ชีวิตคนเมืองที่ต้องอยู่กับวันที่น้ำไม่ไหล ไฟดับ

วันนี้ขอมาฝอยอย่างเดียวนะค่ะ มีภาพมาฝากนิดหน่อย อันเนี่่องมาจากว่า เมื่อวานก่อน ได้รับใบแจ้งการ ตัดน้ำ ตัดไฟ ชั่วคราว เพื่อซ่อมแซม เวลาที่ทางการแจ้งไว้คือ คือ 9 โมงเช้า ถึง 5 โมงเย็น ของวันที่ 26 กรกฎาคม จะมีการตัดน้ำ ตัดไฟตามวันและเวลาดังกล่าว ซึ้งเวลามันกระชั้นชิดเกินไป เตรียมหาซื้ออะไรไม่ทันแล้วค่ะ นอกจากแก้ไขเหตุการณ์ล่วงหน้าเองเท่าที่จะทำได้

ตอนนั้นคิดได้แค่ว่า ต้องล้างอ่างอาบน้ำนี้ให้สะอาด แล้วพรุ่งนี้เช้าจะเปิดน้ำใส่ไว้ เผื่อฉุกเฉิน เอาไว้ล้างจาน ล้างหน้า แปรงฟัน ส่วนน้ำที่จะเอาไว้ดื่มนั้น อ๊อดมีสำรองแล้ว เป็นน้ำขวดที่ซื้อมาเตรียมไว้ เผื่อแผ่นดินไหว และน้ำสำหรับเอาไว้ปรุงอาหาร ก็เตรียมไว้แล้วในถังน้ำแข็งแคมป์ปิ้ง และอาหารกระป๋องนิดหน่อย เพียงพอสำหรับสองคน

พอถึงเวลา 9 โมงปั๊บ น้ำตัดเลย หยุดสนิทเลย ไม่มีแม้แต่หยดเดียว ไฟก็ดับ ไม่ได้ท่องเว็บเลย เพื่อนๆคงสงสัยว่าเงียบหายไปใหนทั้งวัน แฮ่ๆ

น้ำไม่ไหล คนในซอยเดียวกัน พากันไปเดินห้าง ไปช๊อปปิ้ง ไปทะเล เหลือเราคนเดียวเฝ้าบ้านเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เข้าสวนเก็บผักมาทำอาหารเฉยเลย

 ทุกครั้งที่เข้าสวน ก็จะเก็บผักจนเพลิน จนล้นตะกร้า ไม่ล้นก็ไม่หยุดเก็บ เก็บมาแล้วก็กินไม่หมด เอาไปเดินแจกชาวบ้านอีก เป็นแบบนี้อยู่ตลอด

พอกลับเข้าบ้าน ก็หงุดหงิดที่น้ำไม่ไหล ต้องเดินไปตักเอาน้ำในอ่างมาล้างผัก แต่ดีว่าที่ยังมีไฟเตาแก๊สให้หุงหาอาหารได้

ต้มฟักจานบิน กับน้ำพริกกะปิ

"ไข่คน" ไข่ที่เขาเอาคอเลสเตอรอลออกหมดแล้ว

วันนี้กินแค่นี้ค่ะ เพราะขี้เกียจล้างจาน ขนาดทำกับข้าวแค่นี้ก็ยังต้องล้างครกอีกค่ะ ถ้าขืนทำมากกว่านี้ ถ้วยชามมันจะกองพะเนิน เลยเอาแค่นี้พอ "กินเพื่ออยู่"

%%%%%%%%%%%%%%%%%

เวลาเจอเหตุการณ์แบบนี้ ทำให้นึกถึงสมัยที่อยู่ท้องไร่ท้องนาตอนเด็กๆ ที่ไม่มีไฟฟ้าใช้ น้ำปะปายังมาไม่ถึง ไม่เคยง้อ และไม่เคยสนใจเลยว่า น้ำจะไหลหรือไม่ไหล ไฟฟ้าจะมี ไม่มี ไม่สน เพราะใช้เตาถ่านเตาฟืนหุงหาอาการ ใช้น้ำในห้วย หนอง คลอง บึง ร้อนก็ไปกระโดดน้ำกัน ไม่ต้องไปเดินห้างให้เสียตังค์ แถมได้ผักกลับบ้านมากินโดยไม่ต้องซื้อไม่ได้ควักกระเป๋าใช้เงินเลยแม้แต่บาทเดียว และวันนั้นหากว่าไปเดินห้างเหมือนคนอื่นๆ ก็คงจ่ายไปเยอะเหมือนกัน ไม่รู้ว่าจะต้องซื้ออะไรกลับบมาบ้างในวันนั้น ดีแล้วที่ตัดสินใจอยู่บ้าน

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%