บรรยากาศท้องทุ่ง@บุณฑริก ตอนที่ 2

  กะปอมบางครั้งก็ลอกหนัง บางครั้งก็ไม่ลอกหนัง สับให้ละเอียดผัดเผ็ดใบกระเพรา หรือลาบก็แซ่ปอีหลี ครับ  :embarrassed:
ปัจจุบันไม่ได้ทานแล้วเด้อ บ่ได่กลัวบาป แต่ปล่อยให้อยู่ธรรมชาติก็สวยงามดีครับ.. :admire:

ไม่เคยกิน :sweating: :sweating:

ตอนเด็กเคยกินกิ้งก่าปิ้ง  น้าข้างบ้านเป็นคนจังหวัดศรีสะเกษเอากิ้งก่ามาคลุกขมิ้นปิ้งให้กิน ก็อร่อยดีนะ

ไม่เคยกินค่ะ.กิ้งก่านี่.. ทุกวันนี้ก็มีของเล่นด็กๆ อยู่เลย "หนังสติ๊กค่ะ" ซื้อที่ตลาด อันละ20บาท ไว้ไล่แมว ชอบมา "อึ" ในสวน

บรรยากาศ แบบเก่าๆจริงๆ ขอบคุณ คุณโสทร ที่นำกลิ่นไอ ของบ้านนอกมาบอกกล่าว
ว่าอย่าลืมท้องทุ่งความเรียบง่าย ความสุขสบาย ...
ส่วนตัวก็พยายามมอบกำไรชีวิตส่วนนี้ให้ลูกได้สัมผัสตลอดมา
ยืนยันว่ามีความสุขกับได้เห็นลูกมีความสุขกับบรรยากาศที่แม่เคยเป็นอยู่เมื่อ 30กว่าปีที่แล้ว
...หลายๆคนรุ่นลูก ไม่มีโอกาสแน่เลย...

บ้านพี่ ท้องทุ่งนาเริ่มหดหาย เพราะป่ายางเพิ่มขยายเพิ่มขึ้นทุกที

วัวยังพอหาดูได้ ส่วนควายไม่มีแล้วในหมู่บ้าน

พืชดั้งเดิมในป่าหมด.. สัตว์ป่าที่หลงเหลือ ต้องอพยพลงมาอยู่ในหมู่บ้าน เพราะมันไม่มีอะไรจะกิน อนาจหนอ... 

ว้าวๆ ตอนเด็กๆเคยแต่เอา ก้านใบมะพร้าวมาทำห่วงแล้วเอาไปคล้อง แต่ก็แค่เล่นๆไม่ได้เอามาทำเป็นอาหาร

ตามมาดู

ดูรูปแล้วคิดถึงบ้านมากเลยครับ