ยังอยู่ในเดือนแห่งวันแม่ ...(2)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เช้าวันที่ 10 สิงหาคม  หลังจากแต่งบทแรก "จากแม่คนหนึ่ง...ถึงลูกทุกคน" แล้ว  ได้โทรไปหาพี่สาวเพื่อขอ อีเมลล์ เพื่อจะส่งไปให้

...อาตี้ (ชื่อที่พี่สาวเรียก) เธอพอจะแต่งบทหนังลุงหรือโนราห์ได้ม่ายถ้าแต่งทันช่วยแต่งให้พี่อีกบทนะ ถ้าไม่ทันกะไม่พรื่อ

ในความคิดของผมคือ เราสละเวลานิดหน่อยเพื่อพี่ และผลที่จะได้ตามมาคือ ได้กระตุ้นให้เด็กที่ได้ฟังได้หันกลับ ไปมองคนเป็นแม่ และระลึกถึงคำสอนของแม่บ้าง ถ้าเด็กที่ได้ฟัง 100 คน จะดีขึ้นแค่ 1 คน แค่ 1 วัน ก็ถือว่าคุ้มครับ

สรุป ว่าออกมาเป็นบทนี้ครับ

 

 

บทหนังตะลุง

ขอให้แม่ตายก่อน

          จะตั้งข้อต่อกล่าว เล่าเรื่องแม่          อนาถแท้  ชีวิน    เกือบจะสิ้นสลาย

กว่าจะได้  พันธ์ผูก  ลูกหญิงชาย             แม่เกือบตาย  ทุกที  กว่าจะมีลูกยา

เกิดมาแล้ว แม่เจ้า เฝ้าถนอม                 แม่ไม่ยอม แม้ยุงกัด  เฝ้าป้องปัดรักษา

เมื่อเจ็บไข้  ทุกข์ร้อน  แม่เฝ้าป้อนยา         แม่สรรค์หาอาหาร  ให้ลูกนั้นได้กิน

ไม่เคยป้อน  ของไม่ดี  ของที่มีพิษ       เพราะชีวิต ลูกมีค่า  มากกว่าทุกทรัพย์สิน

แม่เหนื่อยหนัก สักเท่าใด  ไม่บ่นให้ได้ยิน       แม้จะกินแม่ยังรอ ขอให้ลูกอิ่มก่อน

    เมื่อโตขึ้น ลูกทำไม ไม่เข้าใจแม่    ไม่ดูแล ตอบแทนคุณ ตักที่หนุนแทนหมอน

ไม่ห่วงใย ไม่ถามหา  ไม่เอื้ออาทร        ลืมคำสอน  ของแม่  เชื่อแต่คำเพื่อนชวน

แม่สอนให้เดินช้าช้า  กลัวจะพลาด        กลัวของมีคมบาด  พลาดแล้วจะโหยหวน

โตขึ้นมาเอาแต่ใจ ไปตามเพื่อนชวน       ขับรถกวนชาวบ้าน  จนเกิดอันตราย

พลาดขึ้นมา  แขนขาหัก  ใครรักษา        ต้องป้อนยา  กันใหม่  แม่นั่งใจสลาย

ลูกผู้หญิง ชอบไปยุ่ง กลางฝูงชาย          จนสุดท้ายพลาดพลั้ง ต้องมานั่ง เสียใจ

       เคยป้อน แต่ของดี มีประโยชน์     ไปชอบของมีโทษ  คิดทำโจทย์สูตรใหม่

สี่คูณร้อย แปดคูณร้อย แม่แสนน้อยใจ   กินเข้าไปทำลายร่าง ที่แม่อุตส่าห์ สร้างมา

ทำลายปอด ตับไต ทำลายไขสมอง       สุดท้ายต้องซมซาน คลานมาให้แม่รักษา

กลับตัวเป็นคนดี เถิดลูกยา                 จงตั้งหน้าเป็นคนดี  คนที่แม่ชื่นชม

..............ว่าแม่นี้รักเจ้า......แม่จะเฝ้าชื่น...ชม         

 

ต้องอ่านแบบหนังตะลุงนะครับ

 

ความจริงวันนั้นผมน่าจะได้อ่านเอง หรือ ได้นั่งฟังเพื่อนของพี่สาว ขับบทกลอนนี้ ถ้าไม่ติดกับระบบอะไรบางอย่าง ที่ทำให้ผมต้องสร้างบล๊อก"ผิดหวังจากงานที่ทำ...หาความสุขใส่ตัวดีกว่า (เพิ่มรูปแล้วครับ) "

 

หืออออออออระบบ .........ของไทย

ความเห็น

เมื่อก่อน ไปขายของที่โรงพยาบาล เห็นว่าที่คุณแม่ เลือกซื้อของกินที่ดีๆมีประโยชน์กับลูกในท้อง ทำให้คิดมองย้อนไปถึงลูกบางคน ตอนที่เลือกกินเองได้แล้วเศร้าใจเหมือนกัน ช่างสรรหาของให้โทษ ไร้ประโยชน์ ให้กับร่างกาย ได้อย่างไม่น่าเชื่อ..เฮ้อ

Laughingทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน

"มันก็เป็นเช่นนั้นเอง"

:confused:  :crying2:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

น้องครูตี๋ อ่านอัดเทป มาลงให้เพื่อนๆ ฟังซิคะ

จะได้อรรถรสมากกว่า เยอะเลยค่ะ

ผมเสียงไม่ดี ไม่ค่อยเข้าโม่ง  :uhuhuh:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

น้องตี๋ ทุกครั้งที่พี่ใจหลบบ้าน(พัดลุง)


แม่ต้องหุงข้าว ทำแกงเองทุกที


sudjai_waitong@hotmail.com
     0805401058

พี่ใจ

เมื่อก่อนไปทุกทีได้กินทุกที ตอนนี้เป็นกับข้าวฝีมือพ่อหรือพี่ ๆ มากกว่า แม่สุขภาพไม่ค่อยดีทำงานไม่สะดวก

:cheer3:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

:sweating: :sweating: :sweating: ลูก ๆ ฟังเอาไว้

เห็นด้วยกับพี่ติ๊ก จริงๆ


หากยังมีลมหายใจ ทุกอย่างแก้ไขได้ :embarrassed:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

พอดีลูก ๆ บ้านสวนทุกคนเป็นคนดีครับ

:embarrassed:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

หน้า