สบายก่อน ลำบากทีหลัง

ขณะที่เตรียมส่วนผสมทำเครื่องแกงเผ็ด แกะพริกขี้หนูแห้ง ได้เมล็ดจำนวนมาก ไม่ได้คิดอะไร อยากปลูก ก็แค่เดินไปหยิบกระถางใบเล็กๆที่ใกล้มือ ตักดินใส่ แล้วกำเอาเมล็ดพริกแห้งทั้งหมดโปรยลงใป รดน้ำเช้า-เย็น วันแรกที่ได้เห็นดีใจ แต่พอดูดีๆ โอ้...                                                                                               ต้นก็เบียดกันจนไม่มีที่ว่าง รากในดินก็คงจะเกี่ยวพันกันอิลุงตุงนัง

                                                            รอจนโตอีกนิด เพื่อนๆ น้องๆมาเห็นก็เป็นห่วง (ห่วงพริก ไม่ใช่คนปลูก) ว่าไม่น่ารอด ถึงจะแซวกันต่างๆนาๆแต่ก็ยังมีน้ำใจ เห็นว่าเอาแน่ จึงมอบมรดกเป็นกำลังใจมาให้                                                                 หลายวันผ่านไป                                                                                                                                                                                                                  มีศัตรูพืชมารบกวนบ้าง ถึงจะตัวโตแต่ดุไปคำเดียวก็รู้เรื่อง ยอมจากไปแต่โดยดี                                                   และก็อีกหลายยๆๆๆๆๆๆๆๆๆวันผ่านไป                                                                                 พริกชุมชนแออัดก็ย้ายมาอยู่บ้านจัดสรร มองผลงานที่ทำเสร็จก็คิดย้อนกลับไป วันนั้นถ้าใจเย็นเตรียมภาชนะปลูกให้เรียบร้อย แล้วหยอดเมล็ดพริกลงไป กระถางละเม็ดสองเม็ด ป่านนี้คงได้ชื่นชมต้นอ่อนที่แข็งแรง ไปตั้งนานแล้ว..