น้ำท่วมศรีจุฬา # ๒

ลุงย้อย กับป้าชิ้น

วันที่ ๓๐  ชวนน้อง ๆ ไปเยี่ยม ลุงย้อย กับป้าชิ้น  ที่อยู่ด้านในสุดของหมู่บ้าน ( หมู่ที่ ๑๐ ) บ้านนี้เข้าไปครั้งแรกเมื่อกว่า ๑๐ ปี ที่แล้วพาเพื่อน ๆ ไปช่วยซ่อมบ้านด้วย ลุงย้อยป่วยผ่าตัดจนสุดท้ายกลายเป็นคนพิการ เมื่อปี๕๔ รถเราเข้าไปเป็นคันสุดท้ายปีนี้ก็น่าจะเหมือนเดิม ป้าชิ้นบอกว่าวันที่ ๓ หมอนัดแต่ไปไม่ได้แน่เลยยาก็หมดทั้งความดันเบาหวาน ก็บอกป้าแกไม่ต้องมาเดี๋ยวจะเอาเข้าไปให้  ออกมาเย็นมากแล้วโทรหาหมอได้ความว่าไม่ใช่ป้าชิ้นคนเดียว หมอนัดคนไข้ไว้เกือบ ๓๐ คน ถามหมอว่าจัดยาทันมั๊ยพรุ่งนี้เราไปหาคนไข้กันหมอบอกได้เลย... เช้าเตรียมเรือเครื่องแต่เช้า

กลุ่มบ้านตรงนี้อยู่ใกล้ถนน น้ำไม่ลึกยังไม่ได้ติดเครื่องยนต์

ดูแลกันยันหัวบันไดบ้านจริง ๆ

หมอ กับ หมา  เดินล่องน้ำอยู่ข้างล่างนั่นน่ะหมอ  แต่บนหลังคาหมาแน่ ๆ ๕๕๕๕

ขณะที่เตรียมเครื่องเรือจะเข้าไปด้านในหมู่บ้าน เพื่อนที่น่ารักของเราก็เข้ามาถึง

นายก อบต. กับ หมวดสุรชัย  ใจเอื้อ เพื่อนที่แสนดีที่พยายามหาเรือท้องแบนมาให้ชาวบ้าน วันนี้ได้มาอีกสอง

โชคดีมีรถทหารพาลุยเข้าไปถึงที่ เราไปกับไอ้คันที่สูง ๆ ใหญ่ ๆ เลยได้เก็บภาพคันนี้ไว้ เราว่าวิวสวยดีนะเนี่ย

ได้ดูแลกันสมดังที่ตั้งใจ

พี่หทารใจดีมีของแถมเป็นขนมปังมาฝากอีกหลายสิบลัง  

สุดท้ายที่บ้าน ลุงย้อย ป้าชิ้น

เป็นภาพที่เห็นแล้วชื่นใจมากค่ะ  ร่วมแรงร่วมใจแล้วเราจะพ้นภัย

ไอ้ ๓ ทหารเสือของเราขับเรือมาดักรอ

เสร็จสิ้นภาระกิจ เราแยกจากคณะกลับทางเรือ  สำรวจเส้นทางเดินเรือ ๕๕๕๕๕

เมื่อวานน้ำยังขึ้นอีกเรื่อย ๆ เมื่อคืนฝนตกหนักเช้านี้ขึ้นอีกเยอะเลย เมื่อวานย้ายคนขึ้นบกไปบางส่วนแล้ว เวลาลงไปพื้นที่เราจะเฮฮาทำท่าสนุกสนานไม่เหนื่อยไม่เครียดแต่ลึก ๆ แล้วก็ยอมรับนะ เครียดไปทุกเรื่องแหละ วันนี้อาจต้องดูเรื่องย้ายคน ทำอาหาร แล้วก็ ....... อีกเยอะ ไปนะคะน้อง ๆ รออยู่แล้ว

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงอันแสนอบอุ่น