ทุเรียนปลาร้า ผลไม้ของคนไกลบ้าน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ตั้งแต่ปลูกน้อยโหน่งมา 5 ปีกว่า เพิ่งจะได้กินลูกนี้ลูกที่ 2 นอกนั้นไม่เคยทันกระรอกเลย รู้แต่ว่าได้ชิมเมื่อปีที่แล้ว ลูกเล็กๆลูกนึง หวานมากๆ

ปีนี้ติดหลายลูก แต่มีลูกนี้ที่ใหญ่สุด ขนาดเท่าฝ่ามือ ก่อนไปเที่ยวเมืองไทย ลุ้นมากๆ ว่าจะได้กลับมากินหรือเปล่าน้อ เพราะตอนที่จากไปก็เกือบจะแก่แล้ว แต่ว่าเป็นห่วง กลัวมันจะสุกตอนที่ไม่อยู่ แล้วกระรอกเอาไปกินซะ เดี่ยวจะอดอีก

******************

นี่แหล่ะต้นมัน ไม่สูง ไม่ใหญ่ อายุ 5 ปีแล้ว คุณแฟนซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อ 5 ปีก่อน ที่อ๊อดได้กลับไปเยี่ยมครอบครัวที่เมืองไทย พอกลับมาถึงคุณแฟน ก็เอาผ้าปิดตาพาเดินเข้าสวนไป แฮปปี้เบิร์ดเดย์กลางสวน ว่า "แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะจ๊ะที่รัก " พอเอาผ้าปิดตาออก โอ้...เป็นของขวัญที่ถูกใจมากเลย ในชีวิตนี้ไม่เคยไฝ่ฝันอะไรไปมากกว่านี้

*************

พอกลับบ้านไป ก็รีบไปดูเลยว่ามันยังอยู่บนต้นป่าวน้อ หรือว่ากระรอกเอาไปกินแล้ว ปรากฏว่ายังอยู่ โล่งอกไปที

***********

อีก สามวันต่อมาไปดูอีก เห็นหล่นอยู่ใต้ต้น สภาพสมบูรณ์ อั๋ยย๋ะ ได้กินแล้วก๊าาาา

****************

ผ่าออกมาเป็นประกา ละฉะนี้...

**********

จะไห้ดีก็ต้องได้ชิมว่ารสชาติเป็นอย่างไร ไม่ดูเฉยๆ ผ่าแล้ว ชิมเลย หวานมากๆขอบอก ไม่มีรสเปรี้ยวเลยแม้แต่นิดเดียว เอามาทำไอศครีมได้เลย รสชาติ เหมือนน้อยหน่าเลยเป๊ะๆ หวานหอม ไม่รู้ว่าเป็นที่พันธุ์ด้วยหรือเปล่า หรือว่าเป็นที่อากาศหนาวเลยหวานผิดปกติ เพราะเคยชิมที่เมืองไทย มันออกเปรี้ยวนิดหน่อย แต่อันนี้เหมือนทานน้อยหน่ายังไงยังงั้นเลย

*****************

ผลไม้ชนิดนี้มีชื่อเรียกแตกต่างกันไป บางแห่งเรียกน้อยโหน่ง, ทุเรียนเทศ, ทุเรียนปลาร้า

ที่ต่างประเทศเรียก เชอรี่โมย่า, ไอศครีมฟรุต, ชูก้าแอปเปิ้ล หรือ โยเกิร์ตฟรุต

********


ความเห็น

:cheer3:สุดยอดเลยน้องอ๊อด ปลูกได้กินลูก ดีกว่าพี่ที่อยู่เมืองไทยอีก ยังไม่มีลูกเล๊ย...เยี่ยม เยี่ยม...

ลูกนี้ลูกที่สองค่ะที่ได้ชิม ตั้งแต่ปลูกมา 5 ปี

เนื้อเยอะมากๆ ค่ะ พี่ออ๊ด เปลือกก็บาง คงอร่อยคุ้มค่าแก่การรอคอยจริงๆ ด้วย แต่ที่สำคัญ ที่มาของเจ้าต้นนี้ ฟังดูหวานกว่าผลไม้ชนิดใดในโลกเลยค่ะ

ความพอเพียงจะทำให้ชีวิตมีความสุขแบบยั่งยืน

ทุกครั้งที่พี่เดินไปดูต้นมันทีไร พี่หวนนึกถึงที่มาที่ไปทุกที พี่ซาบซึ้งกับแฟนมากๆเลย เขาสนใจ และใส่ใจในสิ่งที่พี่ชอบ แล้วไปสรรหามาให้ เป็นปลื้มอ่ะ อดน้ำตาครอไม่ได้ทุกที

  ว้าวๆๆน่ากิน..ดูเนื้อเยอะแห้งเมล็ดน้อย ไม่เละฉ่ำน้ำเหมือนที่เคยกินเปรี้ยว...อันนี้ดูเหมือนน้อยหน่ามากจริงๆ..รึกลายพันธุ์ :confused:

ไม่เละมาก เพราะนิ่มแล้วก็ผ่ากินเลย ไม่เก็บไว้นานๆ กลัวมันเละอย่างว่า

อันนี้ทุเรียนเทศ 

เนื้อข้างในน่าจะใกล้เคียงกัน แต่ของอ๊อดสุกหอมเกินไปเนื้อจึงเละ

เก็บเม็ดหน่อยดิ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เม็ดทิ้งไปหมดแล้ว เดี่ยวรอลูกหน้าก่อน จะเก็บไว้ให้

วันก่อนก็ไปเจอแบบของตาเสินนี่หละ เถียงกับคนปลูกว่าเป็น"ทุเรียนเทศ" เค้าก็ว่าเป็น"น้อยโหน่ง"


แต่น้อยโหน่งของอ๊อดดันไปเหมือนน้อยหน่าเพชรปากช่องซะอีกแน่ะ เคยรู้มาว่าเค้าเอาน้อยหน่าจากเมืองนอกมาผสมกับพันธุ์ไทยเพื่อให้มีรสหวานขึ้น


น้อยโหน่งของไทยต้นจะสูงลูกเหมือนน้อยหน่าแต่เปลือกบางกว่า เวลาสุกมีสีแดงครับ

พอกิน พอใช้ พอใจ คือความหมายของ พอเพียง

:confused:ไม่เห็นเหมือนน้อยโหน่งบ้านน้องเลย..ต้นงี้สูงจนหมดปัญญาจะปีนขึ้นไปกินแถมเมล็ดก็เยอะลูกก็จะออกเป็นสีแดงนิดๆ


แต่น้องสงสัยนะค่ะไม่ใช่จะจับผิด..ลักษณะมันเหมือนน้อยหน่าเพชรปากช่องเลย.หรือมันจะเปลี่ยนตามสภาพเวลา..เปลี่ยนสถานที่และอากาศ.หรือเขาปรับปรุงพันธุ์ใหม่ค่ะ..

หน้า