ใครจะเชื้อว่า...พรหมลิขิตมีจริง

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆๆสมช ทุกท่าน จากวันที่เดินทางมาถึงประเทศไทย จวบจนวันนี้ ทิพย์ได้เจอเพื่อนๆๆสมช บ้านสวนพอเพียงหลายท่าน แต่ล่ะท่านก็มีสไตท์เป็นของตัวเอง อยากบอกว่าได้เจอเพื่อนๆๆสมช จากโลกออนไลน์ที่น่ารัก น่าคบหา แถมยังอัธยาศัยดีมากๆเป็นกันเองเหมือนรู้จักกันมานาน อยากขอบคุณน้ำใจ ความเป็นกันเอง สิ่งของที่นำมาฝากต่างฯลมีทั้งของกิน ของใช้ ที่สำคัญเหนืออื่นใดนั้นคือความอบอุ่นที่พวกเราแบ่งปันกัน แชร์กัน มีให้กันเมื่อพบกัน มีป้ายา-ลุงพงษ์ ลุงโรส-ยายสาย พี่เสิน-พี่เก้-น้องก้าว พี่เริน-น้องปุกน้องปุย น้องแคท-คุณแม่ น้องมะโหน่ง-น้องนิว-น้องกุ้ง-น้องรุ่งริ่ง-น้องโตโต้ น้องนุสิตา น้องพนิดา น้องพรธิดากับครอบครัว และสุดสวยบัวริมสวนยาง อีกครอบครัวที่อยากขอบคุณมากๆคือครอบครัวของศิรินันท์และพี่เจตน์ แม้ว่าจะไม่ได้เจอกันตัวเป็นๆ แต่น้ำใจของครอบครัวนี้ที่มอบให้มากมาย ขอบคุณมากๆค่ะ

ผู้ใหญ่ที่เคารพของบ้านสวนพอเพียง ป้ายากับลุงพงษ์

รูปนี้ขอยืมมาจากบล๊อกน้องนุสิตาค่ะ ลุงโรส คุณสายพิน น้องแคท น้องนุสิตา น้องพนิดา

กลุ่ม สมช บ้านสวนพอเพียง

กลุ่มสมช บ้านสวนพอเพียงมีพี่เสิน พี่เก้ และพี่เริน

วันนั้นได้ทานข้าวกับบัวริม และน้อย น่ารักทั้งสองคนคุยสนุกมาก ขอบคุณบัวมากที่สละเวลามาทานข้าวดวยกัน และขอบคุณสำหรับของขวัญสวยๆๆนะคะ 

นั้นแน่ ลูกสาวใครบ้างน๊าๆ ช่างน่ารัก เรียบร้อย มารยาทดี สุภาพอีกด้วย เป็นสาวน้อยๆๆในฝันที่ทิพย์ชอบเป็นการส่วนตัวนะ คุณแม่คุณแม่อบรมมาดีมากๆ ขอชืนชมจากใจจริงค่ะ มีน้องปุก น้องปุย และน้องก้าว

 น้องปุก น้องปุย น้องก้าว และน้องอาร์ม

พาหลานๆๆๆมาทานข้าวกันที่นี้ค่ะ 

หลังจากทานอาหารเสร็จ .. ทิพย์จะพาหลานๆๆๆไปดูหนังกันแต่หนังที่ฟิวเจอร์โปรแกรมที่เลือกเขาฉายห้าโมงเย็น มันเย็นเกินไปกลัวหลานๆๆๆจะกลับบ้านค่ำ พวกเราเลยตัดสินใจไปดูโปรแกรมหนังที่เมเจอร์รังสิตกัน ไหนๆก็มาแล้วพวกเรามีความเห็นตรงกันว่าจะดูเรื่อง Lost in Thailand เป็นหนังตลกมากๆ พวกเราห้าคนนั่งขำกลิ้งเลยล่ะ ฮ่าๆๆ

เผอิญวันแห่งความรักทิพย์ต้องไปหาซื้อของฝากเพื่อนแถมเดอะมอลล์ เลยโทรไปหาน้องมะโหน่งว่า ว่างไม๊ช่วงเที่ยง เรามาทานมื้อเที่ยงด้วยกัน น้องมะโหน่งบอกพี่ทิพย์ โอเคค่ะ แต่นัดกันช่วงเวลาบ่ายโมง พอทานเสร็จพวกเราก็เดินเล่นที่ห้างพันทิพดูอุปกรณ์คอมพิวฯ ทิพย์เลือกซื้ออุปกรณ์คอมฯไปใช้ที่โน้น เพราะที่ไทยจะได้ราคาถูกกว่าที่โน้นมากเลย

วันต่อมาได้ไปเดินซื้อของที่ตลาดเจเจมอลล์ ก่อนเข้าห้างฯ เห็นกล่องไรน๊า แปลกๆก็เดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อดูว่าอะไรว๊าๆ แต่ขออนุญาติเจ้าของก่อนว่า หนูขอถ่ายรูปได้ไหมค่ะ เจ้าของบอกว่าได้ๆ

คุณลุงหยิบกล่องยกขึ้นมาโชว์แล้วบอกว่า เอาไหมหนูตัวล่ะ 1000 บาท ไก่ชน เลยถามคุณลุงไปว่าแล้วเจ้าไก่ชนมันหายใจตรงไหนค่ะ คุณลุงยกมาให้ดูใกล้ๆเลย

นั้นแน่หัวออกมาแล้ว ขอแช๊ะสักรูปเถอะ เจ้าไก่ชน ... ๕๕

ทริปมาเมืองไทยครั้งนี้อาจจะได้ไปเที่ยวไม่มาก เพราะพี่สาวเข้า รพ ผ่าตัด เลยต้องอยู่ดูแล และบ้างวันต้องไปช่วยงานโจ้ที่ร้านอีก แต่พอมีเวลาทิพย์จะไปทำบุญเก้าวัดทันทีไม่ให้เวลาผ่านไปโดยที่ยังไม่ได้ทำบุญให้พ่อแม่ ญาติที่จากไป แต่ทุกเรื่องราวที่เล่ามาข้างต้นนี้ คือความสุขเล็กๆที่ได้กลับมาบ้านเรา ได้เจอพี่น้องบ้านสวนพอเพียง ได้ไปทำบุญ และได้เดินเที่ยวเล่นบ้าง แค่นี้ก็เกินพอแล้ว สำหรับการมาชาร์ตแบต ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่ทิพย์ต้องกลับไปทำงาน ทำหน้าที่ของแม่ที่ต้องดูแลน้องๆวัยกำลังศึกษามหาลัยอยู่กันทั้งสองคน และงานที่มารอให้กลับไปสานต่อ แปลกไม๊ อยากขอบคุณบุญเก่าที่ทิพย์มีจนได้มาเจอเพื่อนๆๆ น่ารัก จากบ้านสวนพอเพียง พรหมลิขิตมีจริงด้วย  ขอบคุณประธานแจ้ว น้องโสทรที่ให้พื้นที่แบ่งปัน และขอบคุณเพื่อนๆๆสมช ที่แวะเข้ามาอ่านค่ะ