ดอก ใบ ชุบแป้งทอด

 *

 เก็บได้พอสมควร ก็รีบกลับมาบ้านด้วยความตื่นเต้น เพราะแม่บอกว่า

วันนี้จะทำอาหารนางฟ้าให้ชิม.. อู้ฮู้ !! อาหารนางฟ้าเป็นยังไงน๊อ ?

พวกเราก็กระตือลือร้น แห่กันเข้าครัว เพื่อจะไปดูว่า แม่จะทำอะไร

ทุกคนกุลี กุจอ ตั้งใจช่วยงานกันอย่างเต็มที่ แม่ให้ล้างและทำความสะอาด

ผักและดอกไม้ที่เก็บมา ดอกบัวแกะเป็นกลีบๆ ดอกเข็มก็ดึงเกสรออก

ส่วนดอกชมจันทร์อันนี้สำคัญ แม่สอนว่า ต้องดึงเกสรออกให้หมด

ไม่งั้น อาจจู้ดๆ ได้ เพราะเกสรดอกชมจันทร์ มีฤทธิ์เป็นยาระบายอ่อนๆ

 *

 แม่พูดขึ้นมา.. "วันนี้แม่จะเอาทั้งดอกและใบพวกนี้มาชุบแป้งทอด" 

"นางฟ้า จะกินแต่ของสวยๆ หอมๆและมีประโยชน์ นางฟ้าเลยสวย"

เมื่อเติบโต ฉันจึงรู้ว่านั่นเป็นกุศโลบายของแม่  ที่จะให้เด็กๆ ไม่งอแง

ที่ต้องกินผัก แล้วแม่ก็ไปหยิบแป้งข้าวจ้าว มาผสมกับแป้งสาลี

ใส่เกลือเล็กน้อย ผสมกับน้ำ พอเหลวๆ  แล้วเติมน้ำปูนใสลงไปนิดหน่อย

แม่บอกว่า น้ำปูนใส จะช่วยให้แป้งกรอบได้นานขึ้น

 * 

 หลังจากนั้น แม่ตั้งน้ำมันบนไฟร้อนปานกลาง แล้วค่อยๆเอาของประดามี

ที่เตรียมไว้หย่อนชุบลงไปในแป้ง ให้แป้งเกาะบางๆ ทอดพอเแป้งเหลืองกรอบ

ตักขึ้นมาสะเด็ดน้ำมัน น้ำจิ้มก็หากันง่ายๆในครัวนั่นแหละค่ะ ซอสพริกแบบเผ็ดน้อย

เทใส่ถ้วย เด็กๆ นั่งล้อมวง แย่งกันกินอาหารนางฟ้าของแม่อย่างสนุกสนาน

ทอดไป กินไป หยอกล้อ กันไป เป็นอีกช่วงเวลาหนึ่ง ของชีวิตที่ยากที่จะลืม

แม่มักสอนเสมอว่า *** ให้กินง่าย อยู่ง่าย แต่อย่ามักง่าย ***