เชือดคอเวลา ... ที่ตลาดน้ำ

     หายหน้าหายตา ไปหลายเพลา ด้วยกิจเร่งด่วน ทางใต้ ... ลงไปแล้ว ก็พัวพันด้วยหลาย ๆ เรื่อง ตามปรกติของ “เฒ่าจุ้น” ...

     อยู่ ๆ ก็ได้รับคำบอกเล่า แกม สั่งด่วน ว่า วันที่ 22 กันยายน นี้ จะมีพิธีแต่งงานของหลานชาย ซึงจะจัดขึ้นที่ สระบุรี ... ดังนั้น ในฐานะญาติผู้เฒ่า ให้ขึ้นไปร่วมพิธีนี้ด้วย

     จึงเตร็ดเตร่ ขึ้น คอนฐม อิกหน ตั้งแต่ก่อนงาน 2 วัน ... ล่องช่องว่างแห่งกาลเวลา จึงบังเกิด ... เลยตริว่า อย่ากระนั้นเลย เราจำต้อง “เชือดคอเวลา” ซะแล้ว (ฮึ ๆ ๆ ... ยี่เกหลงโรงมาแล้วซี)

ตริแล้ว มิรอช้า .... เช้าวันเสาร์ที่ 21 ตรงกับแรม 2 ค่ำ ... จึงระเห็จ ไป ณ ที่นี่

   เห็นแล้ว ... ตอบหน่อย ... เคยไปไหมเอ่ย ?

   หากยังไม่ทราบว่าที่ไหน ... มาครับ

   อาสาพาไปดู ...

แอ่น น น  ... แอ๊น ....

     นึกออกแล้ว ซีนะ ว่าที่ไหน ... นึกไม่ออกก็อ่านป้าย ... เอาก็ละกัน

   ย่าง ... ขึ้นไปถ่าย จากมุมบน

   เอาภาพผู้ร่วม Trip ครั้งนี้มาเป็นพยาน

     เอ้า ... ยืนยันการมา ด้วย พยานเอกสารภาพนี้ครับ

    มาตลาดน้ำทั้งที ต้องมีอะไรใส่ท้อง

    ขนมเบื้องยวน สูตรโบราณ ... ฝีมือชาวบ้านที่ล่องเรือ

    หนึ่งใน Menu ที่ร่วมรายการ

     เสร็จจากรายการเติมเต็ม กระเพาะ ... ก็เดินชมบรรยากาศตลาด

     ตลาดนี้ ไม่ใหญ่ อย่าง ดอนหวาย ... ลำพญา ... ดำเนิน หรือ อัมพวา แต่สำหรับความรู้สึกของข้าพเจ้า ตลาดแห่งนี้ จัดบริเวณ บริบท ได้งดงาม ลงตัว ... และยิ่งใหญ่สมชื่อตลาดน้ำ แตกต่างจากตลาดน้ำแห่งอื่น ที่เคยไปมาอย่างเด่นชัด คือ ลำคลองถูกปลุกชีวิต ด้วยภาพ แม่ค้าที่นั่งบนเรือพาย มีทั้ง สวนกันไปมา และบางส่วนที่ ลอยเรือเทียบชิดติดโป๊ะ แล้วจอดเทียบติด ๆ กัน ออกห่างไปในลำคลอง ส่วนร้านค้าบนริมฝั่ง มีน้อยมาก ซึ่งในจำนวนนี้ ส่วนหนึ่งเป็นแผงลอย และที่ประทับใจมากที่สุด ... ย้ำ “ที่สุด” ... คือ

     “วัฒนธรรม แห่งการแลกเปลี่ยน” ย้ำ “แลกเปลี่ยน” ใช่ “ซื้อขาย” ...

     ณ ที่นี่ ... ข้าพเจ้า เห็น ภาพผู้ที่พายเรือ นำเอาผลผลิตทางการเกษตร มาแลกเปลี่ยนกันโดยตรง ไม่ใช่การซื้อขายโดยใช้เงินเป็นตัวกำหนดสัดสวน อัตรา ในการแลกเปลี่ยนสินค้า ... เขาใช้ความพึงใจในผลผลิต เป็นสิ่งกำหนดอัตรา แลกเปลี่ยน

     ส่วนการซื้อหา โดยใช้เงินตรานั้น ก็มีอยู่ อันเป็นปฏิสัมพันธ์ ระหว่างผู้ขาย กับลูกค้า นักท่องเที่ยวบนฝั่ง

เอ้า ... มาเดินดูบนฝั่งน้ำบ้าง ...

