คำสอนของย่า

เขียนโดย ตี๋ ครม. เมื่อ 6 กรกฎาคม, 2011 - 21:40
หมวดหมู่ของบล็อก: 
อาหาร
Keywords: 
ชมจันทร์

ย่าเคยสอนว่า"หัวค่ำ กินพอดึงผ้าห่มรอด"


เริ่มที่ดอกชมจันทร์


ไข่เป็ดแม่ให้มาเมื่อวันเลือกตั้ง ตอก ตี และใส่ซอสปรุงรสนิดหน่อย


ข้าวเย็นเหลือติดหม้อนิดหน่อยกวาดลงในถ้วยไข่ คลุกเคล้าให้เข้ากัน

ใส่ดอกชมจันทร์ที่เอาเกสรออกแล้วลงไปคลุกอีกครั้ง

วางไบตองในกระทะ(แบบที่ทำไข่เจียวใบตองแต่ทำไข่เจียววางแค่ 3ชั้น) กลัวไหม้เลยวางไป 4 ชั้น

ใส่ข้าวที่คลุกไว้แล้วลงไปตะล่อมให้สวยงาม

ใช้เตาถ่านทุกวันมาเกือบ 3 เดือนแล้วครับ

หลังกระทะตั้งไฟแล้วใช้มือกดฝาหม้อไว้สักครู่ ให้ใบตองร้อนและแนบสนิทกับฝาหม้อ

15 นาทีผ่านไป เปิดฝาออกดู ข้าวไม่แห้งอย่างที่คิด คงเป็นเพราะน้ำในดอกชมจันทร์

เปิดฝาไว้ตั้บนเตาต่อสักครู เอาจานครอบแล้วคว่ำกระทะ แอน แอ่น แอ้น

ข้างล่างดูแข็งและกรอบ ลองเปิดข้างในดูหน่อย ดีกว่า


หลังจากเลือกกินที่กรอบแล้ว  ที่เหลือเหมือนข้าวผัดเลยครับ


งานชิ้นนี้เข้ากับหลักอิทธิบาท 4(ธรรมมะแห่งความสำเร็จ)

ฉันทะ  คือ รัก รักที่จะกิน รักที่จะใช้ชีวิตแบบนี้

วิริยะ    คือ ความพากเพียรในการทำในสิ่งที่รัก

จิตตะ   คือ  ความเอาใจใส่ในสิ่งที่ทำ

วิมังสา  คือ ความสอดส่อง หาเหตุ หาผล

 

ข้อแนะนำเพิ่มเติม อาจใส่ผัก เครื่องเทศ เครื่องแกง หรือเนื้อสัตว์ ที่เหมาะสมได้ตามชอบครับ

 

ขอให้ สมช.ทุกท่านมีความสุขกับชีวิตแบบพอเพียงนะครับ


ความเห็น

ป้าเล็ก..อุบล

6 กรกฎาคม, 2011 - 21:43

ขำเลย..เปิดมาถึง

084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com

ตี๋ ครม.

6 กรกฎาคม, 2011 - 21:52

คำของย่า มีทั้งที่ออกอากาศได้ และออกอากาศไม่ได้ครับ

:uhuhuh:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

กุ้งบางบัวทอง

6 กรกฎาคม, 2011 - 21:46

น่าอร่อยนะ  ไม่อ้วนด้วย...

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

ตี๋ ครม.

6 กรกฎาคม, 2011 - 21:59

อร่อย เป็นนามธรรม จับต้องไม่ได้ครับ   แต่ละคนอร่อยไม่เท่ากันไม่เหมือนกันครับ ถ้าพี่ทำก็อร่อยแบบพี่ครับ

พี่อาจใส่เคื่องปรุงอย่างอื่นและอร่อยมากกว่าของผมครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

lekonshore

6 กรกฎาคม, 2011 - 21:50

อย่าๆๆๆๆๆๆคิดลึก หมายถึงถ้านอนพลัดเตียง ยกขึ้นรอดม้ายละน้อง............:uhuhuh:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ตี๋ ครม.

6 กรกฎาคม, 2011 - 22:03

ทำไอ้เอินกะรอด....เหมือนที่พี่คิด .

:uhuhuh:


ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ann

6 กรกฎาคม, 2011 - 21:53

 ตอนค่ำ...กินพอดึงผ้าห่มรอด"  ... อมยิ้มเลยค่ะ...^^

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

ตี๋ ครม.

6 กรกฎาคม, 2011 - 22:06

กินมากก็สะสมพลังงานไว้เป็นชั้น ๆ

:uhuhuh:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

มะโหน่ง

6 กรกฎาคม, 2011 - 21:55

:uhuhuh: :uhuhuh: :uhuhuh: วิธีทำเหมือนจะง่ายนะ แต่...กว่าน้องจะติดเตาถ่านได้ กลัวดึงผ้าห่มไม่รอด เป็นลมไปซะก่อน  :sweating:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

ตี๋ ครม.

6 กรกฎาคม, 2011 - 22:12

ติดเตาไม่ยากอย่างที่คิดหรอก ไม่เกิน 2-3 นาที แล้วแต่วิธีการของแต่ละคนจ้า

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

หน้า