.............ที่มา ๓๗ นัยเล็กๆ แห่งโลก............

หลายเดือนก่อน ผมส่งเม็ดพันธุ์พืชพื้นเมืองชนิดหนึ่งไปยังตีนภูเชียงดาว หลังจากนั้นอีกหลายวัน ผมก็ได้รับเมล็ดพันธุ์ชนิดหนึ่งเข้ามางอกงามในสวนริมชายคาบ้านผม ถ้าเดาไม่ผิด เมล็ดพันธุ์นั้นน่าจะเรียกว่าต้นแสงจันทร์ ผักเลื้อยชนิดกินดอก   

ช่วงเวลาเดียวกันนั้นเองที่ผมได้รับเมล็ดผักข้าวจากผู้ใหญ่บ้านโสทรหลายเมล็ด ทั้งปลูกทั้งแจกต่อ



กระทั่งงอกงามออกดอกออกผลพอให้คนปลูกได้ชื่นใจ อิ่มท้อง และที่สำคัญคืออิ่มใจ

อาทิตย์ที่ผ่านมา (๑๕-๑๘ สิงหาคม ๒๕๕๔) ได้ดูสารคดีทางทีวีเรื่องของคนเล็กๆ ที่ช่วยเหลือโลกในภูมิถิ่นต่างๆ ทั้งเรื่องของคนช่วยคนในชีวิตเมือง ทั้งเรื่องการเงินชุมชน  คนช่วยสิ่งแวดล้อม คนปลูกต้นไทรเป็นสะพานธรรมชาติในอินเดียตอนเหนือ ช่วยต้นไม้ สัตว์ป่า สืบค้นเปิดโปงเรื่องการบริโภคอย่างสิ้นเปลืองและทิ้งขว้าง  บาทหลวงคนหนึ่งต้นต้านเมล็ดพันธุ์แปลกถิ่นที่รุกรานป่าอะเมซอน บางคนเป็นนักส่งเสริมเรื่องการทำการเกษตรอินทรีย์โดยใช้เมล็ดพันธุ์พื้นถิ่น ในการเพาะปลูก คัดเมล็ดพันธุ์และแจกจ่ายต่อไปในวงกว้าง



ผมได้ดูผ่านการบอกเล่าของช่างภาพ นักข่าว ชาวฝรั่งเศสที่ชื่อญานน์ อารฺตุส-แบรฺทรองด์ (Yann Arthus-Bertrand)

หลายคนที่ได้เห็น เป็นคนเล็กๆ ของโลกซึ่งทำหน้าที่ตอบแทนโลกอย่างน่ารักจนตัวเองรู้สึกละอายใจ นับตั้งแต่เกิดกระทั่งถึงตอนนี้ ได้สร้างมลพิษสู่โลกมากมายมหาศาล ชนิดที่ว่าชาตินี้ชำระล้างได้ไม่หมดสิ้น

ครับ..ผมเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง มีทั้งด้านมืดด้านสว่าง เลวดีปะปน หลายปีที่ผ่านมาผมแลกเปลี่ยนแจกจ่ายเมล็ดพันธุ์ ต้นอ่อนเล็กๆ ของไม้พื้นเมือง พืชผัก และสมุนไพรไปสู่คนเล็กๆ อีกหลายคนในแต่ละถิ่น

ออกตัวไว้ก่อนว่าผมไม่ใช่นักปลูกที่ดี ทั้งการวางแผน ดูแล และการจัดการหลังจากเพาะปลูกแล้ว(เก็บเกี่ยวกิ่งพันธุ์ และเมล็ด) ไม้ที่ผมได้รับมาอาจจะแตกหน่อแตกติ่งเติบโตหรือบางครั้งอาจจะล้มหายตายจากไป โดยการปล่อยปละละเลยไม่ได้ดูแลอย่างเต็มที่ 

ไม้ไร่ในสวนจึงไม่ได้น่าดูน่ามองหรือเป็นระบบระเบียบอย่างคนรักต้นไม้ทั่วไปชมชอบทั้งแค่เยี่ยมชมหรือดูแลด้วยตนเอง

เอาเถอะแค่คนเล็กๆ คนหนึ่งใช้ชีวิตอย่างเงียบเชียบเบาบาง ไม่มีสาระอะไรเข้มข้นอย่างคนเล็กๆ ในรายการทีวีที่ได้ดู

หากแต่ผมได้ทำหน้าที่หลายอย่างในเวลาเดียวกันอย่างพึงใจและเป็นพิษภัยต่อโลก อย่างรู้เท่าทัน และหลีกเลี่ยงบางอย่างได้เท่าที่สามารถแล้ว ชีวิตที่เหลือนับแต่นี้ ก็ปล่อยให้มันเป็นไปตามเวลา

ครับผมบอกว่า ตามเวลา ซึ่งหมายถึง ไม่ใช่ นำเวลา 



เมื่อวานผมส่งหัวเล็กๆ ของมันหอมไปยังน้องคนหนึ่งในจังหวัดนครศรีธรรมชาติ หวังว่ามันหอมต้นเล็กอีกสามสี่ต้นจะงอกงามเติบโตเป็นต้นพันธุ์

ซึ่งเธอคงจะ แจกจ่ายต่อไป - ผมหวัง ฯ  

.....................