อยากเล่าให้ฟัง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

           เป็นภาพที่ถ่ายจากโทรศัพท์ ราคาพันกว่าบาท อาจจะไม่ชัดนัก แต่แดงก็อยากเล่าเรื่องราวให้ฟัง ชีวิตประจำวันที่เคยเขียนบล็อกประจำ ก็อยากเล่า งานในนาแดงกับอ้ายเวทย์ไม่ค่อยได้ไปดูแลอะไรมากนัก ส่วนใหญ่จะเป็นพ่อกับแม่ วันนี้ขนต้นกล้าไปให้พ่อ ซ่อมข้าวที่หยอดไว้แล้วไม่เกิด

      เบิ้มกับหมีชอบน้ำ เห็นน้ำที่ไหนเป็นไม่ได้ ต้องวิ่งลงไป 

               อ้ายเวทย์ ยังทำงานในสวนทุกวัน

         กล้าไม้เนื้อแข็ง ที่เพาะไว้ปลูกในสวนป่า

        บางวันหลังเลิกงาน ก็ปลูกต้นไม้

   มือใหม่กรีดยาง บางวันก็ไม่ลงถ้วย

                   เบิ้มกับหมี รปภ.ในสวน

                     จัดการกั๊บแก้

                               มุดรูแย้

ฝากส่งการบ้าน ฟักเขียว คุณครูแม่ใหญ่นครปฐม

หนอนน้อยน่ารัก อยากฝากไปญี่ปุ่นให้น้องป้อม

เครื่องทำปุ๋ยคอก กินอิ่มนอนหลับ ผลิตปุ๋ยให้เยอะ ๆนะ

               อยากกินอะไรก็เก็บไปทำสด ๆ

กับข้าวก็ทำกินเองทำไงได้ ได้ศรีภรรยาแบบแม่หมูแดงก็ต้องทำใจ

                         มาเด้อกินข้าว

             ป่นปลา ผักก็หาเก็บเอาในสวน

         บางวันก็มีแกงเห็ดปลวก

ของหวานก็ง่าย วุ้น ๆ กินสองคนแต่ต้องทำเผื่อ เบิ้มกับหมีด้วย

           บางวันก็จี่ข้าวจี่ อ้ายเวทย์ชอบนัก

             กินอะไร เบิ้มก็ขอกินด้วย

เมื่อคืนนี้กรีดยาง อ้ายเวทย์มากรีดคนเดียว

           ตี4 อ้ายเวทย์โทรบอกแดง ว่าฝนจะตกแล้ว มาช่วยอ้ายเก็บน้ำยางหน่อย แดงรีบมาช่วย แต่ไม่ทัน ฝนตกลงมาไม่ถึงสิบนาที ทุกอย่างก็เรียบร้อย

         กรีด 400 ต้น เก็บน้ำยางทันไม่ถึง 100 ต้น ที่เหลือโดนน้ำ ก็ต้องจำใจเททิ้ง นี่เป็นครั้งแรกที่กรีดยางแล้วเจอฝน 

ที่เก็บทันก็เอามาทำยางก้อนขาย เทใส่ถ้วย ผสมน้ำหมักกล้วยลงไปประมาณ 2 ช้อน

         เบิ้มจะเป็นหมาไม่ดุ ไม่เคยกัดใคร มีคนผ่านไปมาก็แค่เห่าให้เจ้าของรู้  แต่จะหวงของ ถ้าเจ้าของไม่อยู่ แล้วมีคนอื่นมาหยิบจับอะไรรับรอง โดนเบิ้มงับแน่ 

           เมื่อเช้าแดงมาช่วยอ้ายเวทย์เก็บน้ำยาง เบิ้มกับหมีคงจะไม่เข้าใจว่า ทำไมแม่หมูแดงมาแล้วรีบนัก ไม่สนใจมันเลย ปกติแดงมา ก่อนอื่นจะต้องกอด คุย หอม เล่นกับมันก่อน ถึงจะไปทำงานอย่างอื่นได้

            แต่แม่วันนี้ มาถึงก็รีบวิ่งไปเก็บน้ำยางช่วยพ่อเวทย์เลย ไม่ทักทายมันเหมือนก่อน เบิ้มกับพี่ลูกหมี คงไม่เข้าใจ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อแม่ มันจะวิ่งตามทั้งดึงทั้งงับเสื้อ ฝนก็ตก รีบก็รีบ หนาวก็หนาว ทุลักทุเลมาก  

            วันนี้ได้ทั้งหมด 30 ถ้วย

            หลายครั้งที่แดงหยิบกล้องตัวเก่าขึ้นมาลองถ่าย ได้แต่หวังว่าอุปกรณ์ที่เสื่อมสภาพจะกลับมาใช้งานได้ดังเดิม แต่มันก็แค่ความหวังลมๆ แล้ง เรื่องซื้อกล้องใหม่ คงต้องรอกันต่อไป 

 

                                           โปรดติดตามตอนต่อไป...............

