สาวน้อย(ไม่)มหัศจรรย์ ตอน..อาหารจากทะเล..

สวัสดีค่ะ...พรุ่งนี้วันเสาร์มีวางแผนไปเที่ยวไหนกันบ้างแล้วยังคะ.... 

ถ้ายังไม่มีแผน.... เตรียมตัวและหัวใจไปหาอะไรอร่อย....

โดยไม่ต้องควักกะรเป๋า กับสาวน้อยกันนนะคะ....

วันนี้จะพาทุกคนไปหาอาหารจากท้องทะเล ใกล้ๆบ้านสาวน้อยเองค่ะ

.....ก่อนไปต้องเตรียมความพร้อมกันก่อนนะคะ....

เริ่มจากผิวหน้าทากันแดดกันสักหน่อย คว้าหมวกไปสักใบ ที่ลืมไม่ได้กางเกงสบายๆขายาว 

อ้อ...อย่าลืมสวมถุงเท้าและร้องเท้าผ้าใบแบบกกระชับๆ ไปด้วยนะคะ....

ทริปนี้หากจะไปต้องตื่นเช้าหน่อยนะคะ...ประมาณ 6 โมงเช้า..

ส่วนพาหนะ...ก็ต้องจัดแบบลุย ๆ  รถคันนี้...ได้ 8 คนนะคะ...พร้อมแล้วขึ้นรถเลยค่ะ

นั่งรถกันไป...ชมบรรยากาศข้างทางกันไปนะคะ....เช้า ๆอากาศเย็นสบายเลยค่ะ...

เอ้า....เผลอแป้บเดียวถึงที่หมายแล้ว.....

นี่คือจุดเริ่มต้นของการเดินทางไปหาอาหาร...ตามพวกเรามานะคะ

ยังไม่ถึงครึ่งทาง.....แต่บรรยากาศ ลมพัดเย็นสบาย..เลยเดินชมแมกไม้ไปด้วย...

อ้าว...เดินอยู่บนฝั่งแป้บเดียว....ไหง มาอยู่ในหลุมโคลนซะแล้ว...

2 คนนี้ ไม่เดินตามท่านผู้นำ..เลยต้องตกหลุมโคลนเฉย...

อ้าว...หันมามองข้างหน้า...ผู้นำก็ตกหลุมไปซะแล้ว..

แล้ว...สาวน้อยจะพาท่าน ๆไปทางไหนดี...

.....งั้นตามมาทางนี้นะคะ....

ในที่สุดสาวน้อยก็พาทุกท่านมาถึงแหล่งอาหารจากธรรมชาติที่แสนอร่อยแล้วค่ะ....

มาถึงตรงนี้คงหายสงสัยแล้วนะคะว่าทำไมสาวน้อยถึงให้ทุกท่านสวมรองเท้าและถุงเท้ากระชับ

เพราะป้องกันไม่ให้เปลือกหอยตำเท้านี่เองค่ะ

......แต่ว่า......

พี่สาวเค้า...กำลังหาหอยอะไรกันนะ.......

...งั้นสาน้อยขอหาหอยกะเค้านะมั่งนะคะ.....

โอ้โห.....สุสานหอยหรือนี่.......

...หอยที่เห็นไม่ใช่ซากหอยนะคะ เป็นหอยที่กินได้เหมือนหอยแมลงภู่แต่ตัวเล็กกว่า...

เราจะเดินฝ่าโคลนมาหอยได้ต่อเมื่อน้ำลง...เราจึงลงไปเก็บหอยกันได้...

เราเดินลงกันไปประมาณ เกือบ 2 กิโลเมตร กว่าจะถึงดงหอย

ยังตื่นเต้นไม่หมดนะคะ.....ทะเลแห่งนี้ไม่ได้มีหอยชนิดนี้เพียงชนิดเีดียว...

.ยังมีทั้งหอยและสัตวืทะเลอีกหลายชนิดให้ชม...ไปกันต่อนะคะ

ตัวนี้พี่เขยบอกว่าเป็นหอยเชลล์ ชนิดหนึ่ง...

ตัวนี้หอยเชล์ชัวร์ ๆ...เพิ่งเห็นตัวเป็น ๆเป็นครั้งแรกเหมือนกันค่ะ

เจ้าตัวนี้ไส้เดือนทะเลชนิดหนึ่ง ตรงหัวคล้ายดอกไม้เลยค่ะ

ส่วนนี้เป็นหอยแครง แต่ตัวจะเล็กกว่าหอยแครงที่เราเห็นในตลาด  ...แต่รสชาติอร่อยไม่แพ้กันเลยค่ะ

พอล่้างขี้โคลนออก ดูน่ากินขึ้นมาหน่อย...ทำอะไรกินดีนะ...????

