มัน..คือ..มัน..
หน้าตามันเป็นแบบนี้..จะมีผิวเปลือกเหมือนมันทั่วๆไป..ขูดเปลือกออกบางๆ..จะมีสีม่วง..พ้นจากสีม่วง..จะเจอสีขาว..
ลักษณะใบและลูกขนาดเล็ก..ของมัน..
เนื่องจากน้องสาวผู้ปกครองซื้อที่ชาวบ้าน..และจัดการถางเรียบร้อยเพื่อเตรียมถมดิน..ก่อนถางผมไปดูที่และสังเกตุเห็นเครือของมันอยู่ในสวน..พอกลับจากขอนแก่น..เลยไปขุดเพื่อเอาไปขยายพันธุ์..แต่เนื่องจากได้ถางจนเรียบจึงหาเครือมันไม่เจอ.แต่สำหรับผมสบายมาก..มองด้วยหางตาก็รู้แล้วว่าอยู่ไหน..ประสบการณ์ในการขุดมัน 20 ปี..แค่นี้จิ๊บๆๆ..โล่งแค่ไหนลำใยก็หาเจอ..ฮ่าาาาาาาา..ฮิ้วววววววว...
สอนเทคนิคในการหาหัวมันให้หลานชายผู้ปกครองที่ไปด้วย...ดูยังไง..สังเกตุแบบไหน..ส่วนผมอยู่ในเส้นเลือดครับเดินผ่านรู้เลยว่าใช่ไม่ใช่..(ให้มันรู้ซะมั่งไผเป็นไผ)...โดยที่ผมเองพ่อ-แม่จะสอนมาเหมือนกัน...
สบายๆ..หาไปโทรศัพท์ไปยังหาเจอ..
เมื่อเจอแล้วก็จัดการขุดๆๆ..โดยมีหลานยืนลุ้นอยู่ใกล้ๆ..เจอแล้วตื่นเต้นมากขอดึงขึ้นเอง..ดึงอันเล็กขึ้นก่อน..
อันใหญ่ตามมา..โอ้โห้..หนักมากเลยครับ..ออกแรงหน่อยจะได้แข็งแรง...อิอิอิ..
ดูขนาดเอาเองครับ..อันนี้น่าจะหนักประมาณ 4 กิโล..และการขุดต้องขุดรอบๆก่อน..เพื่อดูขนาด.ความลึก..ความกว้าง..และป้องกันการสับหัวมันให้เป็นแผลในใจ..(แหะๆๆเพี้ยนแล้วครับ)..
ผลงานการดมหา..เฮ้ย..ไม่ใช่ๆๆ..เดินหาของผู้เชี่ยวชาญ..(เกือบแล้วไหมละเรา..)..อิอิ..
ขนกลับไปปลูกที่สวน..และแบ่งไปปลูกที่บ้านส่วนหนึ่ง..การปลูกเน้นให้มีที่สำหรับเครือมันเลื้อย..นั่นคือใกล้ต้นไม้ใหญ่ๆ(เรากินหัวไม่ได้กินใบเลื้อยสูงขนาดไหนก็ไม่แคร์..ฮ่าาาาา..สูงไปโลดบ่ตื่นเต้น..)..เท่าที่เคยกินมามันชนิดนี้จะมีเนื้ออร่อยและแปรรูปได้หลายอย่าง..บวช(มัน)..เผา(มัน)..ข้าวเกรียบ(มัน)...ต้ม(มัน)..อร่อย(เรา)..ถามชื่อได้มา 1.มันเลือด..2.มันข้าวกล่ำ..3.มันหัวเสือ(อันนี้คนตอบดูไม่ค่อยมันใจเท่าไหร่)...จุดประสงค์ของผมคือปลูกเพื่อรักษาพันธุ์เอาใว้..แจกคนอื่นกิน..ขายเป็นจุดประสงค์สุดท้าย..
