ว่าด้วยเรื่องไผ่ไต้หวัน

      ในสวนผมปลูกไผ่อยู่สามสี่ชนิด ไผ่ตงลืมแล้ง ไผ่ไต้หวัน ไผ่บงหวาน(ไม่ค่อยมั่นใจเรื่องชื่อ) ไผ่ปักกิ่งที่พี่กลอย พี่ดา ฝากปลูก ผมจะพูดถึงไผ่ตงลืมแล้งเสียมากกว่า เพราะได้กินก่อน และแตกหน่อมากกว่าไผ่ไต้หวัน ถ้าเปรียบเทียบราคากิ่งพันธุ์ที่พัทลุงในสมัยนั้น ไผ่ตงลืมแล้ง กิ่งละ 200 บาท ไผ่ไต้หวันกิ่งละ 500 บาท ด้วยความที่มันแพงผมก็ซื้อมาเพียง 1 กิ่ง แต่ด้วยความโชคดีของผมตอนนั้นเขาจัดงานอะไรสักอย่างที่ในตัวเมืองตรังผมได้กิ่งพันธุ์ไผ่ไต้หวัน มา 10 กิ่ง กิ่งละ 100 บาท ต่อราคาเหลือกิ่งละ 90 บาท จ่ายไป 900 ได้มา 10 กิ่ง สุดท้ายหน่อออกมาเหมือนกันกับกิ่งละ 500 บาท

    ช่วงที่ฝนตกติดต่อกันครั้งก่อน 8 วัน ทำให้ไผ่ไต้หวันของผมออกหน่อมากที่สุดเท่าที่เคยปลูกมา และได้เอามาแกงกินดู ทุกคนสรุปว่าหน่อไผ่ไต้หวันมีความอร่อย หวานและอ่อนกว่าไผ่ตงลืมแล้ง เอารูปมาให้ชมกันครับ

ไผ่ไต้หวันในสวน

กอนี้ 4 หน่ออีกหน่อไม่จุกล้อง

อันนี้ในสวนครับได้มา 3 หน่อ

ใส่ถังเอากลับบ้าน

แล้วก็มาตัดกอข้างบ้านอีก 1 หน่อ

    สรุปวันนี้ได้มา 4 หน่อ เอาไปแบ่งปันครับ อย่างที่เคยบอกครับว่า เหลือกินพอแบ่งปัน แต่ไม่พอที่จะเอาไปขาย

ปล. ไผ่ไต้หวัน กับ ไผ่หม่าจู รู้สึกว่าจะอันเดียวกัน