กินอยู่ตามฤดูกาลของคนบ้านสวน

     สวัสดีครับทุกท่าน...บ้านสวนวันนี้สภาพแห้งแล้งมีให้เห็นทั่วไป สังเกตได้จากใบไม้ตามพื้นสวนที่ร่วงตามฤดูกาลปกคลุมไปทั่ว ในความเป็นไปของธรรมชาติ ใบไม้แก่เมื่อหมดอายุขัยก็ทิ้งใบสู่พื้นและรอวันสลายสู่ดินต่อไป เมื่อมีที่ว่างโอกาสจึงเป็นของยอดไม้ใหม่ที่ผลิโผล่ใบขึ้นมาแทน เพื่อทำหน้าที่เลี้ยงต้นให้ดำรงต่อไป พล่ามซะยาว แต่ก็ไม่ได้ว่าใครนะ..ฮ่าฮ่า ไปเข้าเรื่องวันนี้กันดีกว่าครับ

ผักพื้นบ้านที่ได้ชื่อว่า "ผักหวานป่า" บ้านผมเรียก "ชุมไกร" ถึงจะแล้งขนาดไหนหน้านี้คือ จะออกยอดออกดอกมาทุกปี 

หนึ่งในหลายเมนูอาหารที่นำมาเป็นตัวอย่าง คือ"ต้มกะทิกับสายบัว"

ห่างจากต้นผักหวานป่าสัก ๕๐ เมตร กระถินเทพา ไม่ทราบนกตัวไหนมาปลูกไว้ โตวันโตคืนจนผมหวั่นวิตกว่าหากปล่อยไว้ให้สูงขึ้นไปเรื่อยๆ จะล้มยากในวันข้างหน้า จึงจำเป็นต้องจำกัดความสูงกันไว้ก่อน

ลงมาแล้วล่ะ ครึ่งบน ด้วยความสัตย์ งานนี้ผมทำคนเดียวนะครับ..คุยซะหน่อย

ลงมาใ่ช่ว่าจะมีแต่กิ่งใบกระถินเทพาเท่านั้นนะครับ มีมดแดง ๒ รัง ที่มาพำนักพักอาศัยอยู่บนต้นนี้ด้วย ได้การล่ะ... สายตรงถึงน้องเก้ เอาถังดำใส่น้ำมาด่วน

วิธีการแหย่ไข่มดแดงลงถังแบบนี้ มดส่วนใหญ่จะไม่ตาย แต่อย่าให้นานนักนะครับมดจะสำลักน้ำ ตายยกรัง รีบช้อนขึ้นสักพักก็จะฟื้น มีชีวิตไปสร้างรังใหม่ต่อไป

กลับจากทำงาน เข้าไปเก็บยอดผักหวานต้นเดิม ไข่มดแดงจากตู้เย็น ออกมาเป็นต้มกะทิผักหวานกับไข่มดแดง เมนูที่หลายคนบอกว่าชอบกิน บวกอาจาดอีกกล่องมื้อค่ำที่ลงตัว

ไม้ในสวนอีกต้นที่ ผลัดใบ หรือ สลัดใบ (สำนวนลุงpaloo)ทิ้งทั้งต้น ชื่อว่า "เลียบ" เป็นไม้ที่แตกต่างจากไม้ต้นอื่น คือผลัดใบปีล่ะ ๒-๓ ครั้ง(จากการสังเกต) ยอดอ่อนเป็นผักสดจิ้มได้สารพัดน้ำพริก ต้มกะทิแบบผักหวาน ดองแบบผักดองเป็นผักเคียงกินกับขนมจีนก็อร่อยนักแล

เก็บมา๑กะละมัง ใส่ถุงหิ้ว แจกเพื่อนบ้านข้างเคียงและเพื่อนที่ทำงาน

ปิดท้ายกันกับพระจันทร์ยามค่ำที่บ้านสวน จะเป็นดวงเดียวกับที่ทุกท่านเห็นมั๊ยหนอ สวัสดี.