คิดถึง ... จึ่งมา

        เช้าวันหนึ่ง ... ในฤดูฝน ที่ฝนตกบ้าง ไม่ตกบ้าง สุดแท้แต่อารมณ์พระพิรุณ (ก็วันนี้ แหละ แต่แกล้งเพ้อเจ้อ ไปตามประสา สว. ว่างั้นเหอะ) ... ขณะคว้าขวดนั่น หยิบขวดนี่ ลากขวดโน่น ฯลฯ. สี่ซ้าห้า ขวด ซึ่งภายในบรรจุไว้ด้วยน้ำชีวภาพ ต่างชนิดกัน มาเทลงให้สมัครสมานในกะละมังพลาสติกใบเขื่องใบหนึ่ง เพื่อฉีดพ่น รด เหล่าไม้ที่ปลูกไว้บนที่ว่างรอบ ๆ บ้าน ...!!!

        พลันฉุกคิดขึ้นว่า ‘อันตัวเรานี้ เคยแสดงเจตจำนง เข้าร่วม “โครงการ ผักข้างบ้าน ฯ” ไว้ เมื่อ เจ็ด – แปด ปีก่อน …!!! แต่ไม่ได้เข้ามาบ้านใหญ่ซะนาน จึ่งไม่ทราบว่า โครงการที่ว่า ยังคงดำเนินอยู่หรือไม่ ...???

        อย่ากระนั้นเลย จำจะเข้าไปหยั่งเชิงดู เห็นทีจะดีกว่า ... (สำนวนยี่เก ไปป่ะ) หากโครงการ ยังไม่เลิกล้มแล้วไซร้ จะได้ถือโอกาสส่งการบ้านซะบ้าง ... ว่า ๆ ไปแล้วน่าจะติด ร. หรือไม่ก็ 0 (สูญ) นะ ก็ค้างไว้นานนักนี่ ฮึ ๆ ๆ ...

             เอ้า ... เข้าไปดูกัน ...

     สารพัดน้ำชีวภาพ (เพาะ & หมักเอง) ที่ผสมแล้ว

                       พร้อมฉีด

มีน้ำที่จะใช้ ฉีด / รด ... ก็ต้องมีต้นไม้ที่คอยรอรับการ ฉีด / รด ซีเนาะ ... เอ้า... ตามไปดูกัน

        นี่ กลุ่มชน เอ้ย ...!! กลุ่มผักชั้นล่างสัมผัสดิน ซึ่งชอนรากลงบนอกพระแม่ธรณี โดยตรง ปัก ๆ หว่าน ๆ ไว้ตามที่ว่างข้างรั้วบ้าน

                  อ๊ะ ... ยังมีไรอิก ไปดูกัน

        ส่วนที่เห็นนี่ ก็กลุ่มชั้นล่าง ... แต่ติดนิสัยจรจัด เหมือนคนปลูก จึงลงไว้ในกระถาง จะได้ง่าย แก่การพเนจร ฮึ ฮึ ฮึ ...

        แต่ตอนนี้ เหมาะให้เฝ้าประตูรั้วไปพลาง

        นี่ ... ก็ยังเป็น กลุ่มพืชชั้นล่าง ประเภทจรจัด เช่นกัน เพียงยก ระดับที่ยืนหยัด ให้สะดวกแก่การป้อนอาหาร  ส่วนนี้ ซุกไว้มุมกำแพงรั้ว หลังบ้าน ขอรับ

          กลุ่มนี้ก็ ... พืชผักชั้นล่าง เช่นกัน … แค่ดัดจริตลงกระถาง ให้ง่ายต่อการจัดการ ยามมอดม้วย หมดอายุ แต่ที่ได้ขึ้นไปลอยหน้า ลอยตา บน “อัฒจันทร์” ก็ใช่จะมีสิทธิ์พิเศษอันใด หรือให้ดู บอลโลก ก็หาไม่ แค่สะดวกในการป้อนอาหารเท่านั้นเอง

      กลุ่มนี้ ให้นั่งบน Terrace เฝ้าหน้าประตู เปิดปุ๊บ เจอปั๊บ ... ไม่ได้ให้สิทธิ์พิเศษ ด้วยเห็นว่ามีชื่อกระเดียดไปทางฝรั่ง ๆ แต่ประการใด หรอกนะ เพียงสะดวกเด็ดใช้ ยามต้องการ

     โดยเฉพาะ Rosemary ซึ่งลูกใช้เป็นส่วนแต่งกลิ่น & รส คุกกี้ ที่เธอทำบ่อย

แม้พื้นที่มีน้อย แต่ก็ให้โอกาส กลุ่มชั้นกลาง ได้บ้างตามสมควรแหละ ... อย่างที่เห็นนี่ ปะไร ไว้ใส่น้ำยำ

ตำน้ำพริก ดีกว่าซื้อ ล่ะหนา

     กลุ่มนี้ ปกติ เขาจะ เถลือกไถล ไปบนพื้น แต่ก็ไม่วาย

  ทะเยอทะยาน หาที่ยึดเหนี่ยว ยกตนขึ้นไปให้พ้นพื้น

   ฮึ ๆ ๆ ...

       ข่างน่าทึ่งในความพยายามของพวกเจาซะนี่กระไร

                        ต้นนี้ ... ได้จากผู้ใหญ่โส ฯ

      ถือโอกาสส่งการบ้านของ ครูใหญ่ ซะเลย

นี่ กลุ่ม “ครอบคลุม กดข่ม” ก็มีไว้ ได้กินสด กินลวก ... และเอาใช้เป็น “ขม เข้าล้าง ขม”

กลุ่มทะลวงฟัน อาสาเฝ้ากำแพงรั้วนอกบ้าน มีทั้งไว้ดูสวยงาม และ เพื่ออร่อยลิ้น

                     ส่วนหนึ่งของผลตอบสนอง ...

       เห็นแล้ว สิ่งใดกระตุ้นกิเลส ก็ดึง ๆ เด็ด ๆ 

       มาสนองกิเลส จะได้คลายเดือด

             สิ่งใด กิเลสไม่ไขว่หา ก็ปล่อยให้ เป็นผล

       เป็นเม็ด คาต้นไป

บันทึกนี้ ขึ้นต้นเอาง่าย ๆ และ จบลงดื้อ ๆ ทั้งยังไร้สาระอย่างนี้แล คงไม่ครหากัน ที่เข้ามาก็ด้วย “ทนความคิดถึง” ไม่ไหว ด้วยร้างราบ้านใหญ่เสียหลายปี กอปรด้วยเสียงเรียกร้องแห่งสำนึก ว่า “อย่าเอาแต่ หยฺบ (ซุ่ม, แอบ) อ่านของเพื่อนถ่ายเดียว ควรเข้ามาขอบคุณ สมช. ทั้ง แก่เฒ่า หน้าเก่า แล หนุ่มเหน้า หน้าใหม่ ที่ช่วยกันสร้างสีสันให้บ้านสวน ฯ เรา เพียบคุณค่า น่าสน ... ซึ่งหากไม่เข้ามาเอาเสียเลย ก็จะเข้าทำนองที่ว่า

                              เว้น วิจารณ์ว่างเว้น   สดับฟัง
                         เว้น ที่ถามอันยัง           ไป่รู้
                         เว้น เล่าลิขิตสัง-           เกตว่าง เว้นนา
                         เว้น ดั่งกล่าวว่าผู้           ปราชญ์ได้ฤามี ฯ

                                 สำหรับวันนี้   สวัสดี ครับ

                                      จาก Paloo. (คนดื้อรั้น)