นับ ... ให้ครบสิบ ?

         ช่วงสาย ๆ ... เมื่อวาน (25เม.ย. 2556)

     “แม่ ... แม่หาหมอเสร็จ ... ไปหนามหลวงสอง กันแมะ” ... ถึงแม้ แก่แล้ว แต่ก็จำได้ว่า ... เป็นเสียงหารือ เชิงชักชวน ... ของลูกคนหนึ่ง  เอ่ยชวนป้าไปตลาดนัดธนบุรี

         “ไปทำไม” เสียงป้าถาม ... ก็ ยินวิสัชนาจากคนชักชวน

     “อยาก ได้ไม้ดอก มาใส่น้ำตกหน้าบ้าน ค่ะ” ... ยังไม่ทันได้ยินเสียง ใด ๆ จาก ป้า ... ขอเสนอเพิ่มเติม จากลูกก็ แว่วมาอีก  ... ชวนพ่อไปด้วยซิ ...

       ‘เอาละวะ .... แล้วเราไปเกี่ยวอะไรด้วย เนียะ ... หมอก็ไม่หา ... ต้นไม้ก็ไม่อยากได้’ ... ปรารภกะตัวเอง ... แต่ก็ไม่มีเสียงใด ๆ ออกมาแม้ในลำคอ

       “พ่อ ๆ ....” ... เสียงป้าเรียกจากชั้นบนลงมา ... ยังไม่ทันต่อด้วยข้อความ !

     “รู้แล้ว” ... ข้าพเจ้าสวนออกไป ด้วยคาดเดาได้ว่า อะไรจะตามมา ... (ยุขึ้นซะด้วย ... ป้าน่ะ) ... จึงบอกต่อ ... ”กำลังจะไปอาบน้ำ ... ปิดคอมฯ ก่อน ... เอาชุดลงมาให้ด้วย” ... ได้โอกาส ใช้ซะเลย ... ฮุ ๆ ๆ ๆ

         ไม่มีเสียง ใด ๆ ตามมา แสดงว่า ... ข้อตกลงเป็นอันยุติ ....

ภารกิจ (เรียกอย่างนี้ได้รึเปล่าก็ไม่รุ) ... เป็นไปตาม program

ยืนยันด้วยภาพไม่ดอกบางส่วน ที่ซื้อ (ส่วนใหญ่เป็นชวนชม)

     ... ขณะนั่งรถกลับ ... สังเห่าใจ เพราะแน่กว่า สังหรณ์ ... ก็ลูกขับออกไปทาง ถนนเพชรเกษม ...

            “ไปไหนนี่” ... ออกปากถาม ... ก็ได้รับการไขข้อข้องใจ ว่า เขาจะไปซื้อของ ที่ศูนย์บริษัท ขายตรง ซึ่งเขาเป็นสมาชิกอยู่ ...

      รู้แล้ว ... เฉยไว้ ... ภาพลักษณ์ จะได้ดูดี ว่า  “รักครอบครัว” ... แต่ลืมส่องกระจกว่าสีหน้า บ่งชี้ ... ป่าวววว !

          .... เล่ามาตั้งนาน ... แล้วมัน ... ตรงไหน ที่ ... “นับให้ครบสิบ”

      ใจร่ม ๆ ... ถึงแล้วครับ ... ก็ถูกลูก ๆ กะ ป้า เขาพาวนจน มึนตึ้บบบบ ...

          ตอนกลับ ... แวะตลาด ... (ทีนี้ทีเรา) ... ซื้อ

      ซี่โครงหมู ... ผักกาดขาวปลี ... กวางตุ้ง ... กะหล่ำ ... ผักคะน้า ...

      อ๊ะ ๆ ๆ ! ... นับดูแล้ว มีผัก แค่ 4 อย่างเอง ... ขาดอีกตั้ง 6 ถึงจะ ... “ครบสิบ” ... งั้น เอาอื่น ๆ ใส่ ๆ ลงไปให้ “มันครบสิบ” ... ก็ละกัน ... จึงหาซื้อ ..

