จากกันยาปีก่อนถึงปีนี้ สวนสมรมในนาพรุ

หมวดหมู่ของบล็อก: 
Keywords: 


สี่เดือนเต็ม ไม่สามารถเข้าสวนได้ เดือนนี้ครบรอบปีที่พี่น้องไปช่วยปลูกมะพร้าวและกล้วย แม้ขาจะยังไม่หายสนิท ก็อยากลงสวน เพราะคิดถึงบรรยากาศ ตื่นเต้นมากเห็นเครือกล้วยประมาณ ๘ เครือ น้ำว้าลูกขาว จากจารึก ปัตตานี



น้ำว้าอีกเครือ หอมทองอยู่ลึกๆยังไม่กล้าลุยเข้าหา 



มองจากริมสวน ดูจากใยกล้วย ปีนี้ลมแรงตลอดมาคู่กับฝน สภาวะอากาศเปลี่ยน


อย่างสิ้นเชิง




แล้งอย่างไรมันที่พี่เสิน พี่แก่ฝังไว้ยังลงหัวไปทั่ว ขุดมากอเดียวก่อน ดินเหนียวแข็งมาก


 


ร่องคูในสวนไม่เหลือน้ำสักหยด อาจต้องขุดสระน้ำลึกกว่านี้ หรือไม่ก็เจาะบาดาลในสวน


เพราะความแห้งแล้งจะมาเยือนเพิ่มแน่นอน และรีบปลูกต้นไม้ให้เต็มพื้นที่


 มีจังหวะเก็บภาพมารายงานความก้าวหน้ารวมๆไปก่อน รอขาหายสนิทจะรีบทำการบ้าน ขอรับ


 

ความเห็น

กล้วยลูกโต ๆ

:admire: :admire: :admire:

เดินตามความฝันของตัวเอง

ปีเดียวอะไรก็เปลี่ยนไปมาก จากกล้วยที่คอยลุ้นก็ออกลูกออกเครือ น้ำที่เคยท่วมขังก็กลับกลายเป็นหาม้ายน้ำ พีหยอยละครับแข็งแรงดีแล้วม้าย

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

แขงแรงพร้อมวิ่งแล้วครับฮาๆๆ

น้องหยอยคะ..! กล้วยน้ำว้า  กล้วยตาก,  กล้วยม้วน, กล้วยทอด, กล้วยฉาบ,
ขนมกล้วยๆๆๆ  ประโยชน์ของกล้วยมากมายใช้ได้ทั้งต้น..ปลูกๆๆๆ:cheer3:

:confused:คูน้ำแห้งผาก แต่บ้านเราน้ำท่วม เมืองไทยหนอ.อ..อ...

นั่นซิน้องเหมียว ฟ้าเดียวกันแท้ๆ

1 ปีผ่านไป รู้สึกว่าเร็วมากเลยค่ะ


ตอนนี้ในสวนสมรมพี่หยอย เริ่มผลิดอกออกผลแล้ว


ตื่นเต้น และดีใจไปกับพี่หยอยด้วยค่ะ


ขอให้สุขภาพแข็งแรง ขาหายเร็วๆ นะคะพี่หยอย

น้องจ๋า แผลมันอาลัยขาพี่มากๆๆ ฮาๆๆๆ ไม่ยอมจากไปง่ายๆ


แต่เดินวิ่งได้ปกติแล้ว

กล้วยพี่หยอยเริ่มเป็นดงแล้วค่ะ

หน้า