     สิ่งหนึ่ง ที่ดึงครรลองจักษุ ให้สนใจจับจ้อง ด้วยความทึ่ง

     คือ Mobile และนี่ ... เป็น หนึ่งในหลาย ๆ ชิ้น

     ส่วนภาพล่างนี้ ... เขาเรียกว่าอะไร ไม่ทราบ ...

     แต่ ข้าพเจ้าขอประมวลจากที่เห็นแล้วเรียกขาน ว่า ... “หุ่นกลสัมพันธ์” ด้วยว่า หุ่นแต่ละตัว แสดงอากัป ประกอบคำพังเพยต่าง ๆ ที่เขียนกำกับไว้ พร้อม ๆ กัน

   นี่ ก็ ... หุ่นกลสัมพันธ์ ทีเรียกความสนใจ อีกชุด

    หุ่นกลสัมพันธ์ การเชิดหนังใหญ่

   ให้อาการเคลื่อนไหว ทั้งของผู้เชิดหนัง และ

    นักดนตรี ควบคู่กัน

     ใครก็ตาม ที่ขับรถผ่านไปบน ถนนพระรามที่ 2 เมื่อไรที่ ... ปรากฏภาพของนาเกลือ และ ถุงเกลือสมุทร วางขายอยู่ สองฟากถนน อย่างดาษดื่น โปรดทราบเถิด ว่า ท่านได้ก้าวล่วงเข้าสู่เขต สมุทรสงคราม แล้ว

ผู้ประดิษฐ์ หุ่นกลสัมพันธ์ ก็มิได้ละเลยเอกลักษณ์ นี้

จึงนำมาตั้งแสดงไว้ด้วย ... 

ยามเคลื่อนไหว ดูมีชีวิตชีวา สมจริงไม่น้อย

     หากเอ่ยชื่อตลาดน้ำ ... เอาจากไกล ๆ ไล่เข้ามา กทม. ไม่ว่า ... ตลาดน้ำหัวหิน ... ดำเนิน ฯ ... บางนกแขวก ... อัมพวา ... ท่าคา ... ดอนหวาย ... ลำพญา ฯลฯ ล้วนเป็นตลาดน้ำ ที่หลาย ๆ คนอยากมีโอกาสไปผ่อนคลาย บรรเทาความตึงเครียด หากรู้สึกว่า สถานที่เหล่านั้น ไกลไป ที่ใกล้ ในเขต กทม . ก็มีไม่น้อย อาทิ คลองลัดวัดมะยม ก็ให้บรรยากาศ ธรรมชาติได้ไม่เบา ... มีเวลา ก็ลองดูนะครับ

     เสน่ห์ ของตลาดน้ำเหล่านั้น รวม ถึง ตลาด ที่อ้างกันว่าย้อนยุคไปหลาย ๆ ปี มิใช่อื่นไกล ... มันก็คือ ...

“วัฒนธรรม ของเรา ... ที่ เราทำหล่น” ... 

     ซึ่ง จะโดย รู้เท่าไม่ถึงการณ์ ... หรือ ตั้งใจ เพราะหลงใหลไปกับของนำเข้า ก็ตาม.... แต่น่าจะได้นำมาจารเอาไว้ โดยปราศจาก Partiality เพื่อเป็นประวัติศาสตร์ แห่งประสบการสังคม ก็จะเป็น “ปริยัติกรรม” ที่มีเราเขียนเอง เพื่อปฏิบัติเอง ให้ได้ถูกตรง จะได้ไม่ต้องเสียเวลา เดินอ้อม หรือหลงทาง .... ซึ่งหากจะมีผิดพลาดเกิดขึ้นอีกบ้าง .... ก็คงไม่ใช่ “ผิดที่ซ้ำซาก”

     บล็อกนี้ ออกจะยาว หน่อย ... ต้องขออภัย หวังว่าคงไม่ไร้สาระ เสียทีเดียว หากไม่รีบกลับ จะมาเจอใหม่ครับ ... จะพาไปอาบน้ำแร่ – แช่น้ำร้อน ที่ สุราษฎร์ ฯ

              หวัดดี ครับ