ช่วยชีวิตลูกหมู

หมวดหมู่ของบล็อก: 

           วันก่อนฝนตกหนัก มีลุงเอาอึ่งมาขาย บอกว่าแม่ให้เอามาให้ แม่สั่งไว้ตั้งแต่ฝนยังไม่ตก บอกว่าถ้าได้อึ่งเอามาขายให้ด้วยนะ ปีนี้อ้ายเวทย์ป่วยไม่ได้ไปจับอึ่ง เช้ามาลุงแกก็เอามาขายให้

          คนใส่กระโจมอกคือยายตี้ ยายน้องแพร ก็มาขอซื้อด้วย ในหมู่บ้านมีชาวบ้านรับซื้อไว้ราคากิโลละ 150 บาท แล้วจะมีพ่อค้ารับไปขายให้แม่ค้าในเมืองอีกต่อ ราคาขายในเมืองน่าจะโลละสองร้อยขึ้น

           ลุงคนนี้บอกว่า รู้ว่าเอาไปกินเอาแค่โลละร้อยก็พอ เป็นน้ำใจคนบ้านเดียวกัน ลุงคนนี้แดงก็เคยให้เม็ดผัก อ้ายเวทย์ก็เคยช่วยซ่อมมอเตอร์ไซด์ให้บ่อย ๆ

                        ลูก ๆสนใจอึ่งมาก

           อาหารจากธรรมชาติ วิถีชีวิตของคนอิสาน มีให้กินปีละครั้ง คนที่กินเยอะที่สุดคือแดง พ่อกับแม่ก็กินได้ไม่มาก ส่วนอ้ายเวทย์ไม่กินเลย 

                       ลูก ๆทั้งสามตัวก็ไม่กินอึ่ง

            อึ่งแบบนี้เรียกอึ่งเพ้า ราคาจะแพงกว่าอึ่งชนิดอื่น 

           ดอกกระเจียวในสวนป่า อีกหนึ่งความภาคภูมิใจ

        ต่อไปแม่ก็ไม่ต้องไปหาดอกกระเจียวไกล ๆในป่าอีกแล้ว

             ลูกของแม่เป๊บซี่ จากทั้งหมด 12 ตัว ภายใน 2 วัน ตายไปทั้งหมด 8 ตัว เพราะเราไม่รู้ ไม่ได้สังเกตเลยไม่รู้ว่าปีนี้แม่เป๊บซี่น้ำนมน้อยไม่พอให้ลูกกิน แดงกับอ้ายเวทย์ก็มัวแต่ไปหาหมอ

          วันก่อนแม่มาแหย่ไข่มดแดงในสวน แม่ดูออกว่าแม่หมูไม่มีน้ำนมให้ลูกกิน เราก็รีบไปซื้อนมมาให้ลูกหมูทันที

           แต่เราก็ช่วยชีวิตทันแค่ 4 ตัว เป็นเรื่องที่น่าเศร้ามาก

                           กินเยอะ ๆนะลูกนะ

                 เช้า เที่ยง เย็น ต้องเทียวไปป้อนนม

    ลิ้นจี่ในสวน ปลูกมา 4 ปี ยังไม่สุกดีนัก เก็บไปให้พ่อกับแม่ชิมก่อน

         ลูกชายหมี เมื่อวานตอนเย็น เอื้องกับรามบอกว่า วันนี้จะกลับมาอยู่สวนแล้วนะ บอกลูกสามตัวด้วย พี่หมีเหมือนจะรู้ว่าพ่อรามกับแม่เอื้องจะมา มานอนรอในสวนในสวนคนเดียวตั้งแต่เมื่อวาน เช้านี้ชวนกลับบ้านก็ไม่กลับ ตอนนี้รามกับเอื้องมาถึงแล้ว ลูก ๆทั้งสามไม่มีใครกลับบ้านเลย ตอนนี้ก็หายห่วงแล้วเรื่องในสวน

 

                                                            โปรดติดตามตอนต่อไป.................

ความเห็น

ตามมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ลิ้นจี่น่าทานจังค่ะ

หน้า