ผึ้งในลำโพง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

            ครั้งสุดท้ายที่เอาน้ำผึ้งในลำโพง เมือเดือน มีนาคม 2555

ดูได้จากบล็อกนี้ http://www.bansuanporpeang.com/node/21314

                คราวนี้ก็ 30 มีนาคม 2556 ครบปีพอดี

                ผึ้งมาทำรังให้เก็บน้ำหวานในลำโพงทุกปี

        ปีนี้ว่าจะไม่เอา ว่าจะปล่อยไป แต่พอยกดูแล้วลำโพงหนักอึ้ง แบบนี้น้ำผึ้งเยอะแน่ ๆ ทำไงดีล่ะ ความโลภเข้ามาครอบงำทันที อดใจไม่ไหว เอาดีกว่า

                  ปีนี้ ทั้งคนทั้งผึ้ง บาดเจ็บไปตาม ๆกัน

           ตาเวทย์โดนผึ้งต่อยมือไป ไม่ต่ำกว่ายี่สิบตัว

                       ห่วงลูกห่วงเมีย ถอยไปห่าง ๆนะ

          ภาชนะที่ใช้ต้องแห้งและสะอาด ไม่งั้นน้ำผึ้งจะเสีย

                                 น้ำผึ้งสด ๆ

            เก็บไว้กินเองบ้าง เป็นของฝากญาติพี่น้องบ้าง

           ผึ้งจะเก็บน้ำหวานที่เหลือ แล้วหนีไปที่อื่น ประมาณ 1 อาทิตย์ก็จะกลับมาทำรังในลำโพงใหม่ เป็นแบบนี้มาหลายปีแล้ว

             เช้านี้ไปสวน พี่หมีแอบมาอยู่กับนองหลายวันแล้ว

                     ลูก ๆจะดีใจกันมาก เวลาพ่อมา

        ต้องจับต้องกอด ต้องคุยด้วย ไม่งั้นจะไม่ยอมให้ทำอะไร

 เช้านี้พ่อจะตัดหญ้า จะกลับบ้านสาย ๆหน่อย ขอพ่อกินกล้วยรองท้องก่อน

                กินคนเดียวได้ที่ไหน ลูก ๆอยากกินด้วย

                            พ่อก็ตัดหญ้าไป

               ลูกหมูรุ่นแรก สงกรานต์นี้คาดว่าน่าจะขายหมด การเลี้ยงสัตว์แบบนี้ เวลาขายก็ใจหายเหมือนกัน แต่ทำไงได้ เมื่อมีเยอะเราก็เลี้ยงไม่ไหว

มีแม่หมูอยู่ 3 ตัว ว่าจะเก็บไว้แค่แม่หมูเป๊บซี่กับแม่หมูแฟนต้า ส่วนแม่หมูนิวคงต้องขายออกไป

              หมูรุ่นนี้อีกราว 2 เดือน คงขายออกไปอีก

                      ยังขี้ตกใจ เข้าใกล้เป็นต้องวิ่งหนี

                              กล้วยเริ่มสุกแล้ว

       ถ้าสุกหมด ไม่เกินสองวัน อ้วนดำกับมะนาวกินหมดแน่

    ตั้งแต่เลี้ยงหมามา สิบกว่าตัวแล้ว แต่ละตัวนิสัยไม่เหมือนกันซักตัว

            มะนาวก็ชอบกินกล้วย แต่กินแบบเรียบร้อย เพราะเป็นผู้หญิง ไม่เหมือนอ้วนดำ หลัง ๆมานี่ถ่ายตอนกินกล้วยไม่ทันเลย เพราะงับแล้ววิ่งเลย หมดแล้วค่อยกลับมาขอกินอีก

        อย่างอ้วนดำสิ่งที่ชอบสุดคืออาบน้ำและกินกล้วย

 ทุกเช้าหลังจากทำงานในสวนเสร็จ ก่อนไปทำงาน ต้องอาบน้ำรอบแรกให้

     การเปิดน้ำให้นอนแช่ กลายเป็นหน้าที่ประจำของแม่หมูแดงไปแล้ว

         อ้วนดำจะนอนแช่นิ่ง ๆ แบบนี้ทุกเช้า ราว 5 นาที

                      พ่อตัดหญ้าเสียงดังอ้วนก็ไม่สน

                   มองแล้ว มีความสุขไปด้วย

               เกิดเป็นลูกบ้านนี้ ช่างมีความสุขจริง ๆ

                           อาบน้ำเสร็จกินกล้วยต่อ

 

                                                                  โปรดติดตามตอนต่อไป...............

ความเห็น

  ไม่สูงเกินเอื้อม แต่ก็มิบังอาจ


   ออกปากอ้ายเวทย์มาจับที่บ้านผมทีไม่สงสุดสอย ใต้ฝ้าเพดาน ครับผม

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ไม่น่ากลัวอย่างที่คิดค่ะ ใช้ควันรมผึ้งให้เมาก่อน ง่าย ๆ ค่ะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

น้องแดง ต้องทำรังให้ผึ้งเพิ่มอีก จะได้น้ำผึ้งมากกว่าเดิมค่ะ เชียร์!

มีน้ำผึ้งใช้ไม่ขาดเลยนะค่ะพี่แดง  ที่หนำพี่ชาย มาแล้วก็หายไปเลย ตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว อยากให้ผึ้งกลับมาอยู่จังเลย เพราะต้องซื้อบ่อยมาก แล้วต้องเีสี่ยงเจอของปลอมอีกต่างหาก

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ค้างคาวกินกล้วยรึจะมาสู้ หมากินกล้วยLol

พอกิน พอใช้ พอใจ คือความหมายของ พอเพียง

อ่านทุกครั้งต้องยิ้มตามไปด้วย อ้วนดำน่ารักจังค่ะ กินกล้วยเก่งมาก ๆ  ขอบคุณพี่แดงที่เขียนเรื่องราวต่าง ๆ ให้ได้อ่านนะคะ

อ่านทุกครั้งต้องยิ้มตามไปด้วย อ้วนดำน่ารักจังค่ะ กินกล้วยเก่งมาก ๆ  ขอบคุณพี่แดงที่เขียนเรื่องราวต่าง ๆ ให้ได้อ่านนะคะ

เห็นแล้วน่ากินมากครับเอื้อยแดง แต่กลัวมันต่อยเอาครับ เห็นภาพสวนบ้านเฮาแล้งน้อครับปีนี้

ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

ขอผึ้งสักรังแน่Tongue OutAngel

ภาษาไทยเป็นภาษาของชาติไทย เรามาร่วมรณรงค์ใช้ภาษาไทยให้ถูกกันดีกว่าครับ

คิดถึงความหวาน Laughing

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

หน้า