หลบเริน

เมื่อฝนผ่านไป ท้องฟ้าจะสดใสครับพี่

หายเร็วๆนะคะ  แต่อ่านเรื่องแล้วขำอ่ะค่ะเหมือนเป็นเรื่องตลกไปเลย ยังดีที่ยังยิงออก

ขอให้หายเร็ว ๆนะค่ะ

ข่าวคราว เป็นอย่างนี้นี้เอง....ว่าทำไมพี่ณุหายไปนานจัง อ่านไปยิ้มไป  ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

หายแล้วก็เข้ามาทักทายกันนะ

เจ้คิดว่าหายไปไหนนาน  ตอนแรกคิดว่าคงจะแอบทำการบ้านวิชาหรัยสักวิชาแม้น...โอ้ !!! ที่แท้กะเดี้ยงนี่เอง  ดีแล้วที่ไม่หล่นจากหลังม้า...เจ้กะเสียวหลังแว๊บ ๆ เหมือนกัน  ชอบปืนต้นไม้  ปืนขึ้นไปห่อลูกท้อนมั่งหรัยมั่ง  คิดอยู่เหมือนกันนี่ถ้าหล่นจากต้นท้อนเดี้ยงแม้น  อ่านเรื่องน้องวิษณุแล้วคงไม่เสี่ยงแล้วแหละ.... ปกติไว ๆ นะ  ....สุดท้ายเจ้ดีใจมาก ๆ ที่น้องวิษณุได้สวดมนต์เรานับถือพุทธก็ทำแบบนี้ต้องเชื่อเรื่องเวรกรรม  เจ้ไปปฏิบัติธรรมมาที่วัดอัมพวัน สิงห็บุรี มาเมื่อวันศุกร์  ออก วันอาทิตย์ ได้ 3 วัน 17-19 ว่าจะอยู่นานกว่านั้นแต่ติดภาระกิจเยอะแยะ  ขอบุญกุศลจงแผ่ไปถึงเจ้ากรรมนายเวรของน้องวิษณุ  จงเป็นสุข ๆ เถิด  อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย...อย่าลืมสาธุนะ...