วันวุ่นๆ...และผ่อนคลาย

หมวดหมู่ของบล็อก: 

  วันนี้ไปซื้อกับข้าวอีกแล้ว ต้องการไปซื้อกระเทียมโทนค่ะเพราะอ่านข้อมูลที่ได้จากบล็อกที่แล้ว เลยอยากลองกับน้ำผึ้งดู ไหนๆก็ไปแล้วเลยเอากล้องไปเก็บภาพมาให้เพื่อนๆดู


ร้านใหญ่มากๆ ขายของเน้นเอเชียเป็นหลัก


ทุเรียนแช่แข็งมาจากเมืองไทย วางไว้ตรงทางเข้าเลย


ซาละเปาทั้งมีไส้และไม่มี


คิวเป็ดย่างยาวมากๆ แต่อร่อยมาก


ติมซัม มีให้เลือกหลายชนิด


ใบตองแช่แข็งมาจากเมืองไทย


ใบเตยแช่แข็งมาจากเมืองไทย


ขนมเค็กน่าตาล่อใจเด็กๆ


แผนกผักและผลไม้ก็กว้างใหญ่


แตงโมลูกเล็กมาจากเม็กซิโก


มะพร้าวอ่อนจากฟิลิปปิน


มังคุดมาจากเมืองไทย 3 ลูก 3.89 เหรียญๆละ 30 บาท เชือดกันเลือดซิบๆเลย


มะเขือจากเมืองไทย แพ็คละ 2.37  เหรียญๆละ 30 บาท


นอกจากนั้นก็มี

กำลังถ่ายรูปอย่างเมามัน ก็มีเสียงตะโกนมากจากข้างหลัง พยายามอ่านให้เป็นเสียงคนจีนพูดภาษาอังกฤษอย่างห้วนตามสไตล์ของเขานะค่ะ

 เขา 1 : โนโฟโต้...คุณ..ห้ามถ่ายรูปในนี้
 อ้อยหวาน : ทำไมไม่ได้ละ
เขา 1: ห้ามถ่ายรูปในนี้ ไม่เห็นป้ายหรือ
อ้อยหวาน : ป้ายไหนไม่เห็นมี
เขา 1 : อยู่ข้างโน้น
อ้อยหวาน : เก็บก็ได้ (วะ)


เดินซื้อของไปอีกหน่อยก็มีคนมาสะกิดไหล่
เขา 2 : นี่คุณเป็นคนที่เดินถ่ายรูปใช่ไหม?
อ้อยหวาน : เก็บแล้วไง มีอะไรอีก
เขา 2 : อ้อ เก็บแล้วหรือ
อ้อยหวาน : ใช่..อยากจะให้ไปคุยกับผู้จัดการไหม ทำไมขายอะไร ขายกัญชาหรือถึงถ่ายรูปไม่ได้
เขา 2 : ไม่เป็นไรเก็บแล้วก็แล้วกัน
อ้อยหวาน : ทีหลังติดป้ายห้ามถ่ายรูปไว้ให้ทั่วเลยนะ จะได้มีคนมองเห็น กร๊อดดดดดดด (กัดฟัน)

เดินซื้อของไปอีกหน่อยก็มีคนมาสะกิดไหล่อีก กำลังจะหันไปกัด ก็เจอหน้าคุณผู้ชายที่บ้าน อมยิ้มอย่างขำขำแล้วพูดว่า Trouble maker = ตัวก่อกวน


ซื้อกับข้าวเก็บของใส่รถเสร็จ อ้อยหวานเอาจักรยานติดรถมา ปั่นจักรยานกลับบ้าน ให้คุณผู้ชายเอาของกลับบ้าน


เก็บภาพปลายฤดูใบไม้ร่วง


อีกไม่นานก็เข้าฤดูหนาวค่ะ

ยังขี่จักรยานได้จนกว่าหิมะตก

กลับมาถึงบ้าน คุณผู้ชายจัดการเก็บข้าวของให้เรียบร้อย มาดูกันค่ะว่าวันนี้ได้อะไรบ้าง


มะละกอจากประเทศเอกวาดอร์ ในกล่องมี 7 ลูก กล่องละ 10 เหรียญๆ 30 บาท


ลูกพรับจากอเมริกา ในกล่องมี 22 ลูก กล่องละ 10 เหรียญๆ 30 บาท

กระเทียมโทนมาเป็นตะกร้าแบบนี้ ตะกร้าละ 1.50 เหรียญๆ 30 บาท ราคาเท่ากับกระเทียมธรรมดาค่ะ

 

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุขค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 อ้อยหวาน

ความเห็น

:love: ทำไมขายอะไร ขายกัญชาหรือถึงถ่ายรูปไม่ได้ :cheer3: สุดยอดมากๆเลยค่ะ


""

 

แฟนพี่เขาถึงขำค่ะ เขาว่ายังมีหน้าไปย้อนเขาอีก :shy:

ฟังๆดูแล้วกินไม่ลงอ้ะ..แต่ก็ต้องกิน นี่ล่ะที่ผมไม่ไปอยู่ต่างประเทศ:uhuhuh:

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

บ้านคุณเสินอุดมสมบูรณ์ไม่ต้องไปไหนแล้วค่ะ

ภาพสวย เรื่องราวน่าติดตาม สบาย ๆ ค่ะ   :love:

ขอบคุณค่ะน้องนันท์ กำลังรอดูภาพน้องโต๋ไปเที่ยวกางเต้นท์

ผลไม้ไทยแพงก็ไม่ต้องทานค่ะ อดไว้กลับมาเมืองไทยค่อยกินให้คุ้ม


การเขียน และการใช้ชีวิตของคุณ ตรงๆง่ายๆสบายๆชอบจังค่ะ


บ้านอยู่นคร อ.จุฬาภรณ์ค่ะ (แยกจาก ร่อนพิบูลย์ กับชะอวด)ก่อนเข้าเขต จ.พัทลุงค่ะ

Laughingทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน

ขอบคุณค่ะคุณบุญพา

แต่กลับไปเดือนที่แล้ว ไม่ได้กินเงาะกับมังคุดเลย แต่กินลองกองจนจุใจ
กลับบ้านคราวหน้าจะปั่นจักรยานไปร่อนพิบูลย์บ้างค่ะ

ขอบคุณสำหรับภาพครับพี่อ้อยหวาน นี่แหละครับความลำบากของคนอยู่ต่างแดนอาหารการกินจากบ้าน ราคาแพงจากเมืองไทยเป็นเท่าตัวหรือหลายเท่า ยกตัวอย่างข้าวต้มมัดแช่แข็งในร้านเอเชียที่เยอรมันเกือบ 3 ยูโร ยูโรละ 39 บาทครับ ผักผลไม้ก็ไม่ค่อยสดราคาก็แพงครับ:uhuhuh:  

ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

ซื้อมาเหมือนกันค่ะข้าวต้มมัดแช่แข็ง ชอบกินกันทั้งบ้าน แต่ที่นี่ถูกกว่าที่เยอรมันหน่อยนึง

หน้า