กะเพราแดงกับแมลงวันทอง

เย็นกายสบายใจมีเรื่องราวจากสวนครัวเล็กๆที่บ้านมาเล่าให้เพื่อนๆฟังค่ะ

 พื้นที่ปลูกผักอันน้อยนิด มีกะเพราแดงอยู่ทั่วไป ขึ้นเองบ้าง ปลูกในกระถางบ้าง ปลูกลงดินก็มี

ต้นที่ปลูกจะดูแลดีหน่อย ส่วนที่ขึ้นเองเทวดาท่านเลี้ยงให้ เรื่องเด็ดใบไปทำอาหารแทบจะไม่มี

ส่วนใหญ่จะเด็ดใบกะเพราเขียวมากกว่า กะเพราแดงก็ปนกันไปบ้างเล็กน้อยสักสี่ห้าใบ

ผัดเผ็ดผัดกะเพราไม่ได้ทำบ่อย พอไม่ค่อยได้กินต้นก็แก่เร็ว มีช่อดอกทุกยอด

อยากให้กะเพราอยู่กับเรานานๆก็จัดการตัดดอกทิ้ง เหลือไว้แต่ใบสวยๆเป็นกะเพราเด็กต่อไป

 การตัดดอกกะเพราซึ่งทำเป็นประจำ แต่วันนี้พอโยนกะเพราลงเข่งแมลงวันทองฝูงใหญ่

ไม่รู้กี่ร้อยตัวบินมารุมกะเพราแดงในเข่ง เยอะมากจนตกใจ อะไรยังไงนี่มาจากไหนกัน

แมลงวันทองบ้านใครสวนใครมาอยู่ในเข่งบ้านเราหมดเลย เป็นห่วงผักผลไม้ในสวน

 ช่วงนี้มะม่วงกำลังสุกทุกบ้านปลูกมะม่วง แมลงวันทองคงจะมากินมะม่วงทำให้มีจำนวนมาก

ด้วยความเป็นห่วงผักที่ปลูก บวบเอย มะเขือเอย รีบไปค้นหาข้อมมูลเรื่องแมลงวันทอง

ถามกูเกิ้ลพิมพ์ว่ากะเพราแดงแมลงวันทอง มีข้อมูลเยอะแยะมากมายให้เข้าไปศึกษา

หาความรู้ วิธีแก้ปัญหาแมลงวันทองก็ได้จากเวบบ้านสวนพอเพียงบ้านหลังน้อย

ของพวกเรานี่เองค่ะ มีวิธีทำกับดักแมลงวันทองของผู้ใหญ่โสทร เป็นต้นแบบ

ทำกับดักต้องหาเหยื่อล่อก่อน หันไปมองมุมไหนของสวนก็เจอ ขึ้นปะปนกับผักอื่นๆ

 หาขวดน้ำพลาสติกทั้งบ้านมีขวดเดียว เด็ดกะเพรามาใส่เขย่าๆให้กลิ่นกระจายออกมา

 เจาะรูทางเข้า กับดักแบบนี้จำมาจากบล็อกของผู้ใหญ่โสทร แต่เพิ่มกรวยเสียบไว้

แมลงจะได้มีปากทางเข้ากว้างขึ้น ตัดสินใจง่ายไม่ลังเลเดินไปหากะเพราหอมๆ

กับดักที่ทำจากขวดน้ำพลาสติกเป็นแบบที่นิยมทำกันทั่วไป แต่ถ้าหาขวดน้ำไม่ได้

เพราะเหลือขวดเดียวเหมือนที่บ้าน ก็ได้สิ่งประดิษฐ์ชิ้นใหม่แบบนี้ 

 ทดลองกับดัก วางไว้ใกล้กันบนขอบแปลงผัก ข้างแปลงมีกะเพราแดงเทวดาเลี้ยง

 แมลงวันไม่สนใจแก้ว สงสัยทางเข้าไม่มีที่ให้เกาะ เลยเปลี่ยนกระดาษเป็นแบบนี้

เจาะรูแล้ววางให้ตรงกับช่องเสียบหลอดกาแฟ

 ใช้ได้... ตัดดอกกะเพรา ขยี้ๆใส่ลงไปแมลงวันมีพื้นที่ให้เดินก็ลงไปในแก้วง่ายขึ้น

 แก้วอีกใบกระดาษสีเข้ม ก็ใช้ได้ดีค่ะ