ความเห็น

กรณีน้ำฝนลงน้ำยางเราไม่สามารถ แก้ใขได้เลยหรือครับ ผมได้ยินมาบ่อย ไม่เคยทำสวนยางนะ มันเสียเพราะอะไร


1 .น้ำฝนลงปนน้ำยาง?


2.อากาศชื้น?


สมมุตนะครับ แก้ใข


1.เราทำกระโปรงโครงเหล็กครอบด้วยพลาสติก คลุมไปถึงถ้วย รัดถุงด้านบนเหนือแผลให้แน่น ไม่ให้น้ำผ่านได้ เหมือนกระโปรงกันงูของ เสาไฟการไฟฟ้านะครับ คือผมไม่อยุ่หน้างานจริงแต่ก็อยากแนะนำดู มันดูอาจจะยาก เพราะ หนึ่งไร่มีหลายร้อยต้น หากมันแก้ใขได้ จริง เราก็ทยอยทำ หน้าแล้งเราก็ปลดออกมาเก็บ จะได้ใหมครับ จากคนที่ไม่รู้เรื่องยางนะ เห้นยางมีราคาสูงเสียดาย


   พออยู่พอกิน แบบไอ้เวทย์ นี่แหละคือความสุข ครับ  คุณแดง ส่วนที่ฝนตกลงถ้วยน้ำยาง ถือว่าเป็นการคาดคะเนครับ ผมก็เจอบ่อย ๆ ฟังพยากรณ์อากาศแล้วก็คาดคะเนที่บ้านเราเอาเองครับ กรีดได้ก็กรีดกรีดไม่ได้ก็ได้พักผ่อนครับ โชคดีนะครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

:cheer3: :cheer3: :cheer3:

เดินตามความฝันของตัวเอง

นี่แหละครับ ชีวิตที่พอเพียงจริงๆ เยี่ยมครับ

สู้นะพี่นะ อย่าเพิ่งท้อ  กล้องจากโทรศัพท์ถ่ายออกมา ภาพก็น่ารักดีไปอีกแบบ เหมือนเราแต่งภาพเลย ได้หายคิดถึงกันบ้าง เห็นพี่สองคนรีบเก็บน้ำยาง ก็คิดถึงชีวิตตัวเองที่เมื่อก่อนเกี่ยวข้าวตากไว้ในนา หรือตากข้าวปลูกไว้ ฝนมาก็ต้องรีบมาช่วยกันเก็บแบบนี้แหละ หนอนตัวนั้นมันใหญ่มากเลยนะ ใหญ่กว่าลูกมะเขืออีกน่ะ  สองตายายนี่น่ารักมากเลย ขนาดทำขนมหวานยังเผื่อลูกเบิ้มลูกหมีอีก Laughing

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ซื้อกล้องใหม่เลยน้องแดง1900.-

ขอบคุณคุณแดงมากสำหรับเรื่องราวน่ารักและรูปสวยงามธรรมชาติ


หนอนตัวโตกว่ามะเขือมากเลย หน่อไม้สดน่าทาน เมนูอาหารของอ้ายเวทย์เรียบง่าย แต่เพียบพร้อมด้วยความอุดมสมบูรณ์ด้วยวิตามินครบครัน


ขอให้มีสุขภาพดียิ่งขึ้นและได้มีผลผลิตที่สมบูรณ์ทำกำไรมากมายนะค่ะ


บุญรักษาค่ะ

ภาพถ่ายเป็นแค่ส่วนประกอบ(ก็ดูใช้ได้ค่ะ)เนื้อหาที่บรรยายต่างหากที่ดูจริงใจ ใสๆ และให้ความประทับใจกับผู้อ่านมากกว่า(ในความคิดพี่)...ยินดีด้วยค่ะ...อย่างน้อยเขียนบล๊อกให้หายคิดถึงกัน :good-luck:

น่ารักมากค่ะ ภาพไม่ชัดแต่ดูแล้วแอบมีความสุขไปด้วย 

หน้า