หมูป่าตัวน้อย
สวัสดีคะ นี่คงจะป็นบล็อกแรกของปีนี้เลยก็ว่าได้ วันนี้อยากจะแนะนำลูกสาวคนใหม่ของบ้านให้พี่ ๆ น้อง ๆ ป้า ๆ น้า อา สมาชิกชาวบ้านสวนฯ ได้รู้จักคะ
นี่คือ "มูจัง" ตอนนี้รับมาอยู่ที่บ้านเป็นวันที่ 2 ยังไม่ค่อยคุ้นกันคะ มูจังเป็นหมูป่าแม่ข้าวเม่าขอมาจากพระ ท่านจำวัดอยู่ที่วัดธรรมนิมิต จังหวัดชลบุรี ท่านเมตตาให้มา ท่านหยิบตัวใหนให้ก็เอาตัวนั้นคะ คิดว่าเป็นบุญวาสนาที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน ก่อนจะรับอุปการะ มูจัง ก็คิดแล้วแล้วคิดอีกหาข้อมูลดูความพร้อมของตัวเองว่าพร้อมรับมือหรือเปล่า เพราะไม่แน่มูจังอาจไม่เชื่อง ไม่น่ารัก แต่เมื่อรับมาแล้วก็ต้องเลี้ยงกันไปจนตายกันไปข้างหนึ่ง (ถามข้าวเม่าแล้ว ข้าวเม่าไม่ตอบ แปลว่าโอเค) ตอนที่รับมาวันแรกมูจังไม่ยอมกินอะไรเลยคะ นมวัวก็ไม่กิน เอาแต่นอนอยู่อย่างนั้น คิดในใจแล้วว่าอาจจะไม่รอด เย็นวันนั้นเข้าไปอุ้ม มูจังก็งับแขนแม่ข้าวเม่าซะเต็มแรง (ตัวเล็กนิดเดียว เล่นแม่ซะเขียวเลย) แม่ข้าวเม่าก็เดาเอาว่าต้องหิวแน่ ๆ เลย ทำไงดีไม่ยอมกินนมวัว พ่อข้าวเม่าเลยเสนอไอเดียว่าลองนมแพะดีใหม เพราะหมูกับแพะก็ตัวพอ ๆ กัน ออกจากบ้านตอนนั้นเลยคะ ตระเวนหานมแพะ หายากกว่าที่คิด ไปหลายที่มาก ๆ จนได้นมแพะพาสเจอร์ไรท์มา รีบบึ่งรถกลับบ้านเลย ก่อนกลับก็แวะคลีนิคหมอหมา ซื้อขวดนมเล็ก ๆ ติดมาด้วย ถึงบ้านจัดการอุ่นซะหน่อยจับขวดนมใส่ปาก มูจัง เท่านั้นแหละคะกินไม่ยอมหยุดเลย รอดแล้วเรา
พอเริ่มกินนมได้แล้วตอนนี้ก็ใช้นมแพะผงสำหรับเลี้ยงเด็กให้กิน พาไปหาหมอสัตว์มาแล้วหมอแนะนำให้กินอาหารหลากหลายหน่อย ก็เริ่มให้กิน ผักกาดขาวบ้าง บางวันก็ลองหยวกกล้วยชิ้นเล็ก ๆ หรือไม่ก็แตงกวาบ้าง ก็กินบ้างแทะเล่นบ้างเลี้ยงกันมาวันนี้ก็ 13 วันแล้วคะเริ่มคุ้นกันแล้ว ชักงงคะนี่มันหมูหรือว่าลิงกันแน่ซนมากคะ วิ่งไปวิ่งมา กระโดดข้ามขาแม่ไปมา เริ่มเลาะผนังกัน แทะขาโต๊ะ วิ่งร้อยปรู้ด...ไปโน่น ข้อดีของหมูคือ ขับถ่ายเป็นที่คะ มูจังก็จะทำธุระในกรงสีฟ้านั่นและคะ ช่วงที่รอช่างทำคอกให้เป็นสัดส่วน ตอนนี้ต้องนอนให้ห้องว่างที่ในบ้านไปก่อน อีกตั้งเดือนกว่าช่างจะว่างมาทำคอกให้ มูจังอย่าพังบ้านแม่ซะก่อนนะ "คุณแม่ขอร้อง" (ถ่ายรูปตอนนิ่ง ๆ ไม่ได้เลยคะ เพราะเธอไม่ยอมหยุดวิ่ง)
ส่วนลูกสาวคนโตข้าวเม่า ก็ยังสุขสบายดีอยู่คะ แต่ไม่ชอบใจสักเท่าไหร่ตอนนี้เห็นหน้ามูจังก็แยกเขี้ยวขู่ทุกที ต้องปราม ๆ กันไป
ภาพถ่ายตอนล่าสุดของข้าวเม่าคะ เอ่อ.....เลี้ยงกันดีไปหน่อยคะไป ๆ มา ๆ ก็ร่วม 30 กิโลแล้ว ยัยหมูหมาสุดที่รักของแม่
- บล็อกของ ข้าวเหม่า
- อ่าน 22965 ครั้ง
ความเห็น
auttaya
27 กรกฎาคม, 2014 - 08:46
Permalink
Re: หมูป่าตัวน้อย
น่ารักค่ะ มีเพื่อนเล่นแก้เหงาค่ะ นี่เจ้ามี-โอค่ะ วิ่งมุดไต้ท้องรถมาจากในเมือง เลยเลี้ยงชะเลย กลายเป็นที่รักของสมาขิกในบ้านค่ะ
ข้าวเหม่า
27 กรกฎาคม, 2014 - 11:06
Permalink
Re: หมูป่าตัวน้อย
สัตว์เขารู้คะว่าใครมีเมตตา เลือกถูกคนซะด้วยโชคดีไปเลยมี-โอ
แดง อุบล
28 กรกฎาคม, 2014 - 09:25
Permalink
Re: หมูป่าตัวน้อย
หนูเป็นหมูน้อยที่โชคดีที่สุดในโลก
"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"
ข้าวเหม่า
29 กรกฎาคม, 2014 - 16:11
Permalink
Re: หมูป่าตัวน้อย
ได้เขามาก็ถือว่าเรามีวาสนาต่อกันคะ
ริมสวนยาง
28 กรกฎาคม, 2014 - 11:27
Permalink
Re: หมูป่าตัวน้อย
ดีจังเลยค่ะ--แม่น้องข้าวเหม่า--ใจบุญด้วย--เจ้าของบ้านจะใจแข็งไปถึงไหนกันนิ--มีเพื่อนเล่นแล้วนี่นา---เอาใจช่วยให้ลูกสองคนเข้ากันได้นะคะ คุณแม่
ป้าต่าย
29 กรกฎาคม, 2014 - 07:18
Permalink
Re: หมูป่าตัวน้อย
หมูป่าท่าทางจะซนมากๆ ทำหมูหลุมดีกว่า
คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก
ข้าวเหม่า
29 กรกฎาคม, 2014 - 16:12
Permalink
Re: หมูป่าตัวน้อย
จะได้มีปุ๋ยใช้ทั้งปี
สมจิต
30 กรกฎาคม, 2014 - 11:07
Permalink
Re: หมูป่าตัวน้อย
หมูมีบุญ
สมจิต
30 กรกฎาคม, 2014 - 11:07
Permalink
Re: หมูป่าตัวน้อย
หมูมีบุญ
เจ้โส
30 กรกฎาคม, 2014 - 18:32
Permalink
Re: หมูป่าตัวน้อย
ตอนเล็ก ๆ ก็น่ารักนะ
garden_art1139@hotmail.com
หน้า