ปลูกทุกอย่างที่กิน(ได้และไม่ได้) กินทุกอย่างที่ปลูก

วันนี้มีเรื่องราวในสวนฟักแฟงแตงไทย นำมาเล่าสู่กันฟัง "ปลูกทุกอย่างที่กิน(ได้และไม่ได้)   กินทุกอย่างที่ปลูก" มาจากการที่ต้องทานข้าวกันคนละ 3 มื้อทุกวัน ไม่รวมอาหารว่าง บวกกับสมาชิกในบ้านมีกันหลายคน ค่าอาหารจึงเป็นหนึ่งในปัจจัย 4 ที่ต้องนำมาคำนวน ถ้าสมมุติว่าต้องซื้อทุกอย่างรวมถึงผัก เฉลี่ยตกมื้อละ ไม่ตำกว่า 60 บาท คูณ 3 มื้อ เท่ากับ 180บาท/วัน

เหตุเกิดเมื่อวันหนึ่งไปจ่ายตลาด เดินดูคนจับจ่ายกับข้าวกันขวักไขว่ ได้ยินแม่ค้าคุยกันว่า "ผักขายดีเพราะคนไม่มีเวลาปลูกเอง ยิ่งคนทำงาน และอยู่ในเมืองจะขายให้ราคาเท่าไหร่ก็ต้องซื้อ เพราะเขาทำเองไม่ได้ แม้แต่ตะไคร้ 3 ต้น 5 บาท ยังมีคนซื้อ " เราก็ได้ แต่มอง แล้วคิดตาม ก็ถูกของเขา สมัยเด็กๆพ่อแม่เราไม่ต้องซื้อหรอก ขิงข่าตะไคร้ ใบกะเพรา ต้นหอม ผักชี แค่นี้จิ๊บจ๊อย มีกินมีใช้ไม่เคยอด นี่เป็นจุดเริ่มต้นในการทำบ้านสวนและเริ่มปลูกทุกอย่างเริ่มจากผักสวนครัว อย่างละนิดละหน่อย ก็ทุ่นรายจ่ายไปได้ตั้งเยอะ เลยคิดว่าถ้าเรามีผักหลากหลายชนิดมากขึ้นจะทำให้เราประหยัดกว่าเดิมอีก จึงลงมือปลูกไปเรื่อยๆ ..เรื่อยๆ และ เรื่อยๆ จนชาวบ้านบอกว่าไม่มีที่จะปลูกแล้ว เราก็ได้แต่คิดในใจยังเหลือที่ว่างอีกตั้งเยอะ (ที่ว่างๆ...ในความคิดและจินตนาการไม่มีที่สิ้นสุด)....

สุดท้ายก็คือความสุขที่ได้กินผักที่ตัวเองปลูก มีมากก็แบ่งปัน เหลือก็แบ่งขายเป็นกำไรชีวิต ... กับค่าขนมของเด็กๆ