ความสุข..ที่้บ้าน...ช่วงเปิดเทอม

หมวดหมู่ของบล็อก: 

น้องจิง อายุเกือบ 3 ขวบ พอดีโรงเรียนวัดใกล้ๆ บ้าน เปิดรับอนุบาล 3 ขวบ

ลองใส่ชุดนักเรียนครั้งแรก

 

พอถึงวันจะไปโรงเรียนจริง งอแงไม่ยอมใส่กระโปรง

 

จนสุดท้ายต้องเอาไม้เรียวมาขู่ จึงยอมไปด้วยดี

ไปขึ้นโรงเรียน ที่พ่อกับอาๆ เคยขึ้นเมื่อ 20 ปีก่อน

ไปส่งกับรถเครื่องคันเก่าที่พ่อเฒ่าเคยไปส่งพ่อ

รร.อยู่ห่างประมาณ 2 กม. ใช้เวลาประมาณ 5 นาที ตื่นเกือบ 7 โมงเช้าก็ยังทัน สบายกว่าตอนอยู่ กทม. ที่ต้องตื่นตั้งแต่ตีห้าครึ่ง มาขึ้นรถตู้ ใช้เวลาเืกือบ 1 ชม. กว่าจะไปถึง

 

ตอนเช้าแวะวัดเอานมให้ลูกหมา ที่มีคนมาปล่อยไว้เมื่อวันวิสาขะ เหลืออยู่ 3 ตัวจากทั้งหมด 5 ตัว เลืกเรียนก่อนกลับบ้านก็แวะเอานมมาให้อีกครั้งนึง

 

ความเห็น

ดูแล้วก็  เป็นสุขไปด้วย 

น้องจิงไปโีรงเรียนแล้ว...ความสุขที่บ้าน เป็นความสุขที่หาได้ไม่ยากค่ะ :love:

เด็กเดี๋ยวนี้ไปโรงเรียนเร็วจัง  ยังไม่สามขวบเต็มเลยถูกพาไปโรงเรียนแล้ว


อยากบอกพ่อของหนูว่า  อย่าเร่งลูกให้เรียนก่อนเกณฑ์เกินไป  ให้เขาเรียนรู้


อย่างมีความสุขดีกว่านะ  เขาจะเรียนได้ดี  เรียนเก่งด้วยค่ะ

ก่อนหน้านั้นคุณยายฝากให้เรียนกับครูเจือจนอ่านออกเขียนได้แล้วค่อยพาเข้ารร.อนุบาล  ก็เลยพาสชั้นจนทันเพื่อนฝูงที่อยู่ในวัยเดียวกัน  เลยได้อยู่บ้านนานกว่าจะได้ไปรร.  ไม่เหมือนเด็กสมัยใหม่ไปรร.เร็วมาก  เพราะลูกต้องมีคนดูแลในขณะที่พ่อ-แม่ไปทำงาน

ก็ค่อนข้างเร็วอยู่ครับ ที่อยากให้ไปเพราะอยากให้ฝึกตื่นเช้าๆ ปกติอยู่บ้านก็ืตื่นแปดเก้าโมง กลางวันก็นอนไม่เป็นเวลา

ไป รร. ก็พอช่วยได้เรื่องพวกนี้ได้ครับ

อีกอย่าง รร. ก็ไม่ไกลมาก ไปแปดโมงกับสามโมงเย็น ก็ยังมีเวลาอยู่กับพ่อแม่มากอยู่ รร.รัฐบ้านนอก เด็กก็น้อยมากมีราวๆ สิบคน ครูพอจะดูแลทั่วถึง

พอเพียง พอเพียง

:love: น้องจิงไปโรงเรียนแล้ว  น่ารักจังค่ะ

:cheer3:  อีกสองปีก้อจะถึงคราวหมูหวานไปเรียนแล้วค่ะ ตอนนี้เราต้องดูแลเขาก่อนค่ะ

น้องจิงน่ารักมากค่ะ ตั้งใจเรียนนะจ๊ะ


ประทับใจที่น้องจิงเอานมไปให้ลูกหมาตอนเช้าและตอนเย็น


วันนี้ไปดูอีกที ลูกหมาหายไปแล้ว...ไม่อยู่ตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็น หวังว่าคงมีคนเอาไปเลี้ยงแล้วนะ

พอเพียง พอเพียง

น้องจิงคงจะงอแงแค่ใหม่ๆพอเจอเพื่อนถูกใจอาจจะชอบโรงเรียนมากกว่าบ้านก็ได้นะครับ

หน้า