เที่ยวไปในยุโรป ตอนที่ 1 Garmisch-Partenkirchen, Eibsee

สวัสดีครับพี่น้องชาวบ้านสวนพอเพียงทุกท่าน หลังจากได้กลับจากท่องเที่ยวเป็นเวลา 10 วัน ก็จะขอมาเขียนบล็อกเล่าถึงเรื่องราวต่างๆให้ได้ฟังกันครับ

วันแรก 5 พ.ค. 2557 จากมิวนิคนั่งคันนี้ครับ เวลา 10.32 น. ปลายทางสถานี การ์มิชพาเทนเคียเชียน ครับ ตามแผนแล้วผมต้องนั่งเที่ยวเวลา 09.32 น.ครับแต่มารอรถไฟป้ายแรกที่บ้านสถานี Eching ได้ยินเสียงประกาศบอกว่ารถไฟจะมาสาย 5 นาที อ้าวโชคดีแต่เช้าจริงๆ เพราะจากเวลาที่เคยทดลองไปรอรถเที่ยวนี้มีเวลาแค่ 4 นาทีเท่านั้นเอง เป็นอันว่าตกรถเที่ยวแรกครับ

รถใหม่นั่งสบายแบบรหัส RB ครับ

แบบนั่งสี่คนจะมีโต๊ะตรงกลางครับ ในรูปจะบอกถึงสถานีต่างๆของรถขบวนนี้จะจอดครับ

ห้องน้ำก็ดูดีสะอาดผ่านครับ กระดาษก็พร้อมครับ

มีจอบอกเวลาและป้ายที่จะจอดสถานีต่อไปครับในรูป คือ เริ่มจากสถานี Muchen- ปลายทางสถานี Garmisch-Partenkirchen (11.55 น.)

ป้ายต่อไปที่จะจอดคือสถานี Marnau ในเวลา 11.27 น.ครับและเวลาปัจจุบันคือ 11.24 น.ครับ

ถึงแล้วครับสถานี Garmisch-Partenkirchen งั้นตัดโปรแกรมแรกของวันนี้ออกไปเข้าไปหาข้อมูลสำหรับนักท่องเที่ยวในสถานีดูเห็นทะเลสาบ Eibseeสวย ดีน่าไปครับ

สอบถามทางไปเรียบร้อยก็นั่งรถเมล์ต่อไปยังทะเลสาบอิบเซ Eibsee ครับ

ส่งผู้โดยสารแล้วจากนั้นก็จะวิ่งกลับไป Garmisch-Partenkirchen,

แผนผังของทะเลสาบครับบอกว่าระยะทางโดยรอบ 1000 เมตรหรือ 1กม. แต่เท่าที่ผมมองดูเหมือนกับจะไกลกว่านั้นครับ

หิวหาอะไรกินก่อนครับ

มองไปด้านหน้าก็สวยดีครับที่นี่มีเรือให้เช่าด้วยนะครับแบบนั่งปั่นเหมือนจักรยาน และแบบนั่งเรือชมทะเลสาบครับ

เสร็จแล้วเดินต่อไปครับเจอศาลาน้อยริมทะเลสาบครับ

มองออกไปเห็นแบบนี้ครับ

ทางเดินก็ร่มรื่นไม่ร้อนครับ

เห็นบ่อน้ำอยู่ใกล้ๆเหนือขึ้นมานิดหน่อย

ถัดขึ้นไปสวยอีกแบบครับเห็นขาวบนเขาคือหิมะครับ

ขอสักภาพเป็นที่ระลึกครับวานคนแถวนั้นตามเคยครับ

กลุ่มข้างหน้ามาเป็นครอบครัวครับ

มีแอบถ่ายเขาด้วยแฮะวิวสวยน่านั่งมองครับ

น้ำใสราวกระจกเลยครับเสียดายน้ำยังเย็นไม่มีใครกล้าลงเล่นครับ

หันกลับมามองด้านหลังก็ป่าสนและภูเขาสูงครับ จะเป็นเทือกเขาซุกสปิตเซ่  Zugspitze ภูเขาที่สูงที่สุดของเยอรมันครับ

ทางเดินรอบๆทะเลสาบก็เย็นสดชื่นอยากให้อยู่ใกล้บ้านจังเลยครับ

และแล้วก็กลับมารอรถเมล์กลับไปเมือง Garmisch-Partenkirchen ในเวลา 15.10 น.ครับ

        ขอขอบคุณบ้านสวนพอเพียงที่ให้โอกาสผมได้แบ่งปัน

   ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาชมเจอกันใหม่ในบล็อกต่อไปครับ