ความอิจฉาริษยา
จงหยุดอิจฉา แล้วมองให้เห็นว่า การที่คนอื่นได้ดีหรือมีดีกว่าเรานั้น เป็นสิ่งที่น่ายินดี ควรยินดีกับเขา
และปรับเปลี่ยนโน้มน้าวตัวเองให้ทวีความดีดั่งที่เรามีจนเราอิจฉา
หลายครั้งเราคิดไปเอง ว่ามีคนที่มีเงินมากกว่าเรา มีชื่อเสียงมากกว่าเรา มีโอกาสดีดีมากกว่าเรา น่าอิจฉา เพราะคิดเอาว่าเขาคงจะมีความสุข โปรดรู้ว่าสิ่งนี้ไม่เเน่นอนเสมอไป เพราะความสุขเป็นเรื่องของความพึงพอใจในชีวิตของตนเอง เงินทองไม่ใช่เครื่องวัด ชื่อเสียงเกียรติยศ หรือตำแหน่งหน้าที่ก็ไม่ใช่เครื่องวัด เราทุกคนมีสิทธิ์ที่จะมีดี และมีสุขในตัวเองอย่างเสมอหน้ากัน แต่ความสุขนั้น อยู่ที่ขีดความพึงพอใจ ซึ่งทุกคนควรจะตั้งไว้ให้พอเหมาะพอดีกับตนเอง
ความอิจฉาริษยา ก็คือ คุกของวิญญาณ
๐ ความอิจฉาริษยา นำมาซึ่งความเศร้าหมอง
๐ ความอิจฉาริษยาทำให้ร่างกายผุพัง
๐ ความอิจฉาริษยาเป็นโรคชนิดหนึ่ง หากไม่หยุดยั้งก็ไม่อาจรักษาได้จนกว่าความตายของผู้อิจฉาหรือผู้ถูกเขาอิจฉาริษยาจะมาเยือน
๐ คนขี้อิจฉาริษยา ย่อมเป็นสหายที่แย่ที่สุด
๐ คนตระหนี่มักรู้สึกต่ำต้อยอยู่เสมอ และคนขี้อิจฉาตาร้อนก็จะมีโรคภัยอยู่ตลอดเวลา
๐ มันช่างเป็นสิ่งที่ใจแคบอะไรเช่นนั้น ที่ไปอิจฉาริษยา แม้กระทั้งความสุขของเพื่อนตนเอง
ขอขอบคุณ
- บล็อกของ สวนฟักแฟงแตงไทย
- อ่าน 6709 ครั้ง
ความเห็น
เจ้โส
4 สิงหาคม, 2010 - 21:37
Permalink
ไม่เป็นคนอิจฉา
ไม่เป็นคนอิจฉาแต่ชอบพูดเล่น ๆ เสมอ เช่น อิจฉาคนมีรถใหม่จัง อิจฉาคนมีบ้านหลังใหญ่จัง 55555555
garden_art1139@hotmail.com
แดง อุบล
5 สิงหาคม, 2010 - 10:28
Permalink
สุข ทุกข์ อยู่ที่จิต คิดไปเอง
สุข ทุกข์ อยู่ที่จิต คิดไปเอง
"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"
ครูพอเพียง
5 สิงหาคม, 2010 - 10:52
Permalink
ไม่อยากอิจฉา
ไม่อยากอิจฉาเลย เกิดอิจฉาขึ้นมาวูบแรกที่ใครเขามีดีกว่า ห้ามใจไม่ได้ พอรู้ทันความคิดตัวเองแล้วว่าเกิดอารมณือิจฉาแล้วนะ
ใจก็เร่มเข้าสูภาวะปกติ เกิดอารมณ์เฉยๆ แล้วก็ยินดีไปกับเขา คนอ่นเป็นเหมือนเราไหมเนี่ย อิจฉาเล็กๆๆเดี๋ยวก็หายไปเอง
nataya
5 สิงหาคม, 2010 - 11:58
Permalink
ทุกอย่างอยู่ที่ใจ
ความอิจฉาทุกครั้งที่เกิดขึ้น อยู่ที่ใจเราทั้งนั้น แค่เปลี่ยนความอิจฉา เป็นการชื่นชมยินดีด้วย แค่นี้ก็ทำให้เราเป็นสุขแล้ว จริงไหมเอ่ย...
munthana
26 มิถุนายน, 2011 - 14:36
Permalink
อิจฉาตาร้อนเป็นเรื่องธรรมดาของโลกมนุษย์....
แต่มนุษย์เราจะดับไฟริษยาได้ช้าหรือเร็วขึ้นอยู่ที่บุญกรรมของแต่ละคน ดิฉันก็คนหนึ่งที่ถอยออกมาจากสังคมมนุษย์ มาอยู่กับสัตว์เลี้ยงและพืชผัก เพราะว่าเบื่อความวุ่นวายของสังคมซึ่งบอกว่าเจริญแล้ว แต่แฝงไปด้วยความอิจฉาริษยาซึ่งกันและกัน มันไม่ใช่ง่ายนะที่จะดับไฟริษยาในใจตน แต่ถ้าดับได้ก็ถือว่าสุดยอดของความสุขเลยแหล่ะ! :embarrassed:
กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ
ชาวสวนป่า
27 มิถุนายน, 2011 - 18:17
Permalink
น่าจะแก้ได้
สนใจเรื่องของผู้อื่นให้น้อยลง แล้วหันมาสนใจเรื่องของตัวเองให้มากขึ้น ให้เวลากับตัวเองให้มากขึ้น จะได้ค้นพบข้อดีของตัวเองบ้าง
หน้า