กู่ไม่กลับ

       " กู่ ไม่กลับ " 

ขอบคุณมากครับพี่โส  ผมขอเวลาอีกแป้บนึง กู่ไม่กลับเหมือนกันครับ

ยินดีด้วยค่ะ ที่น้องได้พบกับเส้นทางที่ใช่ หากเราได้เดินไปในทางที่เราเลือกแล้วมีความสุขกับมัน ไม่จำเป็นต้องมีข้อจำกัดว่ามันคืออะไร ไม่เกี่ยวกับ ยศ ตำแหน่ง หรือรายได้เลย พี่ขอส่งกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆต่อไปค่ะ

ยินดีด้วยน้องโส สำหรับการเลือกทางเดินที่เหมาะสมกับชีวิตของเราเอง(ของเราเอง)เพราะแต่ละคนก็มีพื้นฐาน ความเป็นอยู่ที่ไม่เหมือนกัน ความสุขของแต่ละคนก็ย่อมจะแตกต่างกันไป  คงจะอยากสำหรับคนที่ทิ้งวงการงานประจำไปแล้ว ที่จะกลับไปทำงานประจำอีก(นอกจากคนที่ออกเพราะยังไม่อยากออกเท่านั้น) สนับสนุนเลยครับ.........:cheer3:

อ่านแล้วรู้สึกอิจฉาผู้ใหญ่ขึ้นมาตะหงิด ๆ เพราะจริง ๆ เป็นคนชอบทำสวน แต่จับพลัดจับผลูมารับราชการ (ชั้นผู้น้อย) ซึ่งเป็นความต้องการของพ่อแม่อยู่แล้ว ครั้นจะลาออกก็คงโดนแน่ ๆ ก็ได้แต่พยายามที่จะทำงานประจำไปควบคู่กับการทำเกษตรไปด้วย (เลยหาแฟนเป็นเกษตรกร 555) อย่างน้อยก็มีความสุขเล็ก ๆ ที่เวลากลับบ้านทีเราได้ไปปลูกผัก กินผักที่(แฟน)ปลูก แบบไร้สารพิษ :embarrassed:

ไม่ขายความเป็นตัวตน

ไม่มีการคลอบงำทางความคิด

อยากกู่ไม่กลับเหมือนกัน อยู่ในระบบมาแล้วทั้งเอกชนทั้งราชการ ตอนเรียนจบใหม่ๆก็ทำงานอยู่กรุงเทพเป็นสปาแถวๆอโศก ได้ปีนึงก็เริ่มเข้าสู่ระบบราชการด้วยตำแหน่งลูกจ้างชั่วคราวสายวิชาชีพ รายได้ต่างกันเยอะมากแต่ด้วยเหตุผลที่ว่าใกล้บ้าน วันหยุดก็กลับบ้านได้ พ่อไม่มีแล้ว แม่ต้องอยู่บ้านคนเดียว พี่ๆมีครอบครัวหมดแล้ว น้องสาวกำลังเรียน อยู่กระบี่3ปีก็ลาออก กลับมาสมัครที่สุราษฎร์ด้วยเหตุผลที่ว่าได้กลับมาอยู่บ้าน บ่นกับแม่อยู่ตลอดว่าอยากลาออกเบื่องานตรงนี้ กรรมกรห้องแอร์ ชีวิตการทำงานในกรอบของอะไรต่ออะไรเยอะแยะ ตอนนี้ก็ได้ปูทางไว้บ้างแล้ว แม่ได้สร้างสวนยางไว้ให้แปลงนึงไม่กี่ไร่ แม่เป็นคนดูแลให้ทั้งหมด(รวมถึงเงินที่ได้จากยางที่กรีดด้วย555) แล้วก็ปลูกปาล์มไว้แปลงนึง 187ต้น ไม่มากแต่ก็เป็นสิ่งที่ภูมิใจแล้วก็สำรองไว้เผื่อเวลาฝนตกยางกรีดไม่ได้หรือเป็นช่วงที่ยางผลัดใบก็จะได้มีรายได้จากตรงนี้ สวนแปลงนี้ด้วยความภูมิใจ เพราะได้มีส่วนในการสร้างตั้งแต่เอาต้นปาล์มใส่หลุม ถางหญ้ารอบต้น ใส่ปุ๋ย สิ่งไหนที่ทำเองได้ก็ทำ พี่ๆกับแม่ลงมาช่วยบ้าง บางทีก็เวียนกันไปช่วย วันนี้ใส่ปุ๋ยสวนพี่ อีกวันก็ไปสวนน้องสาว อีกวันก็สวนของเรา อันไหนที่ทำไม่ไหวก็จ้างไปบ้าง ตอนนี้ก็เริ่มได้รับผลแล้ว มีความสุขที่ได้เห็นผลงานจากหยาดเหงื่อของตัวเอง สักวันนึงก็จะก้าวไปยืนในจุดที่ตัวเองต้องการเหมือนกันค่ะ

พี่ก็ใกล้เวลาเข้ามาเต็มทีแล้วล่ะค่ะ อย่างช้าน่าจะไม่เกินสองปี อย่างเร็วก็หนึ่งปีค่ะ :admire:

นับถือจริง ๆ เลย :good-job: :good-job: ตอนนี้ก็รับราชการอยู่คะ ตอนเช้าตื่น 5.30 6 โมงก็ถากหน้าบ้างขนดินบ้าง เช้ามีเวลา 1 ชม. ปลูกผักสวนครัว ตอนเย็นกลับถึงบ้าน ประมาณ 5 โมง มีเวลาอีก 2 ชม.กว่าจะค่ำ ฉวยโอกาสเวลาที่มีอยู่ทำในสิ่งที่อยากทำ แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว :bye: :bye:

ตอนนี้เพื่อนร่วมงานชอบเรียกว่าเกษตรกรตัวยง เพราะชอบปลูกต้นไม้ ชอบปลูกผัก ทำแล้วมีความสุขก็ทำเถอะคะ ดีกว่ามีเวลาว่างแล้วนั่งนินทาชาวบ้าน :uhuhuh: :uhuhuh:

โครงการนี้ดีนะคะ

สมช.เข้าร่วมโครงการได้ตามชอบใจ

ตอนนี้เริ่มอยากกู่ไม่กลับ....ด้วยคนคค่ะ กำลังเตรียมตัวให้พร้อมเสมอสำหรับโครงการนี้

เมื่อไหร่..ก็เมื่อนั้น...อิอิ....

คุณโสทรเปรียบเทียบได้ดีจัง   คนทำงานประจำก็ดีตรงที่มีรายได้แน่นอนทุกเดือน  แต่ก็มีของแถมหลายๆอย่างตามมานั่นแหละค่ะ  ...คนไม่มีพื้นฐานทางการเกษตรก็ลำบากหน่อยที่จะไปเริ่มต้น  ตอนนี้เอาแค่มีความสุขกับการปลูกต้นไม้   ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง  รอเวลาที่จะอยู่กับธรรมชาติ  ซึ่งอาจจะเร็วขึ้นได้อยู่ที่ตัวเรา  คงไม่ต้องทำงานจนเกษียน อยู่ที่เมืองหลวงที่มีแต่มลพิษหรอกนะ...