กินอยู่ตามฤดูกาลของคนบ้านสวน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

    Laughing สวัสดีครับทุกท่าน...บ้านสวนวันนี้สภาพแห้งแล้งมีให้เห็นทั่วไป สังเกตได้จากใบไม้ตามพื้นสวนที่ร่วงตามฤดูกาลปกคลุมไปทั่ว ในความเป็นไปของธรรมชาติ ใบไม้แก่เมื่อหมดอายุขัยก็ทิ้งใบสู่พื้นและรอวันสลายสู่ดินต่อไป เมื่อมีที่ว่างโอกาสจึงเป็นของยอดไม้ใหม่ที่ผลิโผล่ใบขึ้นมาแทน เพื่อทำหน้าที่เลี้ยงต้นให้ดำรงต่อไป พล่ามซะยาว แต่ก็ไม่ได้ว่าใครนะ..ฮ่าฮ่า ไปเข้าเรื่องวันนี้กันดีกว่าครับ

  

ผักพื้นบ้านที่ได้ชื่อว่า "ผักหวานป่า" บ้านผมเรียก "ชุมไกร" ถึงจะแล้งขนาดไหนหน้านี้คือ จะออกยอดออกดอกมาทุกปี 

หนึ่งในหลายเมนูอาหารที่นำมาเป็นตัวอย่าง คือ"ต้มกะทิกับสายบัว"

   

ห่างจากต้นผักหวานป่าสัก ๕๐ เมตร กระถินเทพา ไม่ทราบนกตัวไหนมาปลูกไว้ โตวันโตคืนจนผมหวั่นวิตกว่าหากปล่อยไว้ให้สูงขึ้นไปเรื่อยๆ จะล้มยากในวันข้างหน้า จึงจำเป็นต้องจำกัดความสูงกันไว้ก่อน

  

ลงมาแล้วล่ะ ครึ่งบน ด้วยความสัตย์ งานนี้ผมทำคนเดียวนะครับ..คุยซะหน่อย

  

ลงมาใ่ช่ว่าจะมีแต่กิ่งใบกระถินเทพาเท่านั้นนะครับ มีมดแดง ๒ รัง ที่มาพำนักพักอาศัยอยู่บนต้นนี้ด้วย ได้การล่ะ... สายตรงถึงน้องเก้ เอาถังดำใส่น้ำมาด่วน

 

วิธีการแหย่ไข่มดแดงลงถังแบบนี้ มดส่วนใหญ่จะไม่ตาย แต่อย่าให้นานนักนะครับมดจะสำลักน้ำ ตายยกรัง รีบช้อนขึ้นสักพักก็จะฟื้น มีชีวิตไปสร้างรังใหม่ต่อไป

  

กลับจากทำงาน เข้าไปเก็บยอดผักหวานต้นเดิม ไข่มดแดงจากตู้เย็น ออกมาเป็นต้มกะทิผักหวานกับไข่มดแดง เมนูที่หลายคนบอกว่าชอบกิน บวกอาจาดอีกกล่องมื้อค่ำที่ลงตัว

 

ไม้ในสวนอีกต้นที่ ผลัดใบ หรือ สลัดใบ (สำนวนลุงpaloo)ทิ้งทั้งต้น ชื่อว่า "เลียบ" เป็นไม้ที่แตกต่างจากไม้ต้นอื่น คือผลัดใบปีล่ะ ๒-๓ ครั้ง(จากการสังเกต) ยอดอ่อนเป็นผักสดจิ้มได้สารพัดน้ำพริก ต้มกะทิแบบผักหวาน ดองแบบผักดองเป็นผักเคียงกินกับขนมจีนก็อร่อยนักแล

เก็บมา๑กะละมัง ใส่ถุงหิ้ว แจกเพื่อนบ้านข้างเคียงและเพื่อนที่ทำงาน

 

ปิดท้ายกันกับพระจันทร์ยามค่ำที่บ้านสวน จะเป็นดวงเดียวกับที่ทุกท่านเห็นมั๊ยหนอ สวัสดี.

 

ความเห็น

ว่าแล้ว ...นางแบบสวยจังค่ะ...ผักหวานป่า บ้านพี่เสินเรียก ชุมไกร บ้านบัวเรียก ยอดพูม ค่ะ อดทน ซื่อสัตย์ ทำหน้าที่ของตนเอง จริงๆ ค่ะ...พี่เสินมีของกินตลอด ไม่เคยอดเลยนะนี่ พอเพียง จริงๆ ค่ะ

นางแบบ.. ไม่ได้เข้าข้าง สวยตลอดกาลครับ.. มีไม้อีกต้น หมากหมก (วันหลังจะเอามาให้ดู)หรือ ภาษาหนังสือว่า ผักภูมิ จะเป็นต้นเดียวกันกับที่น้องริมว่าม่าย ไม้เหล่านี้ชอบที่ร่ม อยู่ใต้ไม้อื่น ทนแล้งมากๆ เป็นผักป่าที่น่าปลูกมากๆ ...อยากกิน ปลูกไว้ มาเมื่อไหร่ ก็เก็บไปกิน ...ทุกอย่างจะพอเพียงได้ก็คือ เราเป็นผู้ลิขิตครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

    คงไม่เป็นการ พรรณา ที่สูญเปล่า หากคนอ่าน .. อ่านอย่างมีสติ ก็จะได้ข้อคิดจากไม้สลัดใบ ไม่น้อย

ใช่ครับลุง อ๊ะ.. เดี๋ยวว่าสนับสนุนตัวเอง.. เรื่องแบบนี้ความเข้าใจเป็นตัวกำหนดข้อคิดใช่มั๊ยลุง

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ใช่ครับ ... หากไม่ใชเป็นการคิดเข้าข้างตัวเองมากเกินไป ลุงว่า เราคงมองประเด็นใกล้เคียงกัน

      ซึ่ง ลุงเคยเขียนบล็อกไว้หนหนึ่ง ก่อนหน้านี้ใน http://www.bansuanporpeang.com/node/26149 และหลานเสิน เข้าไปสรุปข้อคิดเห็น ไว้น่าคิดทีเดียว

Laughing ขอบคุณครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ชอบไข่มดแดงเหมือนกันครับ ผักเหมือนผักเฮือด(ผักเลือด)ภาษาเหนือ

“นานุวัฒน์ ทำเกษตรให้สนุกและมีความสุข”

ใช่ครับ ต้นเดียวกัน

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

อยากลิ้มลองเมนูไข่มดแดงจังค่ะ...

ในสวนน้องเหมียวไม่มีมดแดงมาป้วนเปี้ยนบ้างเลยเหรอ จับเอาไข่มาต้มซะเลย...มีต้นไม้เยอะน่าเลี้ยงมดแดงนะ 

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า