ให้ความร่วมมือดีมาก

วางไว้ปากกรวยเพื่อช่วยการตัดสินใจ

ใช้ได้ทั้ง 2 แบบ

~~~

ต่อไปนี้จะเป็นกับดักแบบที่ทำง่ายมากค่ะ ไม่มีขวด ไม่มีแก้วก็ทำได้เหมาะกับคนที่มีเวลานะคะ

สำหรับสวนผักผลไม้สวนกว้างใหญ่ พื้นที่เป็นไร่ ใช้แบบขวดน้ำจะดีกว่าไม่ต้องทำบ่อย

 กับดักอันนี้เกิดจากความขี้เกียจเปลี่ยนใบกะเพราในขวดและในแก้ว ใช้ถุงพลาสติกใส

ถุงขนมอะไรก็ได้ค่ะ ตัดกะเพรามาใส่แล้วมัดปากถุง ใส่หินไว้สักก้อนกันลมพัดถุงปลิว

 เจาะรูข้างถุงเป็นทางเข้าแค่นี้ก็ได้กับดักที่หมดวันก็ทิ้งได้เลย

 ใช้ได้ดีเหมือนกันนะ ส่วนฝาครอบพัดลมที่อยู่ใต้ถุงไม่ได้เกี่ยวอะไรกับแมลงวันทอง

พอดีครอบกระถางเพาะเมล็ดผักไว้ แล้วเอากับดักมาวางบนตะแกรงพัดลมอีกที 

ศัตรูพืชตัวสำคัญก็น้องหมาน้องแมวที่บ้านนี่แหละ ฝาครอบพัดลมใช้ป้องกันเจ้าตัวนี้ค่ะ ซนมาก

ตะกร้าเก่าๆใกล้จะพังก็ใช้ได้ บนพื้นนั้นวางคลุมต้นอ่อนแตงธิเบตไว้ ไม้งั้นแม่มะลิกลิ้งทับไปแล้ว

ตะกร้าใบเก่าช่วยป้องกันน้องหมาน้องแมวไม่ให้มารบกวนแปลงผัก

บางทีก็ใช้พรางแสงให้ต้นอ่อนที่เพิ่งย้ายลงแปลง

 นอกจากแมลงวันทองแล้วยังมีศัตรูพืชอีกเยอะแยะมากมายที่ต้องสู้รบกันไป

 ผักไม่มียาฆ่าแมลงอร่อยปลอดภัย เราชอบกินแมลงก็ชอบกิน(เหมือนโฆษณาชาเขียวเลย)

 ยิ่งปลูกเยอะ เป็นแหล่งอาหาร แมลงทั้งหลายก็ชวนกันมา

 ปีก่อนไม่ค่อยเห็นตั๊กแตน ปีนี้มีทั้งตัวใหญ่ตัวเล็กกระโดดกันสนุกสนาน

ปลูกผักอย่างเดียวคงจะไม่ไหวเสียแล้ว ต้องปลูกสมุนไพรไล่แมลง พวกตะไคร้หอม

หรือดอกไม้แซมในสวน พวกดอกดาวเรือง ดาวกระจายหรืออะไรก็ได้ให้มีหลายชนิด

บอระเพ็ดที่เคยซื้อมาทำน้ำยาไล่แมลง รวมกับพืชสมุนไพรอีกหลายอย่าง ลองเอามาปักชำ

ก็ได้ปลูกไว้ใช้ไม่ต้องหาซื้อ อีกก้านไม่งอกเพราะปักกลับหัว 

ทำซุ้มให้อยู่อย่างเรียบร้อย ควบคุมไม่ให้เลื้อยเพ่นพ่าน

กิ่งเริ่มแก่ มีปุ่มแล้ว

 เผลอหน่อยก็เลื้อยพันกับรั้วเลยออกไปนอกบ้าน

  ประโยชน์ของบอระเพ็ดมีมากมาย แต่ที่บ้านใช้ทำน้ำหมัก

หรือไม่ก็คั้นผสมกับน้ำตะไคร้หอมไว้พ่นใบผักกันแมลง

 ใช้สมุนไพร บางทีก็ไม่ได้ผล 100% เหมือนเคมี ยังไงก็ห่อไว้ก่อน

 แมลงมาก บางก็มีผู้ช่วยจัดการ ตัวนี้อยู่บนต้นเชอรี่

 ตัวนี้ใส่เสื้อสีส้ม กระโดดไปมาระหว่างต้นมะม่วงกับกรงนกที่ทำเป็นซุ้มบวบ