      หัวไชเท้า ... แครอท ...  ขึ้นฉ่าย ... ผักชี (ซื้อไปเอาราก) ... รวมเป็น 7 ละนะ ... ขาดอีก 3 ไฉ่ ... ค่อยนับอื่น ๆ และเครื่องปรุงร่วม ก็คงครบสิบแหละ อ้อ ... มีเต้าหู้แข็ง อีกอย่าง ... เป็น 8 ล่ะนะ

      กลับถึงบ้าน ... ค้นเห็ดหอมแห้ง มาล้าง แช่น้ำ ... แล้วต่อด้วยการล้างกระดูก ... ตามด้วยผัก ที่ซื้อมา ... พักสะเด็ดน้ำ

        เอากระเทียม จำนวนตามชอบ ... มาเปลือย ... ทุบเตรียมไว้ ...

      หั่นเต้าหู้ ขนาดชิ้นตามชอบ ... นำลงทอดพอเหลือง ... ตักพักไว้ ... น้ำมันที่เหลือ นำทอดเห็ดหอมลงทอด ให้หอม ตักออก ... นำกระเทียมลงเจียว จนหอม ... หอมนะครับ ไม่ใช่เหม็นไหม้ ... ตักแบ่ง ไว้สักครึ่ง ... ที่เหลือ ใส่กระดูกลงผัด ตามด้วย พริกไทยป่นหยาบ ... เกลือ ... ซีอิ้วขาว ... พอหมูสุก ตักใส่หม้อที่จะต้ม

      นำผักที่สะเด็ดน้ำไว้ ... มาหั่นท่อนใหญ่ ๆ ยาว ๆ ... ส่วน ไชเท้า กะ แครอท หั่นชิ้นตามชอบ ... ปากเล็ก ก็หั่นชิ้นเล็ก ... ปากกว้าง ก็หั่นชิ้นใหญ่

      นำกระเทียมที่แบ่งไว้ลงกระทะ ... ตามด้วย ผักจำพวกใบที่หั่นไว้ ... ผัดจนสลด ... มีกลิ่นหอมมาแทนกลิ่นเหม็นเขียว ... ยกไปเทรวมลงใสหม้อ กระดูก ...

     ใส่ หัวไชเท้า แครอท ตามด้วย เห็ดหอม และ เต้าหู้ทอด ... ตามด้วยพริกไทยเม็ด (ไม่ต้องบุบ) ... หัก โป๊ยกั๊ก ใส่ลงไปสัก 3 – 4 กลีบ (กลีบนะครับ ไม่ใช่ดอก ... แต่หากชอบจะใส่มากก็ไม่ผิดกติกา) ทุบรากผักชีตามลงไป ...

     เสร็จแล้วหน้าตา ... ก็ประมาณนี้

    ยกตั้งไฟ อ่อน กระเดียดปานกลาง ... ต้มสักพัก

    ปรุงรสด้วย ... น้ำตาลปึก (ใช้น้ำตาลทราย หรือ ปีบ ก็ไม่ขัดข้อง ) ... ซีอิ้วขาว ... เกลือ ซีอิ้วดำ (เอาสี และ กลิ่น)

     ชิมได้รส ตรงรัดดวง (ตามที่ชอบ) ลดไฟ ...

     ต้มต่อ ... ด้วยไฟอ่อน ๆ จน ... ได้ ความแฉะ และ ผักเปื่อย ตามชอบ 

     หากน้ำแห้ง ระหว่างการต้ม ... ก็เติม

     ใช่เลย .... Menu นี้ ... คือ ต้มจับฉ่าย ... นับจำนวน ผักดูซีครับ ... หากไม่ครบสิบ ... ก็นับรวมกะเครื่องปรุง ... ก็ครบล่ะนา

     ต้มจับฉ่าย ... เป็นเมนูง่าย ๆ เข้ากันได้กับผู้ที่อยากลดน้ำหนัก  ... แต่ถ้าจะให้อร่อย ต้องใจร่ม ๆ ...!

     ข้าพเจ้า ทำเมื่อวาน ทานไปมื้อหนึ่ง ... เหลือ เมื่อเช้า ... เอามาอุ่น ให้น้ำขลุกขลิก ...     

     อร่อยกว่าเมื่อวาน ซะอีก ... ไม่เชื่อ อย่าลบหลู่ ...   (โอ๊ะ ... ขออภัย ไม่เกี่ยวกัน) ...

            ไม่เชื่อก็ลอง ...