แฮ่ก ๆ หาหอยจนเหนื่อย...สาวน้อยล้วงกล้องมาส่องสิ่งสวยๆงาม แก้เมื่อยสักหน่อย....

เจอแล้ว...เจ้าหมึกน้อย..พี่สาวนบอกว่าเค้าไม่นิยมกินกัน...งั้นปล่อยให้เจ้าอยู่ตามธรรมชาติของเจ้าต่อไปนะ

ฮั่นแน่ ๆเจออีกตัว...ตัวอะไรเอ่ย....

ชะอุย...ส่องเดิน...เกือบเดินเหียบเจ้าหอยเม่นเลย....ขอดทษนะจ๊ะ หอยเม่นน้อย...

หาได้เยอะแล้ว...เอามาล้างน้ำกันหน่อย.....

หากันเพลิน...น้ำทะเลเริ่มขึ้นแล้ว....ป๊ะที่หาหอยอยู่ใกล้ๆไล่ให้เตรียมตัวกลับกันได้แล้ว...

...งั้นกลับกันเถอะค่ะ

เดินขึ้นมาได้ครึ่งทาง...ตรงนี้น้ำยังมาไม่ถึง...พักเติมพลังกันหน่อยดีกว่า......

ตอนไปเดินสบาย....ขากลับเดินไปคิดไป..

..ไม่น่าเก็บมาเยอะเลย...ยิ่งเดินยิ่งหนัก ยิ่งร้อนอ่า...

พักเหนื่อกันอีกรอบ...เจอชาวประมงมาหาหอยไปขาย...

หอยแบบนี้...พวกเราหาไม่ได้นี่นา...งั้นซื้อ ๆ  สัก 5 โล โลละ 15 บาทเอง...

ชาวบ้านแถวนี้เรียกหอยตาเป๊ะค่ะ ที่อื่นเรียกยังไงไม่รู้

ระหว่างทาง...เรียนรู้จากธรรมชาติ...ว่า..ถึงคราแล้ง..

ขนาดต้นไม้ในทะเลก็ยังแห้งแล้งตามไปด้วย...แต่ก็สวยดีนะคะ

เย้...ในที่สุด..ก็ถึงรถซะทีไม่ต้องเหนื่อยแล้ว...อ้าวพี่สาว แวะเก็บยอดกระทกรกตอนไหนแล้วนิ...

2 คนนี้ ก็ยังแวะหาผักเหนาะข้างทาง...พี่สาวแวะเก็บผักหวานทะเล(ผักก้านตรง) ส่วนพี่เขยปีนต้นกระโดนทำไมนะ

อ้อ....ดอกกระโดนกำลังบานนี่เอง....เห็นแล้วคิดถึงขนมจีนน้ำยาเลยเนอะ

ในที่สุดเราก็กลับมาถึงบ้านพี่สาว ...

หลังจากช่วยกันทำความสะอาดล้างคราบขี้โคลนออกแล้ว พี่สาวจัดการต้ม ส่วนพวกเราอะไรดี..

อ้อ...ช่วยกันแกะ...แล้วเก็บไว้

จะผัดเผ็ด ผัดขี้เมา  แกงส้ม ต้มยำ  หรือใส่ไข่เจียว ..ก็ได้ตามแตเมนูของแต่ละคน..

.กว่าจะแกะหมดเล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันค่ะ..แต่ว่าความสนุกอยู่ที่การได้ลงไปในทะเล...

แค่นี้ก็เหมือนได้เติมพลังให้กับชีวิตแล้วนะคะ...

...........เอาละค่ะ....ทริปนี้...จบลงแล้ว.....คืนนี้ขอให้พักผ่อนอย่างมีความสุขนะคะ...

.พรุ่งนี้สาวน้อยจะชวนไปเที่ยวทะเลต่อ..อีกที่หนึ่ง...เตรียมให้พร้อมนะคะ....

ส่งทุกคนเข้านอน....ด้วยดอกไม้ชายทะเล...สวยๆช่อนี้นะคะ...

สาวน้อยไม่ทราบชื่อเหมือนกัน...แต่เห็นสวยดี..อดไม่ได้ที่จะเก็บมาให้ชื่นชมด้วยกันนะคะ..