ความคืบหน้าทำสวนยางให้เป็นป่ายาง แปลงเล็ก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

   มาดูแปลงเล็กกันบ้าง แปลงนี้ประมาณ 1 ไร่ตอนที่ผมกลับมาอยู่บ้านตอนนั้นยางพาราสวนนี้อายุประมาณ 2 ปี ตอนนั้นมันก็มีแต่ยางพารา กับต้นไม้เดิมๆ ไม่กี่ต้น แต่หลังจากผมกลับมาอยู่บ้านสภาพมันก็เป็นดังต่อไปนี้

รอบๆ สวนลงไม้ยืนต้น มีทั้งตะเคียนทอง

มะฮอกกานี

ยางนา

ต้นเนียง อายุ 5 ปีแล้วไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กินลูก

นอกจากนั้นในแปลงต้นอะไรมันจะขึ้นถ้าไม่ขวางทางเดินก็จะเว้นเอาไว้
ต้นทัง

สะตอ

มังคุด กับลองกอง พ่อปลูกไว้ตั้งแต่แรก

ลองกอง

พระเอกของสวนนี้น่าจะเป็นผักเหมียง เพราะจะเป็นตัวสร้างรายได้ก่อนยางเปิดกรีด

ระหว่างต้นผักเหมียงผมปลูกไม้ยืนต้น คือไม้เทียม หรือสะเดาช้าง ปลูกทั่วแปลง

สุดท้ายขอส่งการบ้านพี่เสิน สละอินโด

แทนคำขอบคุณด้วยดอกไม้ในป่ายาง

   แบบนี้เอาความรู้มาฝังดินหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ผมคิดว่าผมกลับมาพัฒนาที่ดินของพ่อแม่ จะพัฒนาหรือถอยหลังลงคลอง ก็แล้วแต่ท่านจะตัดสินขอรับ

ความเห็น

ทุกอย่างที่เห็นถือว่าคุ้ม   บอกแม่  ให้ขายพันธุ์ผักเหมียงด้วย  คุ้ม  เพราะเรากินในนี้

     คนมีความรู้ส่วนใหญ่ไปรับใข้อุตสาหกรรม ตอบสนองสังคมเมือง ผมเห็นด้วยมากนะครับที่คนหนุ่มสาวหันหลังกลับมาดูบ้านเกิด ทำเกษตรกรรม แบบมีความรู้ แต่อย่างว่าแหละครับถ้ามีภาระ มากๆ (อย่างผม) รายได้งานเกษตรไม่พอจ่ายครับ..

จ่ายกับเด็กเรียนหนังสือนิ เขาไม่ให้วิชาเอกตัดยางมั่งนะ ไม่ต้องเรียนมาก ตัดยางได้เบี้ยเลย วิชาการเรียนเอาจากเนท หนังสือ โลกมันถึงกันเหม็ดแล้วนิไม่ต้องกลัวน้องสัยเหอ ดีกรีดอกเตอร์ก้าช่วยชีวิตไม่ได้ เมื่อถึงยามคับขัน จิงม้ายน้อง 


ทำฐาที่มั่นไว้ให้ลูกสาวลูกบาวดีแล้วแหละ  

:love:  น้องทำถูกแล้วปลูกฝังนิสัยรักบ้านเกิดรักอาชีพรากเหง้าของเรา  ปราชญ์ทางอิสานบ้างท่านให้ลูกออกจากระบบโรงเรียน  ถ้าเทียบลูกของท่านอยู่มัธยมปลายแต่ตอนนี้เป็นวิทยากรให้ความรู้กับผู้สนใจอยู่กับธรรมชาติตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง  สู้ๆนะค่ะ   :cheer3: :cheer3:  

สวนนี้สวย อนาคตไกล ทั้งหมดขายเท่าใด ฮาๆๆๆๆๆ


 

ที่สวนก็ว่าจะทำแบบนี้แหละ แต่ว่าปลูกไปได้แถวเดียวเอง :sweating:

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ดอกไม้ในป่ายาง งามแต้งามว่า
ดอกอิ๊หยั่งน้อ

 

หน้า