ขอบคุณพ่อ-แม่ที่สอนวิธีหากินให้..ผู้ปกครองที่น่ารักของผม..สมาชิกบ้านสวนผู้เป็นต้นแบบและแรงบันดาลใจ..ผู้ใหญ่โสที่เคารพ..ขอบคุณมากครับ..ลำใย..
- บล็อกของ นายลำใย ศรีษะแก้ว
- อ่าน 9243 ครั้ง

ความเห็น
นายลำใย ศรีษะแก้ว
16 มิถุนายน, 2011 - 01:09
Permalink
คุณสายพิน..
สบายๆครับ..ผมออกแรงแค่5เปอร์เซ็นต์เองครับ..ไม่เหนื่อยเพราะรู้วิธีขุด.....
ธนนันท์
15 มิถุนายน, 2011 - 16:23
Permalink
เพิ่งเคยเห็นมันอะไรหัวใหญ่ขนา
เพิ่งเคยเห็นมันอะไรหัวใหญ่ขนาด
นายลำใย ศรีษะแก้ว
16 มิถุนายน, 2011 - 01:07
Permalink
สนใจบอก...
สนใจบอกนะครับ..ผมจะลองไปหาลูกเล็กๆเผื่อเหลือเอาไปทำพันธุ์...ปลูกแล้วกินที..สะใจไปเลย..
RUT2518
15 มิถุนายน, 2011 - 18:42
Permalink
คุณลำใย
ใช่มันที่เอามาให้ผมปลูกหรือเปล่าครับ ใหญ่จริงๆ
นายลำใย ศรีษะแก้ว
16 มิถุนายน, 2011 - 01:04
Permalink
คุณรุจ..
มันชนิดเดียวกันครับ..ผมให้คุณรุจคนแรกเลย..(ไม่รักไม่เอาไปฝากนะเนีย) อิอิอิ..
papen
15 มิถุนายน, 2011 - 20:46
Permalink
โอย มันคือมัน ใหญ่จริง ๆ
โอย มันคือมัน ใหญ่จริง ๆ :uhuhuh: :uhuhuh:
นายลำใย ศรีษะแก้ว
16 มิถุนายน, 2011 - 01:03
Permalink
ปรกติแล้ว..
ปรกติแล้วมันชนิดนี้จะมีขนาดใหญ่อยู่แล้วครับ..
แก่
15 มิถุนายน, 2011 - 22:43
Permalink
อาหาร
ยามสงคราม ข้าวยากหมากแพง เอามันนี้มานึ่งผสมกับ กล้วยน้ำว้าสุก ฟ้กทอง เผือก มันต่อเผือก กลอย แล้วคลุกกับแป้งข้าวจ้าว นึ่งให้สุก เสร็จแล้วโรยงาคั่ว พร้อมกับมะพร้าวขูด และน้ำตาลทรายตามชอบ หรอย จนต้องบอกต่อ เหมาะสำหรับ สว. เด็กๆไม่รู้จัก
นายลำใย ศรีษะแก้ว
16 มิถุนายน, 2011 - 01:01
Permalink
เฮียแก่ครับ..
พ่อผมเคยบอกว่าสมัยก่อน..การเดินทางไปนมัสการพระธาตุพนมจะลำบากมาก..เพราะเป็นทางเกวียน(จากสุรินทร์)..จะเวลาเดินทางตามป่า..ไปกลับประมาณ 15- 20 วัน..นอกจากข้าวเหนียว..ก็มีปลาร้า..และมันนี้แหละครับติดเกวียนเป็นเสบียง..นึ่งโรยมะพร้าวกับน้ำตาลหรือเผาไฟกิน..
พัฒน์..ลูกธรรมดา
16 มิถุนายน, 2011 - 22:16
Permalink
พี่ลำใย
ขุดมาหลายวันแล้วเพิ่งลงบล็อกหรือครับ
อ่าน
หน้า