ม่วนซื่น อุบลรวมพล

หมวดหมู่ของบล็อก: 

       เสาร์ 18 กันยายน  2553 ณ บ้านสวนไผ่ย่าวรรณ

 ครอบครัวของแดงค่ะ อ้ายเวทย์ แดง น้องนิก ครอบครัวนี้จะไม่กลัวสื่อค่ะ

เพราะเราไม่ใช่ดารา จะหลบไงก็ไม่พ้นเพราะมุมกล้องต่ำ ๆ ก็ 5 ตัว ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วนิก

       ใครจะถ่ายมุมไหน ครอบครัวนี้ไม่สนค่ะ ยิ่งเขินยิ่งกิน

เพราะอาหารบ้านย่าวรรณอร่อยมากค่ะ อร่อยแค่ไหน ดูเอาเองค่ะ

 ขนาดแดงลงทุน กอดกระติ๊บข้าวกินไปด้วยเลยค่ะ

  น้องปืน ผู้ใหญ่โสทร ย่าวรรณ น้องนิก แดง อ้ายเวทย์ ป้าเล็ก

                                                                           โปรดติดตามตอนต่อไป..............










ความเห็น

ไม่น่าถามคำถามนี้นะ คำว่าพี่ มันต้องมากกว่าน้องอยู่แล้ว เอื้อยแดงหล่อกว่าน้องนิกเห็น ๆ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ว่าไง ว่ากัน แฮะๆ

อบอุ่นจัง พี่แดง ไม่พอขอรูปเยอะๆค่ะ

Smileเดินทีละก้าว กินข้าวทีละคำ ทำทีละอย่าง

ตกลงน้องนิกนี่...ผู้หญิงเหรอ..^_^..

MSN/MAIL/HI5 : Tongau_oomsin[at]hotmail[dot]com

เจ้าของบ้านนั่งถ่ายรูป แขกนั่งกิน...แหม..บ้านนี้น่าไปจังเอื้อย..

 

ตามดูรวมพล สมช.อุบล ทุกblog

ในที่สุดคุณนิกกี้ก็ถูกเผยโฉม เหะ้เหะLaughing หลบไม่ทัน...

นิกอายจังเลย


ที่จริงพยายามจะหลบกล้อง


(  แต่รูปแรก  555 )


ไม่อยากจะเชื่อว่านั่นหลบมุมกล้องแล้วเหรอ


ดีใจที่นิกได้เจอ  พี่ปืน  ย่าวรรณ  ป้าเล็ก  พี่ผู้ใหญ่ 


ยังไงก็ขอบคุณป้าเล็กที่พาเที่ยว(คนใต้พาคนอุบลเที่ยวอุบล)


แถมซื้อไอติมให้กิน มากมาย (ซึ้งจะร้องไห้แล้ว) ฯลฯ


ขอบคุณป๋าเวทย์  และพี่แดง  ที่มารับและมาส่ง


และเอารูปมาโพสให้ขายหน้าเล่น ๆ 


ขอบคุณพี่ปืน  สำหรับพืชที่กินยากที่สุด  ช้างสองเชือก


ขอบคุณป้าเล็ก  กับไม้ดอกไม้ประดับ


ขอบคุณย่าวรรณ  สำหรับอาหาร  ฯลฯ


ขอบคุณ  มิคกี้ที่เป็นเพื่อนกัน  555 (มิคกี้นั้นฉลาดเกินไปหรือเปล่า ? )  555


และขอบคุณพี่ผู้ใหญ่  (ตัวจริง   5555  ก็น่ารักดี  5555)


 

ไม่ว่าวันนี้มันจะดี....หรือร้าย  จงระลึกไว้เสมอว่า  "แล้วมันจะผ่านไป"...

 เคยไปบ้านป้าเล็กมาแล้วครั้งหนึ่ง ปลายปีกะว่าจะไปเที่ยวอีกสักครั้ง

ตามมาดูม่วนชื่นชาวอุบลค่ะพี่แดง มาช้าหน่อยเพราะไปต่างจังหวัดมา


เห็นรูปแล้วรู้สึกมีความสุขไปด้วยค่ะ ที่พี่น้องสมช.ได้มาพบปะพูดคุยกัน Smile

there is a will , there is a way .

Laughingบรรยากาศแบบนี้แหละ เป็นวิถีที่เหมาะกับชาวบ้านสวนเรานะ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า