองเขาแท้ ๆ ... !

    กลับขึ้นไปขี้ ... ไว้บนหลังคา .. เห็น ป่า า า... ว ?

      ยังดีที่ เจ้านี่ ... ไม่ใฝ่สูง ... ลืมกำพืด

        เราจึงมีโอกาสเอื้อมถึง

         วันนี้ ... มาเว้าพอเหม็นขี้แข่วแค่นี้ก่อน ...

        พรุ่งนี้ ... หากยังไม่พร้อมที่จะขึ้นไป อีสาน ... ก็จะมาเจอกันใหม่ ...

              หวัดดี .. ครับ