~~~

เขียนบล็อกเรื่องกะเพราแดงเพลินออกนอกเรื่องไปเรื่องบอระเพ็ด จากเรื่องแมลงวันทอง

ก็พาเพื่อนๆไปดูหนอน ตั๊กแตน กิ่งก่า กลับมาเรื่องกับดักแมลงวันทองกันดีกว่า 

 กับดักแบบล่าสุดโดยเย็นกายสบายใจ กับดักอันนี้เกิดจากความรักพืชผักในสวน

ด้วยความเป็นห่วงทำให้ขยันดักแมลงวันทองทุกวัน แต่ขี้เกียจทำกับดักซะแล้ว

ผลออกมาคือทำแบบง่ายยิ่งกว่าอันที่ง่ายมากเสียอีก แค่เอาถุงมาวางไม่มัดปากละ

เอาหินหรืออะไรหนักๆทับปากถุงไว้ครึ่ง อีกครึ่งเปิดเป็นทางเข้า

 กะเพราที่ใส่ไว้ในกับดัก ใช้กรรไกรตัดมาอย่างเบามือนะคะ ถ้ากิ่งที่ต้นช้ำ แมลงจะหนี

ไปตอมที่ต้นแทน ไม่มาที่กับดัก ใช้มือขยำใบหรือดอกกะเพราในถุง ไมให้โดนถุง

ถ้าโดนถุง แมลงจะตอมถุงจากข้างนอก ไม่หาทางเข้าไปข้างใน

 เมื่อกับดักใช้ได้ดีแล้วเอาออกไปวางไว้นอกเขตบ้าน หรือริมรั้วด้านนอกก็ได้

ป้องกันไม่ให้แมลงจากบ้านอื่น สวนอื่นบินเข้ามาในสวนของเรา

และแมลงจากในสวนจะได้บินออกจากสวนมาหากับดักที่อยู่นอกเขตบ้าน

 ถ้าขยันดักแมลงวันทองทุกวัน จนวันหนึ่งรู้สึกว่าแมลงไม่สนใจกับดักของเราเลย

แวะเวียนมาตอมกลิ่นกะเพรา แล้วเข้าไปในกับดักแค่ไม่กี่ตัว อย่าเพื่งผิดหวังนะคะ

ความจริงคือ ไม่ใช่กับดักของเราล้มเหลว แต่เป็นเพราะแมลงมีจำนวนน้อยลงนั่นเอง

ทุกวันนี้ปลูกผักไว้กินเอง ทำให้เข้าใจว่าทำไมเกษตกรส่วนใหญ่ใช้สารเคมี

การปลูกผักในที่เปิดและมีศัตรูพืชจำนวนมาก ใช้ธรรมชาติดูแลกันเอง เหนื่อยจริงๆ

 แล้วสวนผักเล็กๆก็กลับมาสงบสุขชั่วคราว

ขอบคุณประธานแจ้ว ผู้ใหญ่โสทร ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

ที่เป็นบ้านที่ให้ความรู้และแบ่งปันประสบการณ์

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาฟังเรื่องเล่าในสวนค่ะ