ขอเป็น “รักแท้ที่มาช้า” ดีกว่าเป็น “คนไร้ค่าที่มาก่อน”

ท้องฟ้าเป็นสีเทา แต่ทำไมใจเราเป็นสีหม่นๆ    ......บรรยากาศที่นี่เป็นอย่างนี้จริงๆค่ะ   

กลับมาเขียนบล็อกนี้ที่กรุงเทพค่ะ   เนื่องจากได้ถ่ายรูปผลงานก่อนเดินทาง 1  วัน   และตั้งใจว่าจะเอามาส่งป้าต่ายเป็นท่านแรกค่ะ 

สืบเนื่องมาจากปลูกอะไรก็ไม่งาม  จึงไม่มีอะไรมาโชว์สมาชิกกะเค้าบ้างเลย  จะเห็นก็มีแต่เจ้าหน่ออ่อนคู่นี้เท่านั้นแหละที่โผล่ยอดออกมาให้คนปลูกได้ชื่นใจบ้าง

และช่างบังเอิญเจอความหมายของคำที่เอามาตั้งต้นกระทู้  จึงเอาทั้งสองเรื่องมาผูกต่อกันแต่มันจะติดหรือเปล่าก็แล้วแต่คนอ่านค่ะ

“มะรุม” คือต้นสุดท้ายที่โผล่ออกมาจากดินค่ะ     ในขณะที่ต้นอื่นๆเขางอกให้เห็นภายในสามวัน  แต่ก็มีอันเป็นไปทั้งหมด   ทั้งจากโดนเด็ดยอดโดยเจ้ามือดีที่ไหนก็ไม่รู้  หรือบางต้นก็ไม่ยอมโตพอโผล่ออกมาปุ๊บก็เหลืองเลย

 จึงลองคิดเล่นๆว่า   เจ้ามะรุมคงอยากเป็นดังหัวข้อเรื่องนี้หรือเปล่าหนอ....รักแท้ที่มาช้า  หรือคนไร้ค่าที่มาก่อน  .....