อร่อย ... รอเยาะ ?

    “รอเยาะ” ... อาหารจานเดียว ...  ของปักษ์ใต้บ้านเรา อีก Menu หนึ่ง ... ที่หากใครได้ลิ้มชิมรส แล้วยากจะปฏิเสธความอร่อย ...

     วันนี้ (10 ม.ค. 2556) ... บ้านเรา จะกิน รอเยาะ ... !

มิรอช้า ...

     เส้นเล็ก ... เส้นเล็ก ... ถูกค้นหา นำมาลวก พักไว้ พร้อมดื่ม ... เอ้ย ... พร้อมปรุง

    เต้าหู้แข็ง ถูกนำมาหั่นชิ้น แล้วทอด ... โดยป้าอี๊ด

     ถั่วงอก ... ถูกหลอกให้อาบน้ำร้อน ...

    ผักบุ้ง ... อ่อน ๆ อาบน้ำร้อน แล้วหั่นชิ้น

     เอามา เรียง เคียงกัน เข้ากล้อง ... ขณะป้ากำลังซอย แตงกวา ... แต่ช้าเลยพลาดกล้อง 

    แล้วพระเอกของเรื่อง ก็โผล่หน้ามาเข้าฉาก ...

    หูหมู & ปอด ต้มสุก ... & เลือด 

     ส่วนพระรอง  ... นอน อาบแป้ง อยู่ในอ่างผสม ... ยังไม่ได้เอาลงจมน้ำมันร้อน ... เสร็จขั้นตอน ก็จะแปลงร่างเป็นกุ้งชุบแป้งทอด ... ฮุ ๆ ๆ ...

    ระหว่างรอ พระรองแต่งตัว ... อย่าดูดาย ปั้นวัว ... โทษที คนละเรื่องแล้ว ... อย่าได้ว่าง  ... เตรียมสร้างนางเอก .... ฮึ ๆ ๆ ... เพ้อเจ้อ !

     ระหว่างรอ ... ทำน้ำแกง หรือน้ำราด แต่ต้องขออภัย ไร้รูป ขั้นตอนการทำมาแสดง ... มั่ว ครับ มั่ว ... ลั่น Sutter ไม่ทัน ... เพราะต้อง แกะไส้พริก แล้วตำ  ... ตำกุ้งแห้ง ... ปอกหอม ซอย ไว้พร้อมลงสระกระทะน้ำมัน

    ส่วน กระเทียม ข้าพเจ้าใช้ อันนี้แทนครับ .. กระเทียมดอง

      ... จะได้หอม ๆ

     เจียวหอม พอกรอบ ก็ใส่ พริก กระเทียมดองที่ตำไว้ ลงไปร่วมด้วยช่วยกัน ... ผัดจนหอม จึงเติมน้ำสะอาด

     ใส่ น้ำตาลปึก ... กุ้งแห้งป่น ... คนเข้ากัน

      เนื่องจากไม่มี ... “หน่ามซ้มโนด” (น้ำส้มตาลโตนด) ข้าพเจ้าจึง กล้อมแกล้มใช้ “น้ำส้มสายชูหมัก” (จะได้หอมใกล้เคียงกัน) เทผสมลงไป

    ปรุงรสด้วย เกลือ ชิมเอา “ตามรัดดวง” (ตามชอบ) เคี่ยวต่อ พอเริ่มข้น ปิดไฟ

            นี่ไงครับ ... ได้แล้วน้ำราด ...

    ทุกอย่างพร้อม ... Cafeteria นะขอรับ โปรดคว้าจานมาบริการตัวเอง

เห็น รูปโฉมโนมพรรณ ... เต็มตาฉะนี้ ... หลายท่านร้อง ...

“อุวะ !... “เต้าคั่ว”  ... นี่หว่า !

ฮู ๆ ๆ .... ก็ยังไม่ได้บอก ซักคำ ว่า มิใช่ ... ฮึ ๆ ๆ ๆ ....

“รอเยาะ” ... กะ “เต้าคั่ว” ... ก็ตัวเดียวกันแหละ ...